Фиголистная фицефалия: Фиголистная тыква фицефалия: опыт выращивания — Агроновости

Содержание

Фиголистная тыква фицефалия: опыт выращивания

Узнайте, как вырастить вкуснейшую фиголистную тыкву с черными семенами. Кто-то скажет: «Ну вот, опять нам предлагают выращивать какую-то экзотику». Но не торопитесь отказываться от этого удивительного растения! Многие садоводы с удовольствием выращивают тыкву, а ведь она тоже когда-то была привезена к нам из Южной Америки и считалась диковинкой.

Фиголистная тыква фицефалия

Фицефалия является одним из видов тыквы. Кроме научного названия она имеет и другие – фиголистная тыква, черносеменная тыква.

На звание родины фицефалии претендует сразу несколько стран: Перу, Мексика, Аргентина, Китай. Одним словом – заморская гостья.

Родина	неизвестно
Тип растения	травянистая лиана
Семейство	Тыквенные
Освещенность	солнцелюбива
Почва	неприхотлива
Полив	обильный
Температурный режим	теплолюбива
Длина	до 10 м
Размножение	семенами

Мой опыт выращивания фицефалии

Несмотря на экзотическое происхождение, решила посадить фицефалию на даче. Раз это тыква, значит, будем выращивать!

Дача у меня находится на юге. Но не на юге нашей страны, а на юге Ленинградской области. Так как особых знаний, как выращивать эту незнакомку, у меня не было, решила, что буду ее растить, как обыкновенную тыкву.

Посадка

Семена посадила на рассаду в последних числах апреля, не замачивала. Через 10–12 дней появились ростки. На постоянное место пересадила во второй половине мая.

Можно сажать сразу в грунт, но в условиях северо-запада лучше всего использовать рассадный способ.

Фицефалия оказалась весьма неприхотлива к почве, да и болезнями у меня не повреждалась.

Заметила, что на опоре плодоносит лучше.

Ошибки при выращивании

В первый год выращивания сделала несколько ошибок.

Посадила два растения на грядку с кабачками, но не учла, что лиана растет очень быстро: порой за день прирост плети составлял 10 см. Те растения, что сидели в грядке, начали теснить ближайших соседей.
Пришлось направить плети в проход между грядками в сторону яблони. Очень быстро несколько плетей взобрались на дерево.
Свои растения я никак не формировала, не прищипывала боковые побеги. Это была еще одна ошибка. Формировка важна для более раннего завязывания плодов. Все-таки лето у нас коротковато, растение может не успеть выдать все, на что способно.

Но в первый год все сложилось удачно. Хотя в плодоношение тыква вступила довольно поздно, но плоды наливались активно, и их оказалось много. Внешне плоды напоминают арбуз. Да и при разрезании чувствуется аромат арбузной свежести.

Декоративная лиана

Поздней осенью обнаружилась еще одна особенность плети — необыкновенная прочность. Разорвать ее очень трудно, поэтому фиголистную тыкву можно пускать виться по опоре.

У меня на участке есть железобетонный куб высотой 1,5 м (достался от прежних соседей). Чем только я ни пыталась прикрыть этот бункер – ну не доходили руки разобрать его! А тыква с этой задачей справилась великолепно.

Сбор урожая

В пищу фиголистную тыкву использовала на протяжении всего периода созревания плодов. Молодые плоды использовала как кабачки – жарила, тушила, добавляла в салаты.

Кожица тонкая, но у зрелых плодов очень крепкая. Поэтому тыква прекрасно хранится в квартире до нового урожая.

Вот такая экзотика появилась у меня в огороде несколько лет назад и прописалась в нем. Попробуйте и вы вырастить фицефалию!

И. Медведева, г. Санкт-Петербург

Тыква фиголистная ( Фицефалия)

СЕМЕНА ЗАКОНЧИЛИСЬ!!!

Фицефалия, или тыква фиголистная, она же — тыква черносеменная (Cucurbita ficifolia, syn. Cucurbita melanocarpa). Это действительно большая лиана листья которой напоминают собой лист фигового дерева, с побегами более десятка метров в длину. Плоды своим узором напоминают пестрые арбузы. Мякоть белая, сочная, как дыня, но не такая сладкая, как иногда утверждают, семечки черные, похожи на арбузные. Листья напоминают собой лист фигового дерева, инжира.

Период роста около 120 дней с момента всходов. Фицефалия не боится перепадов температур и заморозков до -3°С. Хорошо переносит холодные утренние туманы, поэтому невосприимчива к мучнистой росе и грибковым заболеваниям.

Плоды напоминают небольшие арбузы, зеленого цвета с белыми пятнышками или полосами. В северных широтах достигают от 2 до 5 кг.
Отменные вкусовые качества порадуют всех. Особое внимание на фицефалию стоит обратить тем, кто не очень любит тыкву – в отличии от других видов этот не имеет специфического тыквенного привкуса и рекомендован для диеты и лечебного питания. Белая, нежная и сочная мякоть подойдет для приготовления любых блюд из тыквы. Прочная и твердая кожура сохранит овощ свежим несколько месяцев. Молодые побеги и семена тоже используют в кулинарии и народной медицине.

Из мякоти готовят каши, супы-пюре, запекают, тушат, используют и как начинку для пирогов, и как компонент теста. Фиголистная тыква, благодаря своему нежному сладковатому вкусу, особенно хороша в десертах.

Отличный, простой рецепт десерта – вкусного и полезного для всей семьи.

Цукаты из тыквы:

Очищенную мякоть нарезать тонкими ломтиками. Приготовить сироп (соотношение воды и сахара – 1 ст. на 700 г). В сироп добавить дольки лимона или апельсина на ваш вкус. Поварить кусочки тыквы в кипящем сиропе 5-7 минут, отключить и дать остыть. Проварку повторять дважды. Вынуть пластинки тыквы, дать стечь сиропу и подсушить в духовке, электрической сушилке или на солнце. Готовые цукаты обвалять в сахарной пудре. Хранить в закрытой посуде в прохладном месте.

В классической китайской медицине ее применяют при лечении поджелудочной железы, желудочно-кишечного тракта. Наделена очень ценным свойством — значительно увеличивает количество бета-, а также клеток поджелудочной железы, тем самым улучшая ее способность вырабатывать инсулин. Используют практически все части растения: плоды, листья, семена и корни. Листья содержат много кальция, натрия, фосфора и железа.

Тыква фиголистная (фицифолия): описание, фото, отзывы, выращивание

Фиголистная тыква давно признана в России. Селекционеры даже вывели сорт под названием Памяти Тараканова. Он прошел испытания и был включен в Госреестр, в 2013 году. Относится к среднеспелым, плоды созревают через 115 дней после появления всходов. Подходит для садово-огородных хозяйств всех регионов страны.

История создания разновидности

Фицифолия или тыква фиголистная родом из Южной Америки. В природе она растет в горных районах. В Европу семена экзотической тыквы попали около 3-х столетий назад. Ее плоды использовали в качестве кормовой культуры и для приготовления кулинарных блюд.

Сортов фицифолии не так много. В России существует всего один – Памяти Тараканова. От дикого собрата он отличается большей урожайностью – с одного куста можно собрать 8 плодов весом до 4 кг. Мякоть сортовой фиголистной тыквы более нежная, содержит много пектинов (4,5%), имеет приятный арбузный аромат. Созревшие плоды хранятся только 9 месяцев.

Подробное описание

Фицифолия – травянистая лиана из семейства Тыквенные. Выращивают ее ради плодов, семян и молодых побегов. Эта разновидность отличается морозостойкостью, может расти как многолетнее растение в тропическом климате. Ее крупные зеленые листья подобны фиговым, отсюда и пошло общепринятое название.

Стебли фиголистной тыквы могут достигать 10 м в длину, фигурные зеленые листья имеют небольшие светлые пятна, цветы крупные, желтые. Культивируют в умеренном климате, как однолетнюю культуру.

Совет! Удобно выращивать фицифолию или фиголистную тыкву, по отзывам, на вертикальной опоре – прочном деревянном заборе, решетке или у стены хозяйственных построек.

Растение светолюбиво, при недостатке солнца цветы и завязи не появятся. В пищу употребляют не только плоды и семена, но и молодые побеги фиголистной тыквы.

Описание плодов

Внешне плоды фицифолии чем-то напоминают арбузы. Они зеленые с крапчатым окрасом. Созревшая фиголистная тыква имеет однородную светло-кремовую окраску кожуры. Внутри – черные семена.

Фиголистная тыква может храниться от 9 месяцев до 4 лет благодаря тому, что кожура у нее очень плотная. Фицифолию используют в пищу. По вкусу она напоминает кабачки. Мякоть кремово-белая, нежная. Полностью созревшие плоды отличаются приятным ароматом и повышенной сладостью. Фиголистная тыква подходят для приготовления варенья, цукатов, сладких десертов и желе.

Характеристики сорта

Фицефалия или тыква фиголистная неприхотлива в уходе. При выращивании в закрытом грунте плоды не образует. Отличается поздним сроком плодоношения, поэтому выращивают только через рассаду. Другие характеристики фиголистной тыквы:

урожайность зависит от климата, в Уральском регионе с одного растения собирают 2-3 плода, в южных широтах – до 10 штук;
с другими тыквенными культурами фицифолию не скрещивают;
можно использовать, как подвой для дынь и арбузов;
в умеренном климате вес одного плода составляет 2-3 кг, в Южных регионах может достигать 8 кг;
листья имеют диаметр – 25 см, цветы – около 7 см;
растение обладает крепким иммунитетом.

Фицифолия переносит заморозки до -3 °C, хорошо растет в широком диапазоне температур (от +6 до +35 °C). Имеет хорошо развитую корневую систему, благодаря чему терпимо относится к недостатку влаги.

Внимание! В засушливые периоды нужны поливы для успешного цветения и формирования плодов.

Устойчивость к вредителям и заболеваниям

Фиголистная тыква не подвержена грибковым заболеваниям, благодаря крепкому иммунитету хорошо противостоит вредителям. Для профилактики и предупреждения проблем в выращивании необходимо соблюдать севооборот. Нельзя сажать растение после других тыквенных культур и картофеля.

Достоинства и недостатки

Из фицифолии получается хороший подвой для арбузов, дынь, огурцов. Это не единственное ее достоинство, есть и другие:

Неприхотливость, хорошая адаптация к прохладному климату умеренных широт Евразии.
Длительное хранение плодов. Благодаря толстой кожуре они могут лежать в прохладном сухом помещении 3 года, не теряя свежести и отличного вкуса.
Универсальное использование плодов. Из них готовят десерты, овощные рагу, цукаты, салаты, запеканки.
Польза для здоровья. Фицифолия содержит богатый набор витаминов и минеральных солей, полезной клетчатки, подходит для детского и диетического питания.

К недостаткам можно отнести длительный вегетативный период, в холодном климате плоды не успевают созреть. Для получения семян необходимо выращивать рассаду.

Польза и вред фиголистной тыквы

Оценить пользу фиголистной тыквы, изображенной на фото выше, можно в декабре. К этому времени семена дозревают, приобретая черный цвет, их можно собрать, очистив от мякоти, и посеять в марте на рассаду.

Из мякоти фицифолии готовят много вкусных и полезных блюд. Она имеет целебные свойства, и применяют ее в диетическом питании при таких проблемах:

заболевания желудочно-кишечного тракта;
анемия;
артрит, артроз;
аллергия;
подагра;
холецистит;
болезни печени, почек, сердечно-сосудистой системы;
неврозах, депрессии.

Сырую мякоть фиголистной тыквы в пищу используют редко, так как она довольно плотная. Ее употребление в перетертом виде полезно при ожирении и сахарном диабете. Гликемический индекс сырого плода невысок, а содержащиеся в нем микроэлементы способны стимулировать выработку инсулина.

Из сырой мякоти делают также примочки при:

кожных заболеваниях;
ожогах;
аллергических дерматитах;
псориазе.

Семена обладают глистогонным эффектом. Вред от фиголистной тыквы может быть только в случае индивидуальной непереносимости.

Технология выращивания

Фицифолия – поздняя фиголистная тыква, поэтому выращивать ее нужно через рассаду. К проращиванию семян приступают в апреле:

Семена сеют в контейнер, наполненный универсальным грунтом, под стекло.
Держат при повышенной влажности и температуре +22 °C.
После появления всходов каждое семечко пересаживают в отдельную емкость, так как тыквенные культуры не любят пикировки.
Температуру воздуха на 5 дней снижают до +17 °C.
Через 20-25 дней выращивания в контейнере фицифолия готова к пересадке в открытый грунт.

Когда пройдут последние заморозки, в середине или конце мая, фиголистную тыкву сажают на приусадебном участке. Для рассады делают лунки глубиной 12 см, чтобы не повредить корни, используют метод перевалки. Растение может расти на любой почве, но лучше развивается на дренированной и плодородной. Лунки размещают на расстоянии не менее 1 м.

Уход за фицифолией включает своевременный полив, мульчирование, прополки, подкормки. Для лучшего налива плодов боковые побеги прищипывают после образования завязей.

Важно! Если в августе холодные ночи, кусты фиголистной тыквы укрывают спанбондом, чтобы корни растения были в тепле. Урожай убирают осенью, когда увянут листья.

Можно ли готовить фиголистную тыкву

Фицифолия не имеет ярко выраженного вкуса, она приобретает привкус и аромат тех продуктов, с которыми ее готовят. Это позволяет получать интересные и вкусные блюда из фиголистной тыквы, рецепты которых просты в приготовлении.

Рагу из фицифолии

Ингредиенты:

фицифолия – 1 шт.;
соевый соус – 2 ст. л.;
сушеная зелень – 1 ст. л.;
сушеные грибы, перец, баклажаны и помидоры черри – по 50 г;
кресс-салат – по вкусу.

Приготовление:

Сушеные овощи моют и замачивают в кипятке на 30 минут.
У тыквы вырезают волокнистую сердцевину с семенами, при жарке она будет горчить. Очищают кожуру.
Мякоть нарезают небольшими кубиками.
Если сковородка с фритюрным покрытием, масло можно не наливать.
Из сушеных овощей сливают воду и нарезают кусочками.
Кладут на горячую сковородку овощи и фицифолию.
Через 2 минуты добавляют соевый соус по вкусу и немного воды. Накрывают сковороду крышкой на 15-20 минут.
Добавляют специи по вкусу, если вода вся впиталась, доливают еще кипятка, оставляют тушиться еще на 20 минут.
В конце приготовления пробуют овощи, солят по вкусу, кладут мелко нарубленную зелень.

Подают овощное рагу с отварным рисом.

Рецептов приготовления фиголистной тыквы много – драники, запеканки, горячие салаты, мармелады. Но особенно интересно традиционное испанское блюдо «Волосы ангела» или конфитюр из фицифолии.

Рецепт приготовления конфитюра из фиголистной тыквы

Продукты:

мякоть фицифолии – 1 кг;
лимон – 1 шт.;
сахар – 1 кг;
палочки корицы – 2 шт.

Приготовление:

Очищенную от кожуры и семян фицифолию нарезают кубиками и заливают кипятком.
Варят на медленном огне 15 минут после закипания.
Откидывают тыкву на дуршлаг. Когда вся лишняя жидкость стечет, расслаивают мякоть на волокна при помощи вилки.
В высокую сковороду или чугунок кладут тыквенную мякоть, добавляют такое же по весу количество сахара, корицу, сок и цедру лимона.
Периодически помешивают, крышкой не накрывают.
Когда сок фицифолии выпарится, конфитюр готов, на это понадобится 45-50 минут.

Раскладывают десерт по банкам, для длительного хранения стерилизуют. Кусочки цедры и палочки корицы выбрасывают.

Заключение

Фиголистная тыква – интересная, экзотическая разновидность семейства Тыквенных, которая не потребует сложного ухода. Ее необходимо выращивать через рассаду. Лучше всего сажать в хорошо освещенном месте, на участке возле вертикальной опоры. Плоды могут долго храниться. Они полезны и питательны, подходят для приготовления разнообразных блюд – овощных рагу, сладких десертов и горячих салатов.

Отзывы о фиголистной тыкве

Марина Таранова, 32 года, г. Санкт-Петербург

Я люблю тыквы, все время сажаю у себя на участке культуры новых сортов. В этот раз прислали мне по почте семена фицифолии Памяти Тараканова. Когда начали созревать продолговатые зеленые плоды, все мои знакомые приняли их за арбузы и стали просить семена. Пришлось уверять, что это настоящая тыква. Мякоть у плодов оказалось белой, и пахла арбузом, семена черные, крупные. Всю зиму готовила из фицифолии сладкие десерты и овощные рагу, обязательно буду сажать весной рассаду.

Иван Пустовой, 38 лет, г. Пермь

Лето у нас холодное, не всякая тыквенная культура вырастет. Посадил в начале июня саженцы фиголистной тыквы. Рассада у меня хорошо прижилась в теплице, а плети я пустил наружу по участку. К моей большой радости, в августе начали созревать плоды. Собрал 3 тыквы, две поменьше, а одну довольно крупную – 3,5 кг. Для первого раза неплохо. В декабре жена приготовила овощное рагу из фицифолии и сушеных грибов – вкус замечательный. Буду сажать и семена раздам всем знакомым, для нашего края это чудо.

Тыква с черными семечками. Фицефалия. Уход, выращивание, размножение. Использование. Фото. — Ботаничка.ru

Фицефалия или тыква фиголистная (Cucurbita ficifolia or Chilacayote). © ©éréales Kille®

Листья содержат много кальция, натрия, фосфора и железа.

Плод и семечки также съедобны, это — источник витамина группы В. Они помогают при ревматическом артрите, волчанке, ожогах, псориазе, ревматизме, заживлении ран, других заболеваниях кожи, даже тех, которые сопровождаются зудом. Традиционно применяют ее в качестве абортивного, глистогонного средства, при ожирении, подагре, заболеваниях поджелудочной железы. Но слишком удивляться этим свойствам тыквы черносеменной не стоит, поскольку плоды тыквы обыкновенной, которую мы выращиваем на огородах, имеют не меньше целебных качеств.

Фицефалия или тыква фиголистная (Cucurbita ficifolia or Chilacayote). © winane

Плоды используют в кулинарии. Их жарят кусочками, солят, маринуют, заливают сиропом, водкой, засыпают сахаром. Но это — в Китае. У нас из них можно делать салат с морковкой, капустой, огурцами, помидорами. Все компоненты натирают на терке, подсаливают, заливают сметаной. Можно кусочки недозрелых плодов обвалять в муке или панировочных сухарях и, подсолив, поджарить.

Или придумать еще много других блюд с этими ценными и целебными плодами. Наши хозяйки это умеют…

Фицефалия или тыква фиголистная (Cucurbita ficifolia or Chilacayote). © Spedona

Растение неприхотливо к почвам, но любит полив и интенсивное освещение. Выращивать лучше рассадным способом как лагенарию, поскольку вегетативный период довольно долгий. При выращивании стоит позаботиться об опоре (можно высаживать под забором), поскольку тыква черносеменная, так же как и другие тыквы, усиками цепляется за опору и при таком выращивании лучше плодоносит, меньше повреждается болезнями.

Тыква Фиголистная: отзывы, выращивание, фото

684

Рейтинг статьи

Кира Столетова

Тыква фиголистная – одна из разновидностей очень популярной у садоводов культуры. Альтернативное ее название – фицефалия. Родиной овоща принято считать Южную Америку, ведь именно оттуда ее семена были завезены в Европу.

Особенности выращивания фиголистной тыквы

Характеристика вида

Черносемянную тыкву относят к многолетним растениям. Свое название – фиголистная – она получила из-за с внешнего сходства ее листьев с инжирным (фиговым) деревом. Отростки растения могут достигать 10 м в длину. Цветки фицефалии практически идентичны с соцветиями ее «родственницы» – обыкновенной тыквы.

Внешний вид плодов напоминает арбузы: на темно-зеленом фоне находятся белесые продолговатые пятна. Сама мякоть белого цвета, сочная, с легким сладковатым привкусом.

Среди основных характеристик фиголистной тыквы выделяют следующие:

овощ морозостойкий, хорошо переносит перепад температур;
тыква быстро растет и приносит хорошие урожаи;
характеризуется продолжительным периодом цветения, однако с другими разновидностями тыкв не скрещивается;
цветки оранжевого или желтого оттенка;
культура устойчива к гнилостным заболеваниям;
тыква требует присутствия достаточно объемного пространства за счет длинных стеблей и крупных фигурных листьев;
плоды некрупные, имеют продолговатую форму;
вес варьируется от 2 до 5 кг, тыквы-рекордсмены могут вырастать до 20 кг;
кожура у культуры грубая и тонкая;
семена овоща имеют черный цвет.

Полезные свойства

Овощ характеризуется не только высокими вкусовыми качествами, но и полезными свойствами.

В мякоти содержится большое разнообразие витаминов, одним из которых является витамин D, благотворно влияющий на обмен веществ и укрепление костной ткани. Также в ее составе есть каротин, который полезен для зрения.

Листья растения содержат в себе такие полезные микроэлементы, как натрий, железо, кальций, фосфор и др. Черные семена тыквы богаты витаминами группы В, которые улучшают работу кишечника и положительно влияют на состояние кожи.

Особенности выращивания

Существует 2 способа выращивания овоща: из семян или рассады.

При первом способе посевной материал рекомендуется на несколько дней замочить в воде комнатной температуры. После прорастания их помещают в подготовленный грунт, который удобряется золой и перегноем.

Для предупреждения пересыхания грунта, а также для повышения температуры в лунках их мульчируют. Уже спустя 1,5-2 недели будут видны первые всходы.

Чтобы получить более ранний урожай, культуру рекомендуют выращивать из рассады, которую начинают готовить за 2-3 недели в специальных горшках или небольших емкостях. Саженцы нуждаются в систематическом умеренном поливе, ежедневном проветривании, а также в поддержании равномерной температуры.

Если на территории выращивания овоща лето не радует своей продолжительностью, рекомендуют проводить прищипывание боковых побегов, потому что они очень сильно растут. Такая процедура поможет ускорить созревание плодов.

Преимущества и недостатки

Плоды универсальны в использовании

Опытные садоводы отмечают, что тыква фицефалия обладает рядом достоинств. К ним относят:

устойчивость к прохладной погоде. Заморозки не являются помехой для дозревания плодов;
неприхотливость. Овощ не требует больших усилий по выращиванию или уходу за ним;
длительный срок хранения. Культура прекрасно «доживает» до следующего сезонного урожая, сберегая при этом все свои полезные и вкусовые качества;
широкий спектр применения. Фицефалию широко используют в кулинарии, а также применяют в качестве народного средства для лечения и профилактики различных заболеваний.

Приняв решение посадить у себя на огороде фиголистную тыкву, следует учитывать несколько нюансов. Именно от них будет зависеть, насколько щедрым будет урожай этого овоща.

Фицефалия плохо растет в холодном климате, где световой день короткий, а ночью существенно понижается температура воздуха. Она требует наличия достаточно широкого пространства для ее роста и развития.

Недостатком этого вида является его редкость. Из-за того, что он еще не приобрел широкого распространения, семена достать в свободной продаже практически невозможно.

Садоводы-экспериментаторы, которые занимаются ее культивированием, с удовольствие делятся посевным материалом, а также опытом по выращиванию этого экзотического овоща.

Применение

Фицефалия используется не только для приготовления множества разнообразных блюд, но и как лечебное средство. Это объясняется тем, что овощ становится все более распространенным в России.

Из спелых плодов тыквы готовят варенье, ее можно тушить, жарить, мариновать, использовать в качестве ингредиента для салатов и др.

Фиголистная тыква нашла широкое применение в качестве лечебного средства. Ее используют в следующих случаях:

при заболеваниях сердечно-сосудистой системы;
в случае проблем с поджелудочной железой;
при почечной недостаточности;
при заболеваниях пищеварительного тракта;
для лечения болезней желчного пузыря, печени;
при кожных заболеваниях;
при ожирении и др.

Отзывы садоводов

Тыква фиголистная не требует дополнительных затрат времени и средств по уходу, и осенью радует обильным урожаем прекрасных плодов. По внешнему виду эти овощи похожи на сочную и любимую многими ягоду – арбуз.

Фицефалия или тыква фиголистная. Аккуратная незнакомка

🌱 Фицефалия — фиголистная тыква. Что за плод фицефалия (фицифолия)?

Тыква фиголистная

Растение выполняет также декоративную функцию – красивые завитки в виде лиан, обильное цветение облагораживает территорию, добавляет красок и зелени на участке.

Садоводы утверждают, что, кроме эстетического наслаждения, они получают массу удовольствия от вкусовых качеств овоща. Этот плод отмечают и за его полезные свойства, которые помогают в борьбе со многими заболеваниями.

Тыква этого вида только начала покорять просторы нашей страны, но уже успела зарекомендовать себя исключительно с положительной стороны. Обязательно попробуйте посадить у себя на грядке этот чудо-овощ.

Что такое фицефалия, или находим применение главному символу Хеллоуина.

Текст: Марина Хлябич

Классическим овощем на грядках любого садовода является тыква. Ведь тыква всегда служила оберегом, символом благополучия и залогом щедрого урожая в следующем году.

На приусадебных участках выращивают твёрдокорую или крупноплодную тыкву. Малораспространённой, но очень полезной считается фиголистная тыква.Овощная культура имеет другое название – фицефалия. Она обладает множеством полезных свойств. Чаще всего тыкву используют для приготовления различных блюд, а в конце октября – для карвинга.Например, в Центральной Азии из тыквы изготовляют сосуды для напитков и клетки для мелких певчих птиц. Шарль Перро в XVII веке в своей сказке «Золушка» придумал сделать карету из тыквы как из продукта, который всегда есть на кухне даже у самых бедных. Но есть ещё большое количество способов применения тыквы, о которых раньше вы могли не знать.

Тыквенный декор

Наступила осень. За окном всё чаще моросит дождь, воет ветер, зато сколько ярких красок появилось вокруг. Пора дополнить интерьер необычным декором из простых огородных тыкв, осенних листьев, затем сделать себе ароматный какао, укутаться в плед и начать читать любимую книгу.

Ведь так приятно на душе, когда дома столько ярких красок, а за окном – любимая пора года Пушкина. Тыква же сама по себе – символ осенней поры и в наши дни она очень популярна как самостоятельный предмет декора для осеннего украшения дома.

Крохотные сорта тыквы часто используют для декорирования журнальных столиков, комодов, столов и шкафчиков в столовой, крупные – для беседок на улице, входных крылечек, окон, балкончиков, лужаек.

Японцы утверждают, что вместе с тыквой в дом входят не только здоровье и долголетие для всей семьи, но также благополучие, гармония и любовь. Декоративная маленькая тыква с утончённым верхним концом является одним из талисманов фен-шуя, символизирует полную гармонию в семейных отношениях. Обычно её располагают на полочке в изголовье супружеской кровати.

Замечательные тыквенные украшения будут очаровательно смотреться не только в доме. Особый шик саду придадут тыквенные фонари и фигурки, расставленные вдоль дорожек или возле скамейки.

Тыква во флористике

Создадим осеннюю композицию в тыкве, которую вы сможете сделать своими руками, последовав советам и выполнив все шаги.

Шаг 1: Сначала подготовим тыкву, которую мы будем использовать в качестве вазы для цветочной композиции. С помощью ножа аккуратно срезаем верхушку тыквы. Саму верхушечку не выбрасываем — она ещё пригодится для декора. Затем ложкой вычищаем мякоть из тыквы. Для того, чтобы убрать лишнюю влагу внутри тыквы, можно промокнуть её бумажными салфетками. Шаг 2: Далее готовим цветочный материал и зелень — формируем стебель нужной длины, убираем листья на нижней части стебля, а также удаляем засохшие листья или лепестки. Для работы с живым цветком используйте секатор или ножницы. Запомните обязательное правило работы с цветочным материалом или просто работы с цветком— обрезать стебель необходимо под углом.

Шаг 3: Вырезаем небольшой кусочек оазиса для живых цветов — так, чтобы он занял внутреннюю полость тыквы. Оазис пропитываем водой — просто кладем его в емкость с водой, а дальше он постепенно погружается в воду по мере впитывания жидкости. Как только он опустился на дно — значит, он полностью пропитался водой и его можно доставать.

Шаг 4: После этого оборачиваем оазис пленкой. Для фиксации пленки можно использовать тейп ленту или тонкий скотч. Этот шаг необходим для того, чтобы флористическая губка не впитывала сок тыквы, и цветочная композиция сохранилась как можно дольше. Подготовленный оазис помещаем в тыкву. Шаг 5: Сначала делаем «каркас» будущей цветочной композиции из зелени. Мы для этой цели использовали веточки эвкалипта. После того, как вставили зелень, начинаем добавлять цветы, формируя композицию. Для такой композиции и такого размера тыквы, как на нашем примере, не нужно большое количество цветочного материла. Вы можете использовать как крупные цветы (их следует добавлять в первую очередь), так и мелкие (такие цветы пестрых оттенков станут прекрасными акцентами, их следует вставлять в композицию после зелени и крупных цветков). Старайтесь выставлять цветочный материал на разной высоте — это придаст композиции игривости. В такую композицию идеально впишутся ягоды дикого винограда.

Шаг 6: После того, как вся зелень и цветочный материал расставлен, можно поместить верхушку тыквы на верх композиции.

Идея: homester.com

Раскрашивание тыквы

Раскрашивание тыквы- креативное занятие, которым можно заниматься всей семьей, не переживая за беспорядок, который остается после вырезания фонаря из тыквы. Чтобы все сделать правильно, вам необходима тыква, краски и вдохновение. Если вы хотите узнать, как раскрасить тыкву, следуйте следующим легким шагам.

Выберите тыкву. Раскрасить можно любую тыкву. Хорошая тыква для покраски должна быть гладкой, без изъянов, трещин и царапин на поверхности. Наиболее гладкими являются тыквы с легкой ребристостью. Избегайте тыкв с большим количеством выступов и неровностей, их будет трудно покрасить. Также убедитесь, что тыква достаточно плоская, чтобы была устойчивее на поверхности.

Помойте и обсушите тыкву. Аккуратно удалите грязь, используя влажные салфетки и смоченную туалетную бумагу, и оботрите тыкву бумажным полотенцем или салфеткой. Не используйте жесткие щетки, чтобы не повредить поверхность тыквы, поцарапав ее.

Старайтесь не замочить корешок.
Выберите дизайн. Перед тем, как красить тыкву, выберите дизайн. На тыкве все хорошо смотрится, главное не делайте узор слишком сложным. Обратитесь к популярным эскизам, выберите черную кошку, летучую мышь, бегущую лошадь, геометрические фигуры – что угодно. Как только вы выбрали дизайн, набросайте рисунок на листке бумаги.
Нанесите герметик (по желанию). Герметик на носить необязательно, однако краска на него лучше ложится. Вы можете купить герметик для поделок в специальном магазине. Он доступен в виде аэрозолей и в банках, на ваше предпочтение. Наносите его обязательно на улице, чтобы не вдыхать едкие испарения.

Поставьте тыкву на видное место.Если вы кладете тыкву снаружи, убедитесь, что на нее не падают прямые солнечные лучи, чтобы она не начала гнить раньше времени.

Карвинг

Карвинг – это настоящее искусство художественной резьбы по разным материалам. История съедобного карвинга началась в Тайланде примерно 700 лет назад, когда велась подготовка к празднику Плавучих фонарей.

В Стране восходящего солнца карвинг из овощей носит название mukimono – в древности это слово обозначало художественную раскладку листьев на глиняной посуде. Легенда гласит: на местном фестивале плотов, проходившем в 14 веке, одна из участниц представила очаровательную работу — плавучую лампу, украшенную фигуркой птицы из овощей и фруктов. Король Пхра Руанг был настолько впечатлен этим изящным шедевром, что издал указ, согласно которому, каждая женщина в стране должна была научиться «кэсалак» или «резьбе по кожуре». Из Азии чарующее искусство «живой» сервировки стало постепенно проникать в Европу, но до второй половины 20 века не получило в Старом Свете широкой популярности. Сегодня карвингом восхищаются во всем мире.

Тыква, вырезанная в виде черепа, со свечкой внутри – это всемирно известный светильник Джека, без которого не обходится празднование Хэллоуина. Он представляет собой тыкву, на которой вырезано зловеще усмехающееся лиц, внутрь тыквы помещается зажжённая свеча. Тыква символизирует одновременно окончание сбора урожая, злобного духа и огонь, отпугивающий его.

Впервые «светильники Джека» появились в Великобритании, но первоначально для их изготовления использовали брюкву или репу. Считалось, что подобный плод, оставленный в День всех святых около дома, будет отгонять от него злых духов. Когда традиция празднования Хэллоуина распространилась в США, светильники стали делаться из тыкв, более доступных и дешёвых. Тыква в руках умельца может превратиться в оригинальные подсвечники, часы, украшения для интерьера на праздник Хеллоуин, матрёшки, игрушки из малюток-тыковок и даже тыквенные скульптуры.

Тыквенный крем-суп

Самая же большая тыква в мире была выращена в штате Висконсин и была занесена в книгу рекордов Гиннесса. Весила она внушительные 821,2 кг, а длина в обхвате была 4,7 метра! Вот уж действительно запас на всю зиму для большой семьи. Тыквенный суп едят везде – в Европе, Азии, Америке, Австралии и даже в Африке. Причем чаще всего из тыквы готовят крем-суп. Тыквенный суп лучше всего готовить из запеченной тыквы. Её запекают в духовке до мягкости, затем остужают, срезают верх, вынимают семена и мякоть. Мякоть протирают через сито или с помощью блендера. Получившееся пюре доводят до кипения, добавляют сливки или бульон.

Семенам тыквы тоже есть применение. Их вымачивают в солевом растворе, а затем, подсушив в духовке, добавляют в салаты, посыпают ими выпечку и различные блюда.

Кухонная «посуда» из тыквы

Из тыквы можно делать не просто украшения, но и кухонную утварь. Сосуды и кастрюли из тыкв. Тыквенные кастрюли с резными крышками, соусники из тыкв, и высокие тыквенные бутыли. Некоторые хозяйки даже тыквенные супы подают на стол в горшочках из тыквы.

Медицинское применение

В народной медицине используются мякоть и семена тыквы. Семена сушат в конце лета после их полного созревания. Из семян получают эфирное масло.
Некоторые страны допускают применение такого масла только из сорта тыквы Curcubita pepo. Из тыквы приготавливают сухой экстракт, лечебное масло, а семена употребляют как после обработки, так и в сыром виде. В семенах и мякоти тыквы содержатся различные гликозиды и стероиды, витамин Е, микроэлементы: калий, медь, цинк, марганец, селен и др.; масла, белки растительные и сахара.
У многих людей проблемы с пищеварением из-за нарушения режима питания. Вам на помощь придет тыква. В ее мякоти содержатся различные пептидные волокна, способные наладить работу любого «ленивого» желудка и вывести шлаки из кишечника.
Тыква будет очень полезна лицам с избыточной массой тела. Во-первых, этот овощ обладает малой калорийностью (на 100 грамм 19-23 ккал).
Во-вторых, в растении найден очень полезный и редкий витамин Т, который ускоряет обмен веществ и способствует быстрому усвоению любой тяжелой пищи, включая мясо.
Тыква выводит из организма лишнюю жидкость, улучшая вашу фигуру.
В тыкве содержится много бета-каротина, который превращается в организме в витамин А. Как известно, этот витамин угнетает свободные радикалы – главные виновники старения. В мякоти тыквы еще содержится много лютеина, препятствующего возрастному ухудшению зрения.
До настоящего времени не зарегистрированы токсические свойства препаратов тыквы. Однако нежелательные (побочные действия) были отмечены в 4% случаев из 2245 пациентов, проходящих курс лечения.

Этот чудесный овощ обладает ценнейшей кладовой полезных витаминов, минералов и занимает почетное место в рейтинге самых лучших продуктов для здоровья. Так же как и алоэ, тыкву можно смело назвать чудодейственным лекарем от ста болезней. В Китае ее используют даже при купании новорожденных детей, а для людей старшего возраста она может служить источником не только здоровья, но также молодости, активного долголетия, неувядаемой красоты, поскольку содержит такие необходимые «взрослеющему» организму антиоксиданты.

Поделки из семечек

Тыква очень полезна, особенно для детского организма, семена тыквы не менее полезны. Тыквенные семечки – это легкодоступный осенний материал, из которого можно изготовить множество разнообразных поделок. Поделки из тыквенных семечек могут быть объемными или плоскими, сделанными в виде аппликации.

Перед тем, как сделать из тыквенных семечек поделку, их необходимо подготовить:

хорошо промыть в дуршлаге под струей проточной воды;
высушить, разложив на листе бумаги, полотенце, подносе или другой поверхности;
окрасить;
снова хорошо просушить.

Окрашивать семечки можно несколькими способами.

Первый способ – наносить краску на каждую семечку в отдельности. Этот вариант подойдет в том случае, если для работы требуется небольшое количество семян.

Если же планируется изготовление объемной поделки из тыквенных семечек, своими руками, при помощи кисточки, окрашивать их будет утомительно и долго. Поэтому нужно просто погрузить партию семечек в полиэтиленовый мешочек с красителем одного цвета и хорошо перемешать их.

Косметология

Лёгкая в приготовлении маска из тыквы, её сока или масла отличается широким спектром воздействия на клетки кожи и поможет всегда выглядеть молодо, привлекательно и не переживать по поводу своего возраста. Тыквенная маска содержит в себе столько полезных и главное действующих в одном сбалансированном комплексе веществ, что после использования овоща отпадает необходимость в проведении дорогих процедур косметологии.

Углеводы тыквы наполняют клетки кожи необходимой им энергией.

Применение тыквы в косметологии ценится и за счёт редко встречающегося витамина В1. Использование этого витамина позволяет защитить лицо от ультрафиолета.Витамин В2 останавливает воспалительные реакции.

Никотиновая кислота возвращает природный оттенок, приносит лицу сияние.

Тыква богата и на самый нужный клеткам кожи витамин Е. Под его влиянием улучшается выработка коллагена и повышается упругость.

Маски из тыквы содержат и крахмал, обладающий свойствами отбеливания, увлажнения и смягчения.Тыква хорошо хранится в прохладном месте и благодаря этому может использоваться в любой день года, даря коже свежесть, питание и молодость. В косметологии применяется и масло овоща, оно добавляется в кремы, самостоятельно приготовленные маски для лица, компрессы.

Маски из тыквы почти мгновенно устраняют все подвластные им косметические дефекты лица, но больше всего пользы овощ принесет, если его применять при таких состояниях:повышенной сухости и пятнах с шелушением, чрезмерном блеске на жирной коже лица, явлениях раздражения и воспаления, угревой сыпи и разных прыщах лица.

Маски из тыквы лучше всего начинать использовать в конце лета и осенью, именно в это время овощ содержит максимальное количество полезных биологических веществ, особенно ценных в косметологии.

как выглядит, описание сорта, секреты выращивания

Тыква — частый гость российских огородов, но есть среди дачников любители экспериментировать и пробовать новые сорта и культуры. Фиголистная тыква (Фицефалия) — одно их самых непривычных для нашего климата растений.

Происхождение сорта

Доподлинно известно, что родиной тыквы Фицефалия является одна из стран Латинской Америки. Растение горное, страной его происхождения называют Перу, именно там были найдены обугленные семена этого сорта возрастом более 5 тыс. лет. Другие источники говорят, что она может быть родом из Китая или Мексики. В Европу сорт попал из Бразилии в качестве кормовой культуры.

Тыква Фиголистная

Тыква Фиголистная — экзотический сорт для нашей страны. Ее активно растят в странах Южной Америки как кормовую культуру. В теплом климате растение неприхотливое и высокоурожайное. Это многолетняя лиана, побеги которой могут достигать 10 метров в длину, листья фигурные, большие и напоминают форму листьев инжирного (фигового) дерева. Мякоть данного сорта тыкв белая, сочная, напоминает по вкус арбуз, но без особой сладости. Семена темные, крупные.

В наших климатических условиях культивируется только как однолетнее растение в теплый сезон. Его выращивают у себя на дачах любители необычных сортов и вкусов. В пищу используют мякоть, стебли и семена тыквы. Молодые побеги употребляют как овощи, семена идут на приготовление десертов, а из мякоти делают цукаты, варят варенье, изготавливают освежающие напитки или едят в сыром виде.

Тыква Фиголистная

Интересно! Оказывается, ученые России вывели сорт фиголистной тыквы под названием «Памяти Тараканова», сведения о нем были внесены в Госреестр в 2013 году. Характеризуется как среднепоздний для садово-огородного выращивания.
Характеристики и описание сорта
Выращивать Фицефалию в средней и южной частях России возможно благодаря ее высокогорной закалке, которая сформировала следующие характеристики:
Морозостойкость и толерантность к большим перепадам температур. Она выдерживает заморозки до −3 и нормально растет в диапазоне от 6 до 35 градусов.
Быстрый рост и хорошая урожайность. Сорт считается позднеспелым, побеги мощные, растут быстро, достигают 3,5 метров в длину, при встрече с препятствием начинают виться вокруг него. Плети можно пустить по изгороди, это повысит урожайность. С момента всходов до снятия зрелых плодов проходит около 110-120 дней. При надлежащем уходе с одного растения можно получить до 10 тыкв. Соответственно, чем климат теплее, тем урожайность выше.
Длительный период цветения. Начинается через 30-60 дней после всходов и продолжается до месяца. Затем быстро нарастают плоды. Цветки желтого или оранжевого цвета диаметром 5-7 см, опыляются пчелами. С другими видами тыкв не скрещивается.
Устойчивость к болезням и гнили. У данного сорта хороший иммунитет к различного рода грибкам, мучнистой росе и вредителям. Однако может поражаться тлей.
Требовательность к территории. Фиголистная тыква требует большого пространства из-за длинных быстрорастущих побегов и множества крупных листьев, достигающих в диаметре 25 см. Хорошо чувствует себя в полутени и закрытом от ветров месте.
Некрупные плоды. Тыквины имеют продолговатую форму, зеленый окрас с белыми крапинками и полосками. По внешнему виду напоминают небольшие арбузы или зеленые дыни. Кора тонкая, но грубая. В нашем климате достигают веса от 2 до 5 кг, в южных широтах могут вырасти до 8 кг.
В целом сорт неприхотлив, может выращиваться как самостоятельное растение или использоваться в качестве подвоя для других видов тыкв, кабачков или арбузов. Прививка на Фицефалию повышает резистентность этих растений к болезням.
Агротехника
Этот вид тыквы растет практически на любой почве, но предпочитает удобренные с хорошим дренажем. Отлично чувствует себя на компостной куче. Нельзя располагать Фицефалию там, где до этого росли другие виды тыкв, лучше посадить после картофеля, капусты или лука. Также не следует в следующие 4 года выращивать ее на прежнем месте.
Тыква Фиголистная
Вырастить можно только с помощью семян. Высаживать семена можно сразу в открытый грунт или использовать рассадный метод.
Важным условием для посадки в почву является температура. Земля должна прогреться до 12-15 градусов. Семечки нужно предварительно замочить на 2-3 дня в воде и прорастить. Высевать нужно в ямки на глубину 3-4 см, добавив золу и прикрыв сверху перегноем (мульчировать). Рекомендуется рассаживать по схеме 350×350 см, т.к. гарбуз занимает огромную площадь. Всходы появляются через две недели.
С применением рассадного метода можно получить более ранний урожай. Для этого за 2-3 недели до высадки пророщенные семечки укладывают в горшочки со смесью дерновой земли, торфа и опилок, кислую почву необходимо известковать. Температура для рассады поддерживается в пределах 12-17 градусов, полив умеренный. Перед высаживанием ростки подкармливают органическим удобрением и подготавливают лунки глубиной около 10 см на расстоянии 2 м друг от друга. Если почва бедная, вносят удобрения на глубину 30 см.
Важно! Чтобы вызрели семена для последующего разведения, необходимо пользоваться рассадным методом. Выбирать семечки нужно не раньше наступления зимы, т.к. плод дозревает только к декабрю.
Экзотическая тыква любит обильный полив. За вегетационный период можно 2-3 раза подкормить органикой. Для более быстрого созревания плодов в условиях короткого лета рекомендуется прищипывать боковые побеги, т.к. они очень энергично растут в длину.
Преимущества и недостатки фиголистной тыквы
Достоинств у горной тыквы много. Те, кто выращивал, отмечают в основном следующие:
Холодостойкость. Фиголистная тыква Фицефалия (Фицифолия) гораздо лучше кабачка, арбуза и дыни переносит заморозки. Эта способность позволяет растению дольше оставаться в грунте, а плодам дозреть и набраться сладости.
Неприхотливость. Несмотря на тропическое происхождение, эта тыква отлично растет и плодоносит в нашем климате.
Долгое хранение. Такая тыква хранится до следующего урожая, сохраняя при этом свои вкусовые качества, однако в некоторых источниках говорится, что пролежать она может 2-3 года.
Универсальность. Белая и сочная мякоть Фицефалии подходит для приготовления различных блюд. Она используется в рецептах каш, пирогов и оладий, салатов, цукатов, напитков и различных десертов. Тыква богата пектином, крахмалом, минералами и витаминами, подходит для диетического питания.
Интересно! Тыква Фицефалия известна своим необычным вкусом, напоминающим одним вкус арбуза или дыни, другим — огурца. Но все отмечают у нее отсутствие тыквенного запаха, присущего другим сортам.
При выборе для своего огорода такой тыквы нужно учесть, что есть у нее и несколько недостатков:
не подходит для посадок в холодном климате, где короткий световой день и температура ночью опускается ниже 6 градусов;
для растения нужна обширная территория и опора, иначе оно может притеснять и подавлять другие саженцы;
долгий вегетативный период, для средней полосы лучше подойдет рассадный метод культивирования;
семена не найти в свободной продаже, но на ресурсах и форумах огородников участники обмениваются семенами и охотно делятся опытом разведения новых культур.
Фицефалия имеет как пищевую, так и декоративную ценность, с ее помощью украшают беседки и сухие деревья. Растить ее не сложнее, чем обычные виды тыкв. В любом случае этот сорт достоин того, чтобы посадить его у себя на даче и оценить вкусовые качества плодов.
0 0 голоса
Рейтинг статьи
Какую тыкву лучше сажать. Какие сорта тыквы самые популярные? Тыква Зимнее сладкое, фото, описание
Существует более 700 сортов и гибридов этого овоща, но только 35 из них — сахарные, мало пригодные для выращивания в домашних условиях. Подробнее о популярных сортах тыквы с высоким содержанием сахара и пойдет речь в этой статье.
Для выращивания сладких сортов тыквы необходимы хорошие условия: много минеральных удобрений, солнечный свет и влага.Во многих случаях даже сорта тыквы, которые должны содержать более 10% сахара, могут набрать около 3-4% из-за того, что они предназначены для выращивания в южных солнечных регионах.
Основные факторы, на которые следует обратить внимание при выборе сорта:
возможность выращивания на дачном участке;
средняя урожайность при выращивании в вашем районе;
акклиматизация.
Лучше всего подходят тыквы, которые вырастают до небольшого размера, имеют средний урожай и одинаковое содержание сахара.Посадить сладкую тыкву на даче — лучший вариант, позволяющий получить богатый, а главное очень вкусный урожай. Вам просто нужно определиться с разнообразием, ведь их очень много. Также нужно понимать, что тыква — это еще и полезный овощ, кладезь полезных витаминов.
Популярные сладкие сорта тыквы
Здесь главную роль играет не вес, а вкус — это гораздо важнее. Поэтому стоит ознакомиться с наиболее распространенными в России сортами тыквы с повышенным содержанием сахара.
Таблица. Самые сладкие сорта тыквы.
Название сорта, фото Описание
Этот сорт относится к позднеспелым. Несмотря на то, что растение кустовое, разрастается довольно мощно. Содержит около 12% сахара. Мякоть тыквы не плотная, но при этом очень сладкая, желтого цвета. Созревание овоща происходит через 155 дней после посадки. При дополнительном внесении жидких удобрений масса тыквы может достигать 5 кг.Урожайность достаточно высокая — от 20 кг с кв. Такой результат обусловлен хорошим ростом стебля и высокой плотностью посадки.
Известный сорт тыквы, высокоурожайный, скороспелый. Плоды растения окрашены в светло-серый цвет, иногда имеют зеленый оттенок. Тыква отличается от своих сородичей слабо приплюснутой формой и яично-желтой плотной мякотью, обладающей сочным и очень сладким вкусом. Сорт хорошо хранится, а также отличается высоким иммунитетом к различным грибковым заболеваниям и белой гнили.
Сорт устойчив к неблагоприятным погодным условиям, а также неприхотлив в условиях хранения. Вы можете хранить фрукты всю зиму в подвале, и они не сгниют. Содержание сахара в тыкве 6-7%. У него своеобразный и необычный вкус: мякоть очень мягкая, поэтому довольно быстро уваривается, а сама корочка хрустящая. Плоды этого сорта мелкие, их вес колеблется в пределах 3-5 кг и очень редко превышает эти показатели.Лишь изредка при соблюдении всех правил ухода за тыквой плоды могут вырасти до 15 кг, но это бывает редко.
Сорт высокоурожайный, срок созревания 125-130 дней. Оптимальный период для выращивания рассады — первая половина апреля. Вес тыквы может достигать 35 кг. Имеет мягкую сладкую мякоть светло-оранжевого цвета. Кожура тыквы имеет немного другой оттенок — оранжево-розовый.
Исходя из названия, несложно догадаться, что этот сорт отличается крупными плодами, вес которых может достигать 50 кг.Несмотря на огромные размеры плода, вкус остается сладким и сочным. Кожура овощей гладкая, но слегка сегментированная. Сорт позднеспелый, поэтому от появления первых всходов до спелости проходит не менее 110 дней. В процессе развития растение образует множество ресниц, основная из которых достигает очень больших размеров.
Среднепозднее растение с хорошими вкусовыми качествами. Тыква хорошо держится. От появления первых всходов до полного созревания проходит не менее 120 дней.Ресницы длинные, а плод гладкой, плоскоокруглой формы. Он светло-серого цвета и имеет среднюю кору. При этом у тыквы сладкая и сочная мякоть оранжевого цвета. Как правило, плоды этого сорта не вырастают до больших размеров — от 2 до 3 кг, хотя в редких случаях могут вырасти до 8 кг.
Пожалуй, один из самых ярких сортов тыквы, относящийся к группе раннеспелых. От всходов до полного созревания проходит около 110 дней.Этот сорт завоевал популярность благодаря хрустящей корочке и хорошему вкусу. В мякоти содержится 7-8% сахара, а вес плода может достигать 30 кг. Растение отлично переносит небольшие заморозки, а также устойчиво к различным заболеваниям.
Перечень сахаросодержащих сортов тыквы можно продолжать еще долго, потому что их много, а в Госреестре разновидностей нет большого разнообразия. Возможно, тыква не может раскрыть свой потенциал в России из-за того, что садоводы еще не смогли насладиться сладким вкусом мировых раритетов и отведать кулинарные шедевры из сладких сортов овощей.
Выращивание тыквы из семян
Тыкву лучше всего выращивать путем посева семян. Вам просто нужно сначала подготовиться. Как и при посадке любого растения, процесс посадки начинается с выбора семян и подготовки почвы. Только после этого можно приступать непосредственно к посеву семян сахарных сортов тыквы. Рассмотрим каждый из этих подготовительных этапов отдельно.
Подготовка почвы
Для удобрения почвы можно использовать обычный перегной или приготовить специальную смесь, смешав 10 кг перегноя, 3 кг опилок, 500 г древесной золы и 200 г нитрофоски.Удобрения вносить в следующем количестве: на 1 кв. — 20 кг удобрений. Перед посевом также необходимо глубоко закопать грядку (не менее 40 см). Рекомендуемая ширина тыквенной грядки 50-60 см.
Подготовка семян
Лучший способ подготовить семена — это их проращивать. Процесс длится до тех пор, пока семена не вылупятся. Погрузить тыквенные семечки в воду (температура не ниже +40 градусов) примерно на 3 часа. Нагреть воду до необходимой температуры можно, поставив на плиту емкость с семенами.Кроме того, вы можете поместить семена в мультиварку и установить режим «Йогурт».
После того, как семена набухнут, осторожно оберните их влажной хлопчатобумажной тканью и поместите в теплую комнату до прилипания, периодически проверяя ткань и при необходимости увлажняя. Поместите тыквенные семечки на дно холодильника на 3-4 дня после расклевывания. Это способствует повышению морозостойкости семян перед посевом.
Пошаговая инструкция по посеву
Шаг 1. После внесения удобрений немного увлажните почву. Для этого используйте садовую лейку. Желательно поливать теплой водой, ведь ждать теплых дней для посадки тыквы нет смысла.
Шаг 2. Семечки тыквы нужно подготовить заранее. Это ускорит процесс роста растений. Посадите по 4 семени в каждую лунку, заглубляя на 3 см.
Шаг 3. Засыпьте посаженные семена рыхлой землей с помощью лопаты или сапа.
Посевы засыпаны землей
Шаг 4. Мульчируйте лунки посевными семенами. Для этой цели может подойти перегной — он в сочетании с теплой водой, которой предварительно поливали почву, обеспечит необходимое тепло.
Шаг 5. Накройте лунки пластиком или стеклом для защиты от атмосферных воздействий. Если нет серьезных морозов, то стекло можно снимать при появлении первых всходов.
Последующее наблюдение
Особого и трепетного ухода за тыквой нет, ведь она в этом отношении привередлива.Но все же есть определенные рекомендации, которым нужно следовать, если вы хотите получить богатый урожай.
Полив
Грамотная регулировка полива растения — главная составляющая ухода. Дело в том, что тыква, как мощный насос, постоянно выкачивает из почвы всю воду, после чего испаряет ее через листья. Следовательно, стебли и корни растения не получают достаточного количества влаги, поэтому необходимо регулярно пополнять ее уровень в почве.
Важно! В период плодоношения и массового цветения тыквы следует особенно обильно поливать. Всегда используйте теплую воду (от +22 С), для этого ее можно нагреть на солнышке. Полив тыквы в жаркие дни холодной водой может привести к гибели растения.
После полива почву необходимо рыхлить вокруг основания стебля. В процессе развития тыквы нужно периодически избавляться от сорняков путем их прополки.Это защитит растение и ускорит его рост.
Подкормка
Чтобы получить крупные плоды, нужно часто подкармливать тыкву. После того, как появится пятый лист, сделайте первую подкормку. Вторую проводить после формирования ресниц, а затем повторять эту процедуру дважды в месяц. Для подкормки используйте нитрофоску — сначала используйте 10 г удобрения на каждое растение, но постепенно увеличивайте дозу на 5 г. Для подкормки отлично подходят не только раствор, но и сухие гранулы.
На заметку! С началом периода плодоношения используемую подкормку необходимо смешать со стаканом древесной золы.В качестве альтернативы вы можете использовать раствор коровяка для подкормки тыквы в период вегетации.
Вредители и болезни
В процессе роста все садовые растения могут подвергаться различным заболеваниям, поэтому их нужно защищать от этого. Если говорить о самых распространенных заболеваниях, то это, конечно же, мучнистая роса и оливковая пятнистость. В первом случае на стебле и нижней части листьев образуются небольшие пятна, что приводит к пожелтению пораженных участков и постепенной гибели.Если не предпринять никаких мер, то болезнь может перекинуться на плоды тыквы.
Важно! При развитии оливкового пятна на листьях растения появляются небольшие коричневые пятна, а на стеблях — язвочки. Со временем плоды покрываются маслянистыми пятнами, которые позже перерастают в язвочки. В результате тыква не теряет вкусовых качеств, а завязи отмирают.
Видео — Посадка тыквы в открытый грунт

Считаем ли мы, что всем известна сказка о Золушке, где ее волшебная карета превратилась в тыкву ровно в полночь? Так что в особом представлении этот овощ не нуждается, и наши садоводы успешно выращивают тыкву (правда, не волшебную) на своих участках.Но все ли знают о сортах тыквы, о разнообразии сортов этой культуры? В этой статье будет представлена подробная информация о видах и сортах тыквы, с фото и описанием, подходящих для выращивания в открытом грунте в разных регионах страны.
Виды тыквы
Сначала необходимо разобраться в видовом разнообразии тыквы, а уже потом переходить к характеристике сортов. Итак, существует четыре вида этой культуры:
Крупноплодная.Из названия понятно, что большинство сортов этого вида тыквы будут крупными по весу — до 15-20 кг, а то и больше. Но есть и «крохи» — до 2-3 кг, поэтому только вес не является главным показателем. Эти тыквы отличаются сладким вкусом, неприхотливостью, урожайностью и лежкостью.
Маскат. Этот сорт тыквы очень любят садоводы за сладость и отменный вкус. Мякоть мускатных красавиц содержит большое количество полезных веществ, а это тоже дополнительный «плюс».Среди «минусов» — требовательные к теплу тыквы данного вида, а также правильный уход.
Упрямый. Этот сорт уступает предыдущим по урожайности, а также по вкусовым качествам (хотя есть сорта, которые просто замечательные). Но с другой стороны, благодаря прочной кожуре эти тыквы подлежат длительному хранению. Также выращивают твердую тыкву для получения ценных семян (голосеменных).
Декоративный. Тыквы, которые выращивают для украшения участка, для использования в различных композициях, ландшафтном дизайне.Плоды разных сортов декоративной тыквы могут иметь разную форму, окраску, при этом у большинства растений плоды несъедобны.
Кроме этих видов, есть еще довольно экзотические представители этого семейства, например, малоизвестная тыква восковая liana benincasa, а также тыква инжирная.
Каждый вид тыквы включает множество сортов и гибридов с разными характеристиками, поэтому садовник всегда может выбрать наиболее подходящий вариант для своего участка.При этом необходимо учитывать:
климатические особенности региона;
сроки созревания тыквы определенного сорта;
устойчивость к низким температурам, болезням.
ВНИМАНИЕ!
В средней полосе, регионах Северо-Запада, за Уралом и в Сибири наилучшие результаты дает выращивание тыквы через рассаду.
Тыква крупноплодная
Среди сортов, заслуживающих внимания, необходимо выделить россиянку.
Россиянка

Тыква сорта Россиянка ценится за неприхотливость, раннеспелость, а также вкусную мякоть. Ее часто называют дынной тыквой, так как мякоть имеет характерный аромат солнечной дыни. Сорт подходит для выращивания в средней полосе России, успешно выращивается за Уралом. Отличается хладостойкостью.
Растение компактных размеров, ресницы средней длины. От всходов до сбора первых плодов проходит около 90 дней.Лучше выращивать рассадой, выбирая солнечные места и плодородные почвы.
В среднем плоды россиянки до 3-4 кг, хотя у некоторых садоводов растут и настоящие великаны. Тыквы оранжевого цвета, с сочной и очень вкусной мякотью.
Graceful

К среднеспелым сортам крупноплодной тыквы относятся Graceful. Это растение образует очень оригинальные мутноватые серые плоды.
Тыква сорта Грейсфул обладает преимуществами морозостойкости, а также хорошей лежкостью плодов.Сорт Грейс подходит для выращивания на небольших дачных участках, так как растение полукустарное, а плети короткие. Тыквы вырастают до 3-4 кг. Внутренняя часть плода оранжевого цвета, мякоть очень толстая и хрустящая. Сорт подходит для приготовления различных блюд; Кроме того, Нежная мякоть вкусная свежая.
Титан

В обзоре не обойтись без описания легендарного сорта Титан, тыквы которого вырастают до 50-60 кг. Есть записи, когда плоды достигли веса до 300-450 кг.
Для такого тяжеловеса требуется большая площадь кормления, поэтому схема посадки составляет 2х2 метра. При формировании куста рекомендуется оставлять на растении только один плод.
Срок созревания довольно продолжительный — почти четыре месяца, поэтому Титан больше подходит для южных регионов. Куст мощный, с длинными плетками. Плоды крупные, округлой формы с очень выраженной сегментацией. Цвет ярко-оранжевый с едва заметным кремовым оттенком. Мякоть сочная, сладкая, ароматная на вкус.
Центнер
Еще одна тыква с красноречивым названием — сорт Центнер. Плоды вырастают до 50-60 кг и даже больше. Куст крупных размеров, с длинными плетками.
Сорт раннеспелый, но чаще всего его выращивают не ради мякоти, а ради большого количества вкусных семян. На одном растении формируется до 4-5 плодов. Тыквы оранжевого цвета и имеют сегментированную поверхность. Мякоть толстая и вкусная, но обычно такие тыквы используют в пищу для домашних животных.Не всегда удобно использовать для приготовления большие тыквы.
Волга серая

Среди ярких тыкв других сортов Волжская серая выглядит настоящей застенчивой. Его плоды — слегка приплюснутые шарики весом 8-10 кг имеют невзрачный серый цвет. Но зато какая вкусная мякоть у тыквы — сочная, ароматная! Поэтому ее смело можно отнести к разряду лучших сортов тыквы.
Куст среднего размера, ресницы мелкие.Срок созревания — до 125-130 дней.
ВНИМАНИЕ!
Этот сорт выращивают не только для получения мякоти, но и для получения большого количества семян.
Тыква Волжская серая отличается устойчивостью к болезням, неприхотливостью. Лучше для выращивания на юге.
Sweetie

Этот сорт выращивают в разных частях России, а на юге с одного растения можно удалить до 10 спелых оранжевых тыкв. Для Сибири или в регионах Северо-Запада урожай будет намного скромнее — до 1–3 тыкв на куст, но вкусовые качества плода тоже порадуют.Содержание фруктов отличается высоким содержанием сахара. Тыквы большие, могут достигать массы до 30 кг.
Зимнее сладкое
Сорт поздний, но пригоден для хранения. Растение образует мощные кусты с длинными плетками. Тыквы серые, имеют зеленоватый оттенок, есть пятнистость. Вес — около 5-6 кг. Поверхность сегментирована.
Мякоть сочная и вкусная. Тыквенная зимняя конфета имеет ярко-оранжевый цвет, содержит большое количество полезного для организма человека каротина.
Тыква твёрдо запеченная
Веснушка

Садоводам Сибири и Урала, выбирающим лучшие сорта, обязательно стоит обратить внимание на тыкву Веснушка. Это раннеспелая тыква, поэтому даже в таких суровых условиях, но при правильном уходе даст отличный урожай … Куст имеет компактные размеры, среднюю длину плети.
Тыквы — зеленые округлые шары с желтоватыми пятнами. Кожица плотная, но мякоть сочная и очень нежная.Имеет ярко-оранжевый цвет и характерный грушевый аромат. Веснушка подходит для приготовления разнообразных блюд, вкусных в свежем виде.
Желудь
Если вы хотите вырастить необычную тыкву, то сорт Желудь вполне подойдет. Его плоды напоминают желуди, при этом цвет кожуры может быть самым разным — белым, темно-зеленым, желтым и даже черным. Раннеспелый сорт, хорошо подходит для выращивания во всех регионах России.
Внутри — сочная сливочная мякоть, очень напоминающая по вкусу кабачки.Эта тыква идеальна для начинки — как к мясным блюдам, так и к сладким десертам.
Мрамор

У этого сорта мелкие плоды — до 5 кг, но тыквы отлично хранятся всю зиму. Время с момента появления всходов и до сбора урожая тыквы — до 130 дней.
Плоды Мрамора округлые, зеленоватого цвета с многочисленными вкраплениями. Именно этот узор делает кожицу плодов похожей на благородный мрамор. Внутри тыквы сочная мякоть апельсина.Вкусный фреш (аппетитный хрустящий), подходит для запекания.
Сорт Мрамор устойчив к традиционным болезням тыквы, а плоды не очень подвержены гниению.
Детский гурман

Деликатесная тыква F1, представленная на рынке агрокомпанией «СЕДЭК», ценится за очень сладкую мякоть и лежкость. Растение образует множество длинных ресниц, на которых образуются маленькие оранжевые тыквы. Вес каждого до 2,5-3 кг.
Из названия понятно, что тыквенный гибрид обладает диетическими свойствами, подходит для детского питания.Многие дачники используют для сушки и сушки тыкву Детский деликатес, из нее получается вкусный тыквенный сок, картофельное пюре.
Миндаль

Вырастить сладкую тыкву мечтают многие садоводы. Многое зависит от ухода, также важно правильно подобрать сорт. И миндаль в этом случае станет лучшим выбором. Мякоть его коричнево-оранжевого плода имеет плотную структуру и сладкий вкус.
Сорт раннеспелый (120 дней), морозостойкий, что дает возможность выращивать Миндаль в районах рискованного земледелия.Плоды сплющенные, средний вес каждого до 5 кг. Многие считают миндаль одним из самых сладких сортов тыквы этого сорта.
Миранда
Этот сорт включает ряд разновидностей голосеменной тыквы, среди которых мы выделяем Миранду. Эта тыква — плод труда польских селекционеров, выращенная ради вкусных семечек.
Особенность этих сортов в том, что семена не имеют плотной оболочки, они покрыты только тонкой пленкой.
Растение кустовое, нет длинных плетей, поэтому подходит для выращивания в небольших садах. Плоды сорта Миранда округлые, имеют светло-зеленый цвет. Мякоть желтоватая, вкус нейтральный, хотя некоторые делают из нее вкусные запеканки.
Мускатная тыква: лучшие сорта
Новинка

Плоды удлиненной формы в форме гантели, с темно-оранжевой мякотью. Вес новинки — до 4 кг. Плоды обладают прекрасными вкусовыми качествами и подходят для употребления в свежем виде.Особенность сорта: высокое содержание сахара, плоды подходят для длительного хранения.
Арбатская

Арбатская разновидность мускатной тыквы названа в честь одной из старинных улиц Москвы. Ценится за надежность, хорошую урожайность даже в неблагоприятные сезоны, лежкость плодов.
Созревание соков — через 125 дней, масса плодов — до 15-20 кг. Тыквы имеют форму, характерную для разновидности мускатного ореха — удлиненную, грушевидную.Кожица хрупкая, оранжевого цвета. Внутри очень плотная и сочная мякоть. Посевная камера компактно расположена в нижней части тыквы, остальное место занимает мякоть. Из тыквы готовят различные блюда, в том числе и в корм животным.
Butternut

Мало кто знает, что тыквенная мякоть может иметь ореховый привкус, и все же разновидность Butternut имеет именно такой вкус. Описание сорта: растение отличается сильным ветвлением, длинными плетками.Срок созревания — до 100 дней. Чтобы все плоды созрели, лучше всего на одном кусте оставить 4-5 тыкв.
Мелкие плоды имеют грушевидную форму и весят чуть более одного килограмма. Кожа у них коричневая или темно-оранжевая. Внутри — сочная, маслянистая мякоть, цвет — оранжевый. Сорт требует внимания, хорошего ухода, но при правильной агротехнике порадует очень высокой урожайностью.
Прикубанская
Из сортов, которые выращивают садоводы на протяжении длительного времени, выделяем тыкву прикубанскую.Плоды грушевидной формы невзрачного серо-оранжевого цвета с вкусной мякотью внутри.
Тыква обыкновенная прикубанская — среднеспелый сорт; Культивируется преимущественно на юге, а также в средней полосе. Время до сбора первых плодов 115-120 дней. Тыквы имеют небольшую массу — до 2-4 кг, из них готовят любые блюда (каши, рагу, гарниры).
Многочисленное семейство тыкв не ограничивается перечисленными видами и разновидностями. Сегодня наши садоводы успешно выращивают экзотические тыквы, выбирая лучшие сорта и закупая семена у зарубежных производителей.
Тыква Хоккайдо

Итак, среди популярных — тыква Хоккайдо, которая отличается не только отменным вкусом, но и потрясающей лежкостью. Плоды этой тыквы могут быть зеленого, серого или темно-красного цвета. Мякоть сладковатая, напоминает каштаны. Ценность сорта — высокое содержание в его мякоти минеральных веществ и витаминов, а также скороспелость.
Тыква с фиговыми листьями
Фигурная тыква, плоды которой напоминают арбузы, пользуется успехом.Смотрится растение очень декоративно, имеет красивые листья. Этот представитель семейства тыквенных очень устойчив к болезням, агротехника аналогична выращиванию обычных сортов тыквы. Плоды запекают, тушат, фаршируют и даже варят из мякоти фицефалии в варенье.
Восковая тыква

На дачных участках российских садоводов восковая тыква, или бенинказа, до сих пор большая редкость. Но в Китае, Индии, странах Латинской Америки он очень распространен.
Лиана с листьями среднего размера, длина растения может достигать 4-5 метров. Плоды продолговатые, в южных странах вырастают до 8-10 кг, в российских условиях — не более 5 кг. Поверхность тыквы покрыта восковым налетом, кожица плотная. Наличие воска на кожуре бенинказа делает ее пригодной для длительного хранения (до 12 месяцев).
Восковая тыква ценится за неприхотливость, лежкость, высокое содержание витаминов в упругой сладковатой мякоти плода.В странах Азии восковая тыква имеет другие названия — зимняя, белая (из-за цвета мякоти), тыквенная подушка, так как по форме похожа на подголовник.
В продаже в основном семена зарубежных агрофирм, но есть еще и разновидность бенинкасе отечественной селекции — Акулина.
Декоративные тыквы
Эти тыквы могут стать настоящим украшением участка, их также используют для различных поделок. Мякоть некоторых хороша в пищу, но главная ценность сортов — необычные формы и оттенки кожуры.
Лагенария

Самыми популярными сортами тыквы являются Булава, Колба, Динозавр. Очень интересны тыквы «Гусь в яблоках» и «Пятнистый гусь», по форме действительно напоминающий гуся.
Растение представляет собой лиану длиннолистную с красивыми гофрированными листьями. Форма плода может быть разной: трефы, груши, причудливые птички или змеи. У сортов, имеющих плоды цилиндрической формы, мякоть молодых тыкв можно использовать в пищу (запекать, жарить, тушить). Из плодов делают сосуды для воды и посуды.
Chalmoid
Декоративная тыква с оригинальными плодами в виде мусульманского тюрбана. Цвета — оранжевый, зеленоватый, мраморный.
Мандарин
Тыквы с плодами, внешне очень похожими на маленькие апельсины или мандарины.
Звезды

Плоды очень похожи по форме на морские звезды … Окраска — однотонная или разноцветная. Сорт — Кронен.
Грушевидная
Тыквы, похожие на груши, созревают на растении.Цветовая гамма бывает однотонной или комбинированной. Зарубежные сорта — Кляйне Биколор, Кляйне Бирне Биколор.
Как и тыква обыкновенная, декоративная любит тепло, солнечный свет, хороший полив.
В обзоре представлены самые популярные среди садоводов сорта различных сортов тыквы. Остается только выбрать и постараться собрать хороший урожай!
Тыква — это растение, включающее 16 диких и 5 культурных видов. Сорта тыквы, относящиеся к этим видам, в большинстве случаев являются высокоурожайными.Размеры плодов могут быть разными, от маленьких до гигантских. Блюда из тыквы полезны для организма, так как улучшают усвоение различных компонентов пищи. Это связано с тем, что белки, углеводы и минеральные соли содержатся в растении в сбалансированном виде.
Разнообразие видов и сортов сельскохозяйственных культур
Сортов тыквы очень много, а также областей ее применения. Некоторые сорта гладкие, другие шершавые или клубневые. По форме тыква может быть в виде звезды, удлиненной, приплюснутой, шаровидной, змеевидной, колбообразной, продолговатой, грушевидной формы.
У этой культуры много разновидностей, которые можно использовать в качестве корма для животных, выращивать на семена или употреблять в пищу. Различные виды тыквы различаются по своим сортовым характеристикам, которые различаются в зависимости от условий выращивания культуры. Основные из них:
Форма и размер листа и плода.
Размер ручки и длина плети.
Характер поверхности плода и его коры.
Толщина мякоти и коры.
Консистенция, цвет и плотность мякоти.
Листовая пластинка культуры может быть почковидной, пятиугольной, круглой и сердцевидной. По размерам он бывает маленький, средний и большой. Петля и стебель могут быть средними, короткими или длинными. Поверхность плода может отличаться наличием на ней рисунка, цветом.
В зависимости от назначения виды культуры бывают кормовые, декоративные и столовые. Из овощей можно приготовить более 200 блюд.В его семенах содержится много высококачественного масла с лечебными свойствами.
Сорта тыквы (видео)
Крупноплодные сорта
Тыква крупноплодная — однолетнее растение. Стебель растения цилиндрический, а не ограненный, как твердая кора. Происхождение тыквы берет начало в Перу и Боливии, где ее выращивание широко распространено, в том числе на севере Чили. Индия — более поздний центр, где разные сорта крупногабаритные.
Культура — самое холодостойкое и неприхотливое в уходе растение.Плоды огромных размеров, вес которых может достигать 100 кг, вырастают с высоким содержанием сахара. Листья могут быть пятиугольными или почковидными. Семена имеют молочный или коричневатый цвет. Широко распространено использование крупноплодных сортов тыквы для сока или детского питания, содержащих много полезных веществ.
Сорт Атлант отличается листьями среднего размера, плодами овально-округлой окраски оранжевого цвета с гладкой поверхностью. Их сладкая мякоть немного маслянистая.
Описание сорта Волжская серия 92 указывает на существенное отличие этого растения от предыдущего.Легко транспортировать, так как вес плода 9 кг. Цвет мякоти сорта от светло-кремового до ярко-оранжевого.

Грибовская зима созревает более 140 дней. Плоды сорта шаровидные, слегка приплюснутые, весят около 3 кг. По вкусовым качествам мякоть овоща сочная, нежная и сладкая.
Диетик высокоурожайный, обладает прекрасными вкусовыми характеристиками. Из этого сорта можно приготовить вкусные блюда.Кожура плода серая, овощ хорошо сохранился. Пятиугольные листья объемные, не рассечены.
Довольно сладкий сорт, выведенный парижскими селекционерами, но чаще всего он идет на корм скоту. У парижского красного слишком тяжелые плоды. Среднеспелый сорт парижской золотой культуры отличается отменным вкусом. В его мякоти содержится большое количество полезных веществ, поэтому сорт можно хранить в замороженном виде всю зиму.
Всемирно известный сорт Титан при хорошем уходе иногда достигает веса 500 кг.У плода сочная сладкая мякоть, приятная на вкус.
Овощеводство с твердой корой
Среди множества видов и сортов овощей вы можете выбрать тыкву с твердой грудью. Эту культуру часто выращивают любители огородов и огородов на дачных участках России. Повсеместно распространенный корнеплодный урожай получают из дикорастущей Техасской тыквы, произрастающей в южных штатах США, а также в центральной и южной Мексике.
Эти виды тыкв с ранним сроком созревания требуют уборки уже в конце лета — начале осени.Этим он отличается от крупноплодных сортов, которые можно собирать до заморозки. Вкусные семена культуры кремового цвета, а цветонос ребристый, опушенный.
Выращивание гибрида тыквы и кабачка под названием тыква позволяет получить овощ совершенно неожиданной формы и цвета. Продолговатый плод гибрида отличается своеобразной, приятной на вкус мякотью. Он содержит много витаминов и может использоваться для приготовления различных блюд.
Семена жесткокорпусных сортов, в отличие от крупноплодных, редко бывают крупными.Они легкие, в процессе роста приобретают овальную форму, заметный ободок. Семена крупноплодных культур можно отличить по нечеткому боковому краю, иногда имеют трещины. Цвет семян от белого до темно-коричневого.

Плод желудя, напоминающий желудь, имеет темно-желтую мякоть. Цвет кожуры может быть разным — от сплошного оранжевого до зеленого с желтоватыми вкраплениями. Напротив, кустовой сорт Апорт имеет плоды округлой формы и кремовую кожуру.Мякоть овоща хрустящая и сочная. Желудьообразный сорт черной тыквы Table Queen bush, из которой можно приготовить овощные блюда по рецептам из картофеля.
Спагетти получили свое название из-за того, что мякоть тыквы в разрезе распадается на волокна, которые по внешнему виду напоминают длинные макароны. По форме плод похож на дыню, кожица у него светло-желтая.
Раннеспелый сорт Смайл — компактный кустарник. В них могут поместиться 4-8 плодов, каждый весом 1 шт.5 кг. Кожура темно-оранжевого цвета со светлой полосой. Культура отличается лежкостью и яркой окраской в период созревания. Плоды сладкие, хрустящие, максимальная их толщина 3,5 см.
Компактный сорт Дачная раннеспелый. Он пригоден для употребления в пищу. Мелкие листья с темно-зеленым отливом пятиугольные. Плоды весят около 4,5 кг, форма у них овальная, поверхность гладкая. Корочка у овоща твердая, мякоть оранжевого цвета.
Сорта мускатного ореха Сорта
Сорта муската выращены из плоских круглых семян. Для них характерны следующие признаки: небольшой размер плети, средний размер сероватого плода. Кайма по краю семян ворсистая, более темная, чем поверхность семян.
Плод имеет твердый и гладкий стебель, расширенный к основанию. Само растение однолетнее. В плодах ореховой тыквы насчитывается около 6 сортов, уровень сахара превышает 11%.
Мускатные посевы включают перехваты, которые подразделяются на короткие и удлиненные.Различные сорта мускатной тыквы относятся к японскому, туркестанскому и североамериканскому подвидам. Их выращивают на больших площадях в умеренном и субтропическом климате. При этом выращиваются подвиды колумбийского, индийского и мексиканского происхождения.
Сорта Баттернат, Прикубанская — сорта мускатного ореха, имеющие форму груши. Жемчуг с вкусной мякотью — это сорт с крупными плодами массой до 8 кг. Они в 2 раза крупнее тыкв Прикубанской. Двухцветный мускатный орех может быть светлым с одной стороны и полосатым или пятнистым с другой.В нем много сахара.

Баттернат — поздний сорт. Небольшой овощ грушевидной формы имеет сочную сладкую мякоть с ореховым привкусом и волокнистым внешним видом. Растение отличается большим количеством листочков на стеблях. Поверхность масляного ореха или ореха желтая, коричневая или оранжевая.
Сахарная булава отличается быстрым созреванием и необычной грушевидной формой плодов. Они сладкие и сочные, богаты каротином, витаминами. Их широко используют для производства детского питания, соков и других видов продукции.
Плоды сорта мускатный орех Витаминная имеют округло-удлиненную форму, светло-ореховую окраску, сегментированные, полосатые, вырастают до 7 кг. Мякоть апельсина хрустящая, содержит большое количество каротина, а содержание сахара составляет 11%. Сорт используется при изготовлении продуктов для детского питания.
Среднеспелый французский сорт тыквы Провансаль имеет плоды с насыщенной апельсиновой мякотью и содержанием сахара до 10%. Растение образует крепкий устойчивый к болезням куст.Этот вид растений подходит для приготовления пюре и соков.
Вкусные сорта тыквы (видео)
Необычная образная культура
Среди большого разнообразия сортов тыквы есть не очень распространенный сорт с продолговатыми плодами. Образные плоды этой культуры могут быть изогнутыми. Они содержат крупную сухую белую мякоть и черные семена внутри. Листья у них довольно крупные: внизу они имеют слабую, семечковую форму, а вверху — сердцевидные. Форма листьев этого сорта тыквы необычна.
Декоративность растения подчеркивают пятна светлого оттенка на зеленом фоне листвы. К этим многолетникам часто прививают другие виды тыквенных растений, например, огурец. Это связано с тем, что культура инжирных листьев наименее подвержена болезням и корневой гнили. Фитцефалию нельзя скрещивать с другими видами растений.

У культуры пятигранные стебли, достигающие в длину 25 см. Цветки тыквы фицефалии или фигуративной тыквы ничем не отличаются от соцветий других растений этого семейства.Они могут быть желтыми или оранжевыми. Плод фикефалии внешне похож на длинный арбуз.
Этот вид выращивают в Китае, где он довольно популярен. Овощ солят, варят, запекают, готовят множество блюд. Мякоть фитцефалии можно сушить и использовать в супах. Рост этого вида растений происходит с лианой, дающей большое количество плодов, их вес на плети иногда достигает 80 кг.
Декоративные сорта
Декоративные виды тыквы не едят.Из них можно делать различные поделки: фонарики, подсвечники и т. Д. Они являются прекрасным дополнением флористических композиций и натюрмортов. Любую декоративную разновидность тыквы можно использовать как основу для выжигания и художественной росписи.
Среди декоративных разновидностей встречаются и зеленые плоды. В продаже можно найти семена тыквы обыкновенной кудрявой, у которой мелкоплодные. Зеленая тыква популярна во всем мире. Плоды декоративного сорта Small Orange имеют вид гладких оранжевых шариков диаметром до 10 см.Напоминает сорт Small Warty, который отличается наличием шершавых бугорков на поверхности кожуры.

За небольшие размеры красивых грушевидных плодов одна из разноцветных разновидностей декоративной тыквы получила название «Маленькая двухцветная груша». Плоды могут достигать 12 см в длину, желтого или оранжевого цвета. В качестве украшения эффектно могут смотреться разноцветные плоды с чередованием белых и зеленых полос.
Зеленая, желтая, оранжевая и белая тыква Ten Praises может достигать в диаметре 15 см.Тыквенные кроны или звездчатые декоративные виды напоминают по внешнему виду морскую звезду или кабачки. Сорт Бэби Бу имеет гладкие ребристые, приземисто-шаровидные плоды белого цвета, которые достигают в диаметре 10 см, а по внешнему виду напоминают парафин. Декоративный вид растения требует такого же тщательного ухода, как и образный, крупноплодный, мускатный орех (мускусный).
Кормовые и столовые сорта
Культура — ценный сочный корм для сельскохозяйственных животных. Его плоды силосуются с отходами зернового производства.Их можно скармливать домашнему скоту в свежем виде. Это позволяет повысить продуктивность аграрного сектора. У кормовых культур крупные плоды с общим вкусом.
Сорт широко распространен. Плоды имеют овальную или шаровидную форму и могут быть оранжевого или желтого цвета. Они отлично сохраняются и практически не повреждаются при транспортировке.
Нежную, сладкую и сочную мякоть имеют следующие сорта: Пышка масляная, Апельсин Прага, Атлант, Золотая груша, Орех, Жемчуг, Лечебный, Альтаир, Парижское красное, Янина, Зимнее сладкое и др.

Серые плоды сорта Былинка, не имеющие характерного вкуса, имеют сочную, плотную, очень сладкую мякоть. Интересными сортами являются голосеменные Золушка, Госсеми 1, Даная и другие. Их семена не имеют толстой твердой кожуры, они покрыты полупрозрачной тонкой пленкой, содержащей клетчатку.
Голосеменные растения обычно высаживают вдали от кабачков, кабачков и других культур. В противном случае может произойти опыление и образование кожуры на семенах.Мякоть этого сорта используется для цукатов и пюре, а из семян делают масло и халву.
Различные виды и сорта тыквы различаются по форме, цвету и вкусу. Холодостойкие растения можно сажать в северных широтах. Если климат умеренный, то можно выбрать теплолюбивый сорт культуры. Можно остановить свой выбор на сортах, выращенных только в тепличных условиях. У них обычно длительный период всходов. Разобравшись, что такое тыквы, необходимо учесть температурный режим, в котором планируется выращивать плод.
Тыквенная каша знакома и многим нравится с детства. Плоды этого растения выращивают практически на каждом дачном участке и в саду. Мякоть и семена тыквы обладают массой полезных свойств, благодаря множеству витаминов и минералов, входящих в состав продукта.
Сорта ореховой тыквы для выращивания:
Арабатская тыква. Плоды этого сорта имеют цилиндрическую удлиненную форму, созревают к середине сезона. Масса одного среднего плода может составлять от 5 до 9 кг.Есть гиганты, вес которых может достигать 20 кг. Кожура плода оранжевая с легким сероватым налетом. Мякоть плотная, густая, на вкус сладкая, сочная, окрашена в оранжевый тон. Лежит хорошо и долго, если нет повреждений плода.
Тыквенная Гилея. Плод среднего размера, округлой формы, сужающийся к низу, весит до 9 кг. Тыква созревает к середине сезона. Кожура оранжевая, глянцевая, твердая. Мякоть оранжевого цвета, насыщенного цвета, сочная, плотная, сладкая и хрустящая.Подходит для приготовления соков и каш. Сорт устойчив к распространенным заболеваниям.
Тыква Полянин. Плоды созревают в середине сезона. Тыква вырастает в продолговато-овальную форму с едва заметными ребрами. Кожура глянцевая, гладкая, оранжевого цвета. Вес одного плода около 4 кг. Сочная и плотная мякоть легко разваривается при приготовлении каши. Неповрежденные плоды хорошо транспортируются и долго хранятся.
… Плоды этого сорта созревают к концу сезона, форма у них продолговатая, цилиндрическая.Кожура серовато-зеленого цвета. Ребра выражены слабо. Вес одного плода около 7 кг. Мякоть оранжевого цвета, насыщенного цвета, сладкого вкуса, сочная. Плоды хранятся долго, если они не повреждены.
Лучшие сорта тыквы крупноплодной:
Тыква херсонская. Этот сорт позднеспелый. Плоды некрупные, овально-приплюснутые, с ярко выраженными ребрами, максимальный вес одной тыквы не превышает 6 кг.Кожура зеленовато-серая, со стороны соприкосновения с землей темно-зеленая. Мякоть густая, сочная, плотной структуры, имеет сладкий насыщенный вкус. Можно долго хранить. Устойчив ко многим заболеваниям.
Тыква Ждана. Собирать плоды можно уже в середине сезона. Тыква имеет форму от среднего до большого, овальную, приплюснутую, с ярко выраженными ребрами. Кожура светло-серая. Вес одного плода колеблется от 6 до 8 кг. Мякоть оранжевого цвета, плотная, плотная, сочная, имеет приятный сладковатый вкус.Хранится долго и хорошо переносит транспортировку. Устойчив к болезням.
Тыква Славута. Плоды созревают поздно, ближе к концу дачного сезона. Тыква округлая, слегка приплюснутая, среднего размера. Средний вес одного плода 3-3,5 кг, встречаются экземпляры массой 10 кг. Кожура твердая, серовато-зеленая с темными пятнами. Мякоть насыщенного оранжевого тона, сладкая, рыхлая. Сорт устойчив к болезням.
Тыквенная Хуторянка.Созревание плодов происходит в конце сезона. Тыква имеет цилиндрическую форму, кожица окрашена в темно-зеленый тон. Вес одного плода в среднем от 7 до 10 кг. Мякоть желтоватая, сочная, небольшой густоты, сладковатого вкуса. Хранится до середины зимы.
Описание твердых сортов тыквы:
Тыква голосеменная. Плоды этого сорта круглые. Кора твердая, но тонкая, окрашена в насыщенно-желтый цвет с небольшими зелеными полосками.Средний вес одного плода составляет 5 кг, но есть плоды, вес которых может достигать 16 кг. Мякоть светло-желтая, сочная. У тыквенных семечек нет твердой оболочки.
Тыква украинская многоплодная. У этого сорта ранний период созревания. Плод овальной формы, небольших размеров, максимальный вес не превышает 8 кг. Кожица тыквы окрашена в светло-оранжевый тон с зелеными не выраженными полосами. Мякоть оранжевого цвета, сочная, сладкого вкуса.Сорт устойчив к засушливым периодам.
Мозольевская 15. Сорт среднеспелый. Плоды крупные, максимальный вес до 8 кг. Форма тыквы овально-цилиндрическая, кожура твердая, желто-оранжевого цвета с зелеными полосами. Мякоть плотная, сочная, сладкого вкуса, желтого цвета. Сорт устойчив к распространенным заболеваниям.
Описание сладких сортов тыквы:
Тыквенная веснушка.Плоды этого сорта среднего размера, овальной формы, слегка приплюснутые, вес одного от 1,5 до 3 кг. Кожура плотная, толстая, желто-зеленая, гладкая, с темными пятнами. Мякоть плода плотная, сочная, средней толщины, сладкая, имеет насыщенный вкус. Созревание раннее, через 2,5 месяца после появления большого количества всходов. Куст компактный, листья темно-зеленые с мраморным рисунком.
Тыквенная улыбка. Сорт раннеспелый. Плоды мелкие, шаровидные, массой не более 1 шт.5 кг. Кожура темно-оранжевая с оранжевыми полосами по ребрам, гладкая. Мякоть сладкая, сочная, оранжевого цвета. Плоды удобны для одноразового использования благодаря небольшому размеру. Сорт выведен засухоустойчивым. Также растение приспособлено к небольшим холодам.
Тыква Испанская гитара. Плоды этого сорта отличаются высокими вкусовыми качествами. Тыква удлиненная, похожа на кабачок. Кожура средней плотности, зеленовато-желтого цвета. Мякоть сочная, сладкая, по вкусу напоминает абрикос, поэтому ее часто используют в джемах и сладких кулинарных блюдах.Вес одного плода от 2 до 5 кг.
Лучшие озимые сорта для выращивания:
Гриб тыквенный. Этот сорт созревает поздно, хорошо лежит и имеет длительный срок хранения до 7 месяцев. Форма плода шаровидная, слегка приплюснутая, кожура серая, ребра не выражены. Мякоть ярко-оранжевая, сочная, плотная, сладкая. Сорт отличается высокой урожайностью. Вес одного плода в среднем 5-7 кг.
Донская сладкая тыква.Плоды крупные, овальные, слегка приплюснутые. Время созревания — среднеспелый. Кожура толстая, плотная, с зеленовато-серым оттенком, ребра ярко выражены. Мякоть сочная, сладкая, густая, оранжевого цвета. Плоды массой до 8 кг. Хорошо транспортируется и хранится практически весь зимний период.
Необходимо выбрать хорошо освещенное место. Желательно, чтобы почва была плодородной, рекомендуется предварительно перекопать участок вместе с компостом. После посадки рассады можно использовать траву, торф или компост для высадки под куст.
Тыква не требовательна к поливу, хорошо растет и развивается в засушливых условиях.
Но для получения крупных и хороших плодов рекомендуется регулярно и обильно поливать растение, особенно в период и рост плодов. После полива почву рыхлят и снимают. Эту операцию проводят осторожно, так как корневая система растения неглубокая.
После того, как на ветвях разрослись 3-4 взрослых листа, стебли обламываются.Эта операция проводится так, чтобы на одном стебле образовалось 2-3 плода. В этом случае все питательные вещества, которые корневая система забирает из земли, пойдут на тыкву, а не будут потрачены на образование новых листьев, цветов и плодов.
Цветки на кустах двуполые, поэтому с опылением проблем возникнуть не должно. Но если в период цветения погода длительное время пасмурная и есть риск потерять урожай, то процесс опыления можно провести самостоятельно с помощью пудреницы.Каждый цветок окунается в пыльцу друг друга, по очереди переходя от одного к другому.
Тыква размножается семенами. Есть два способа посадить растение. В первом случае сеют семена. Для этого необходимо дождаться устойчивой теплой погоды, чтобы почва успела глубоко прогреться. Лунки готовятся на расстоянии 80-90 см друг от друга. В каждую выкладывают по 2-3 крупинки и сверху присыпают небольшим слоем земли. Через время должны появиться всходы.
Можно заранее подготовить рассаду. Их раскладывают на блюдце на влажной марле и кладут в место, где семена будут получать достаточно света и тепла, например, на подоконник. Марля постоянно увлажняется. Через 1-2 дня зерна вылупятся, и их можно будет сажать.
Второй способ посадки тыквы рассадой:
Семена высаживают в специальные ящики или торфяные стаканы в конце марта.
Субстрат должен быть рыхлым, водо- и воздухопроницаемым, плодородным.
предварительно замочить перед клеванием.
В каждый отдельный стакан кладут по 1-2 крупинки, излишки потом можно убрать.
Емкость с посевами ставится в теплое место с хорошим освещением.
Через некоторое время семена вылупляются, а когда появляются два взрослых листа, лишние побеги удаляются.
При посадке в общий ящик рассаду в отдельных емкостях вместе с земляным комом.
Когда почва достаточно прогреется, саженцы можно высаживать в сад или на участок.Для этого готовятся ямки, и каждый отдельный куст высаживают вместе с земляным комом.
№
Посадку лучше проводить в пасмурный день или вечером, чтобы дневное солнце не слишком обожгло молодые кусты.
Для декоративных разновидностей и сортов, которые скручиваются, необходимо установить опоры. Весной их можно посадить возле забора или установить специальную сетку. Плоды декоративных сортов немного весят, поэтому будут украшать стену или забор до самого снегопада.Столовые сорта обычно дают крупные плоды. Если куст растягивается на опоре, а плод весит высоко, его необходимо поместить в авоську, которую вешают вместе с целым плодом. В сетке тыква насыпится до необходимого состояния и созреет, а ее вес не сломает ветки.
Выведено множество сортов и гибридов тыквы, чтобы они были устойчивы к различным распространенным видам. Однако в некоторых случаях кусты подвержены определенным недугам:
проявляется в виде белых пятен, покрывающих листья и стебли тыквы.Затем он переходит к плоду, в котором вызывает гниение. При появлении такого заболевания рекомендуется полностью удалить больной куст. Такой недуг возникает при постоянной сухой погоде и недостатке влаги для растения; это также способствует резкому перепаду температур между днем и ночью.
Антракноз. Может появиться как у молодого растения, так и у взрослого плодоносящего куста. Это грибковое заболевание проявляется в виде круглых желтых пятен на листьях. Черные пятна повреждают стебель и корневую шейку растения, что может привести к гибели всего куста.
Для профилактики различных грибковых заболеваний тыкву рекомендуется высаживать на новом месте каждый год. Возвращать тыкву на прежнее место роста можно только по истечении 5 лет. Также весной, когда цветение еще не началось, растения обрабатывают специальными средствами.
Периодически на таких растениях появляется тля. Такого вредителя легко победить с помощью обычного мыльного раствора, которым обрабатывают все зараженные и незараженные растения.Процедуру проводят 2-3 раза с перерывом на 5 дней.
В основном плоды тыквы используются в кулинарии. Из него готовят каши, соки, добавляют как компонент в блюдо. Благодаря тому, что озимые сорта хранятся хорошо и долго, тыкву можно использовать до весенних месяцев. Он используется в бытовых и промышленных масштабах.
Есть и тыквы в бутылках, в регионах России это не распространенные сорта.Сухофрукты используются как емкости для хранения жидких и сухих продуктов.
Декоративные сорта тыквы в кулинарии не используют, служат для украшения территории сада или дачного участка.
В кулинарии и косметологии используется масло, которое выжимают из тыквенных семечек. Обладает успокаивающим действием и благотворно влияет на кожу, если входит в состав кремов или масок. Выращивание тыквы — довольно обычное дело. Ежегодно для садоводов-любителей открываются новые сорта этого растения.
Более подробную информацию можно найти в видео.

Тыква — однолетнее растение с мощной корневой системой и травянистой стелькой. Стебли представляют собой пятигранную колючую шершавую нить, а около листьев образуются усики. Длина может быть разной и доходить до 8 метров. Листья лопастные, шершавые, покрыты мелкими волосками. Цветки этого растения огромные, желто-оранжевые, чтобы привлекать насекомых. Ближе к осени формируется сам плод, размер и цвет зависят от сорта тыквы.Кожура у плода толстая, а под ней образуются сочная мякоть и крупные семена.
Сорта тыквы восхитительны — для еды и красоты
Польза тыквы
С давних времен наши предки уже использовали сорта тыквы как продукт питания и как ценное лекарство. Но уже в ХХ веке стало известно о реальной пользе плода и было доказано научными исследователями. Обнаружены вещества, положительно влияющие на самочувствие и здоровье человека:
Входящие в состав витамины положительно влияют на нервную систему, восстанавливают ткани, улучшают состояние и цвет кожи.
Другие вещества способствуют пищеварению и восстанавливают иммунитет.
Витамины
B положительно влияют на процесс пищеварения, могут снизить уровень холестерина в крови, успокоить нервную систему и предотвратить депрессию.
В этом продукте содержатся почти все витамины.
Железо, калий, кальций и цинк необходимы для нормального человеческого тела роботов.
Тыквенные блюда очень полезны
Лучшие сорта тыквы положительно влияют на сердце, сосуды.Овощ улучшает их работоспособность и даже нормализует артериальное давление.
Если регулярно употреблять семечки и сам овощ, то работа всего организма значительно улучшается.
Как различать сорта овощей
Разнообразие видов тыквы очень велико, этот вопрос нужно хорошо понимать. В конце концов, всем рекомендуется знать, чем восковая тыква отличается от других и какой сорт больше всего подходит для местности с вашим климатом.
Производители семян создали специальную классификацию, чтобы узнать характеристики растения по сортам.
Разнообразие тыкв по форме и цвету
Различают следующую классификацию:
По внешним признакам … Суть данной классификации в том, что сорта тыквы делятся в зависимости от размера плетения и листьев на длинные, короткие, средние. Размер и цвет плода, толщина кожуры, цвет мякоти и семян также играют роль.
Для использования в хозяйстве. Классификация основана на скороспелости, урожайности, назначении потребления и способности расти в погодных условиях.
По вкусу. При этом учитываются вкус и консистенция, размер семян и их вкус (в эту характеристику входит восковая тыква).
На основе этой классификации сформированы следующие характеристики и сформированы лучшие сорта тыквы.
Форма куста Каштан
Разновидности по внешнему виду
Сорта тыквы по внешнему виду можно разделить на компактные (кустовая тыква) и занимающие большую площадь.Размер участка зависит от того, как происходит разветвление и как растут петли.
Тыква кустовая — это такие сорта, как Амазонка, Смайл, Веснушка и Грибовская. Они идеально подходят для небольших участков открытого грунта.
Тыква кустовая — компактный сорт. Но это не значит, что эти сорта приносят неурожай, а наоборот. Под растениями прекрасно сохраняется влага, в дополнительном поливе плоды не нуждаются. С одного растения можно получить около пятнадцати плодов средней массой от 1 до 3 килограммов.Тыква кустовая относится к раннеспелым сортам. Есть семена сортов, которые имеют среднюю длину плетения и пользуются спросом у дачников.
Сорт Амазонка — ранний и сладкий
Выбрать такие же сорта, которые сильно соткут, могут те владельцы, у которых неограниченная территория для посадки.
Выбирая сорта тыквы, нужно учитывать температурный режим, при котором вы планируете выращивать плод.По устойчивости к холоду принято выделять сорта, подходящие для северных широт, для умеренного климата и теплолюбивых растений. Этот фактор необходимо учитывать, ведь существует климат, требующий выращивания фруктов только в теплице или с длительным периодом рассады.
Альпинистский уклон Россиянка
К внешним факторам также относятся форма и цвет плода. Он круглый, грушевидный и бутылкообразный. Цветовая гамма плодов — белая, желтая, зеленая и синяя.Выбирая семена, следует учитывать все характеристики плода и самого растения, чтобы получить урожай, соответствующий вашим ожиданиям.
Форма бутылки, сорт Лампа Аладдина
Сорта по мягкости и размеру плодов
Плоды тыквы различаются по цвету кожуры, толщине и качеству мякоти. Поэтому принято делить семена еще на три группы.
Декоративные тыквы
Первая группа — крупноплодные.Он отличается от других тем, что плоды крупные и имеют мягкую корочку. Урожайность этого сорта высокая и были случаи, когда плоды достигали веса до двадцати килограммов.
Ко второй группе относятся семена разновидностей мускатного ореха. По форме они имеют округлую или цилиндрическую форму, корочка более мягкая. Мякоть содержит высокую концентрацию витамина А и сахара.
Третья группа по форме напоминает мускатный орех, но имеет толстую кожуру. Сорт хранится долго и пользуется спросом у покупателей.
Мускатный орех Атлас с тонкой кожурой
Сорт Benincasa
Benincasa Wax Gourd — популярный сорт, имеющий особые внешние признаки и отличающийся от других разновидностей своими качествами. В первую очередь это складские линии. У сорта Бенинкаса он достигает трех лет. В наших краях он мало выращивается, чаще встречается среди овощных культур Вьетнама, Индии, Пакистана и Китая.
Сорт Benincasa бывает разных видов и форм
Benincasa выращивается как экзотика.Кустовая восковая тыква этого сорта бывает белого, светло-голубого или светло-зеленого цвета.
Сбор урожая приходится на начало осени, но всегда до наступления морозов. Размер плода Benincasa достигает 70 сантиметров в длину и до 40 килограммов в весе. Так как это восковая тыква, она имеет восковой слой, который продлевает срок хранения и не теряет вкусовых качеств.
Мякоть сорта Бенинкаса белая, сочная и сладкая, что полностью отличается от сорта Матильда.
Бенинкасс зеленая или белая мякоть
В Тибете лекари верят, что в восковой тыкве Benincasa есть особые компоненты, обладающие лечебными свойствами.
Помимо того, что его регулярно добавляют в традиционные блюда, начали делать и лечебные препараты … Препараты из мякоти обладают мочегонным, слабительным, иммуностимулирующим и общеукрепляющим действием. Нет противопоказаний к употреблению пищи и препаратов, изготовленных на основе плода.
Матильда сорт
Бутылочная культура сада Матильда принадлежит представителям мускатного. По форме это продолговато-грушевидная культура. Внутри основная часть приходится на мякоть и лишь немного — на семена. Кустарник Матильда — фрукт с апельсиновой мякотью, сладкий и ароматный на вкус. Он содержит множество витаминов и минералов, которые необходимы ежедневно для нормального функционирования человеческого организма.
Втулка Матильда
Бутылочная тыква, используемая в диетическом питании, так как содержит мало сахара.Восковая культура Матильда относится к изысканным сортам с отменным вкусом.
Овощной Квинсленд
В Австралии выращивают овощ, который редко можно встретить в обычном саду. Это голубая садовая культура. Свое название садовая культура получила благодаря цвету кожуры. В середине мякоть желтая или оранжевая. Впервые сорт появился в 1932 году. Он имеет необычный внешний вид и форму, напоминающую тюрбан. Внешне видна ребристость овоща.Вес одного плода 5-8 килограмм. Мякоть имеет приятный аромат, хороший сладковатый вкус. Можно использовать голубую огородную культуру в кашах, пригодных для запекания.
Голубой австралийский сорт Квинсленд
Положительной стороной овоща является то, что его можно хранить длительное время, это позволит насладиться любимыми блюдами из тыквы и зимой.
Овощи в форме груши
Грушевидные сорта: тыква прикубанская, Баттернат.Прикубанская тыква плодоносит гладкими, изъянами, ребристость на кожуре овоща отсутствует, разнообразная окраска. Один овощ может иметь пару цветов: основа светлая, пятна оранжевые, коричневые. В садовой культуре много сахара, пригодного для варки круп. Вес одного овоща до пяти килограммов.
Грушевидные тыквы на решетке
Срок годности большой, важно создать правильные условия. Можно хранить до получения нового урожая.Мякоть вкусная, сочная.
Мускатный орех очень вкусный
Мускатный орех также имеет грушевидную форму и поздно плодоносит. Важно сажать на большой площади, так как культура хорошо плетется, на стеблях много листочков. Размеры небольшие, до двух килограммов, цвет разнообразный. Есть желтый орех, есть коричневый или оранжевый. Клетчатка попадает в мякоть, сладкая, сочная. Можно использовать для разных блюд. Положительные качества садовой культуры в том, что она имеет приятное ореховое послевкусие.
Тыква с фиговыми листьями (ficifolia): tuairisc, grianghraf, léirmheasanna, saothrú — Obair Tí
2021
Tá тыква с фиговыми листьями a Rúi le fada. Phóraigh póraitheoirí éag úlacht ar dtugtar Память Тараканова. Ghnóthaigh é na tá tálacha agu
Ábhar
Tá тыква с фиговыми листьями aitheanta sa Rúis le fada. Phóraigh póraitheoirí éagsúlacht ar dtugtar Память Тараканова. Ghnóthaigh sé na tástálacha agus cuireadh san áireamh é sa Chlár Stáit в 2013 году.Ag tagairt do lár an tséasúir, Aibíonn Torthaí 115 lá tar éis phéacadh. Oiriúnach d’fheirmeacha gairdín i ngach réigiún den tír.
Stair chruthú an chineáil
Tá Ficifolia nó Pumpkin Fig-Leved dúchasach do Mheiriceá Theas. Sa nádúr, fásann sé i gceantair shléibhtiúla. Tháinig síolta de phumpkin coimhthíocha chun na hEorpa thart ar 3 chéad bliain — shin. Úsáideadh a chuid torhaí mar bharr foráiste agus chun miasa cócaireachta a ullmhú.
Níl an oiread sin cineálacha phycifolia ann.Sa Rúis, níl ach ceann amháin ann — i gCuimhne ar Tarakanov. Tá sé difriúil óna mhacasamhail fhiáin i dtáirgiúlacht níos airde — это féidir 8 dtorthaí le meáchan suas le 4 kg a fhómhar ó tor amháin. Tá an laíon de phumpkin Fig-Leaf varietal níos tairisceana, tá a lán peictiní (4,5%) ann, agus tá cumhra taitneamhach uisce beatha ann. Stóráiltear torhaí aibí ar feadh 9 mí amháin.
Cur síos mionsonraithe
Is fíniúna luibheach é Fitsifolia ón teaghlach Pumpkin. Déantar é a fhás ar mhaithe le torhaí, síolta agus shoots óga.Tá an éagsúlacht seo frithsheasmhach — sioc, это féidir léi fás mar phlanda ilbhliantúil i aeráidí trópaiceacha. Tá a dhuilleoga móra glasa cosúil le figs, mar sin an t-ainm coitianta.
Is féidir le gais de phumpkin fig-Leved 10 m ar fhad, tá spotaí beaga solais ar dhuilleoga cuartha glasa, tá bláthanna móra, buí. Saothraithe я aeráidí mesartha, mar bharr bliantúil.
Comhairle! Tá sé áisiúil phycifolia — тыква с фиговыми листьями a fhás, de réir athbhreithnithe, ar thacaíocht ingearach — fál adhmaid soladach, laitíse nó i gcoinne bhalla na bhfoirgneamh lasmuigh.
Tá an gléasra éadrom-éilitheach, le heaspa gréine, ní bheidh bláthanna agus ubhagáin le feiceáil. Ní amháin go n-ithetar torthaí agus síolta, ach freisin побеги óga de phumpkin фиг-лист.
Cur síos ar na Torthaí
Go seachtrach, tá torti phycifolia beagáinín i gcuimhne do арбузы. Tá siad glas le dath breac. Tá dath craiceann aonfhoirmeach éadrom uachtar ag gourd образный аиби. Taobh istigh tá síolta dubha.
Фидир тыква с фиговыми листьями в stóráil ó 9 mí go 4 bliana toisc go bhfuil a chraiceann an-dlúth.Úsáidtear ficifolia mar bhia. Tá blas air mar кабачок. Tá an laíon bán uachtar, tairisceana. Tá cumhra taitneamhach agus binneas méadaithe ag torhaí atá níos aibí. Та тыква с инжирными листьями oiriúnach chun subha, засахаренные тортаи, milseoga milis agus glóthacha a dhéanamh.
Saintréithe éagsúlachta
Tá тыквенный фитцефалия без переносного neamhchúramach i gcúram. Nuair fhástar é laistigh, ní fhoirmíonn sé torhaí. Tá sé difriúil maidir le toraidh déanach, dá bhrí sin ní fhástar é ach trí síológa.Saintréithe eile тыква с фиговыми листьями:
braitheann an toradh ar an aeráid, i réigiún Ural baintear 2-3 toradh ó phlanda amháin, i domhanleithid theas — suas le 10 bpíosa;
Ní thrasnaítear ficifolia le barra pumpkin eile;
— это фейдир иад мар-сток-ле-хагаид-трапез, бхакан агус арбузы;
в среднем весе, весит 2–3 кг, вес составляет 8 кг, а вес — 8 кг;
tá trastomhas 25 cm ag duilleoga, bláthanna thart ar 7 cm;
tá díolúine láidir ag an bplanda.
Glacann Ficifolia замерзает до -3 ° C, fásann sé go maith i raon teochta leathan (-6 go +35 ° C). Tá córas fréimhe dea-fhorbartha aige, mar gheall ar a fhulaingíonn sé easpa taise.
Aird! Le linn tréimhsí tirime, teastaíonn uisciú chun bláthanna agus foirmiú torhaí a dhéanamh go rathúil.
Friotaíocht lotnaidí agus galair
Níl тыквенно-инжирные листья so-ghabhálach do ghalair грибов, a bhuíochas dá imdhíonacht láidir, sé go maith le lotnaidí. Chun fadhbanna saothraithe a chosc agus a chosc, это gá rothlú barr a urramú.Ní féidir leat an planda a phlandáil tar éis barra pumpkin agus prátaí eile.
Buntáistí agus míbhuntáistí
Déanann Fitsifolia stoc maith le haghaidh арбузы, мукомат, огурцы. Ní hé seo an t-aon bhuntáiste atá aige, tá buntáistí eile ann:
Gan staonadh, oiriúnú maith d’aeráid fhionnuar domhanleithid mheasartha na hEoráise.
Stóráil fadtéarmach torhaí. A bhuíochas dá gcraiceann tiubh, это féidir leo luí в áit fhionnuar tirim ar feadh 3 bliana gan a n-úire agus a mblas den scoth a chailleadh.
Úsáid uilíoch torhaí. Úsáidtear iad chun milseoga, stobhaigh glasraí, тортаи засахаренные, сейал, запеканки и ульмху.
Sochar don tsláinte. Tá sraith saibhir vitimíní agus salainn mianraí, snáithín úsáideach, atá oiriúnach do bhia linbh agus aiste bia i Ficifolia.
Я измеряю на míbhuntáistí tá tréimhse fada fásúil, in aeráidí fuara ní bhíonn am ag na Torthaí aibiú. Chun síolta a fháil, ní mór duit síológa a fhás.
Déan trácht! Gan tacaíocht ingearach, glacfaidh an gléasra limistéar mór sa phlota gairdín.
Na buntáistí agus na dochar a bhaineann le тыквенный инжир с листьями
Is féidir leat na buntáistí a bhaineann leis bpumpkin fig-Leved a thaispeántar sa ghrianghraf thuas a thuiscint i mí na Nollag. Faoin am seo, aibíonn na síolta, agus dath dubh á bhfáil acu, есть féidir iad a fhómhar, a scafa ón laíon, agus a chur i mí an Mhárta le haghaidh síológa.
Ullmhaítear go leor miasa blasta agus sláintiúil as laíon an phycifolia. Tá airíonna cneasaithe aige, agus úsáidtear é i gcothú aiste bia le haghaidh fadhbanna den sórt sin:
galair an chonair желудочно-кишечного тракта;
анемия;
airtríteas, airtríteas;
ailléirge;
подагра;
холецистит;
galair an ae, na duáin, an chórais cardashoithíoch;
néaróis, dúlagar.
Is annamh a úsáidtear laíon amh тыква с фиговыми листьями mar bhia, toisc go bhfuil sé dlúth go leor. Tá úsáid i bhfoirm ghrátáilte úsáideach le haghaidh murtall agus diaibéiteas mellitus. Tá innéacs glycemic na dtorthaí amh íseal, agus is féidir leis na riandúile atá ann táirgeadh inslin a spreagadh.
Déantar lóiseanna as laíon amh freisin:
galair craicinn;
dónna;
dheirmitíteas ailléirgeach;
псориаз.
Tá éifeacht anthelmintic ag na síolta.Ní féidir dochar — смоковница с фиговыми листьями a dhéanamh ach amháin i gcás éadulaingt aonair.
Teicneolaíocht ag fás
Это тыква из листьев инжира é Ficifolia, mar sin caithfear и a fhás trí síológa. Tosaíonn péacadh síolta i mí Aibreáin:
Cuirtear na síolta i gcoimeádán atá líonta le hithir uilíoch faoi ghloine.
Coinnigh ag taise ard agus +22 ° C.
Tar éis учит чун цинн побеги, déantar gach síol a thrasphlandú i gcoimeádán ar leithligh, ós rud é nach maith le barra тыквенная пиоканна.
Laghdaítear teocht an aeir ar feadh 5 lá go +17 ° C.
Tar éis 20-25 lá d’fhás i gcoimeádán, tá an phycifolia réidh le trasphlandú isteach i dtalamh oscailte.
Nuair a théann na frosts deireanacha thart, i lár nó deireadh mhí na Bealtaine, cuirtear тыква с фиговыми листьями са гайрдин. Maidir le síológa, déan poill 12 cm ar doimhne ionas nach ndéanfaidh siad damáiste do na fréamhacha, bain úsáid как modh tras-seolta. Is féidir leis an bplanda fás in aon iithir, ach forbraíonn sé níos fearr in the thorthúil draenáilte go maith.Cuirtear na poill ag fad 1 m ar a laghad.
Cuimsíonn tabhairt aire do ficifolia uisciú tráthúil, мульчирование, прополка, beathú. Le haghaidh torhaí a líonadh níos fearr, déantar na стреляет cliathánach a phionáil tar éis ubhagáin a fhoirmiú.
Tábhachtach! Má bhíonn na hoícheanta fuar i mí Lúnasa, clúdaítear na toir gourd fig-Leved le spunbond chun fréamhacha na bplandaí a choinneáil te. Baintear an barr sa titim nuair a bhíonn na duilleoga ag scoitheadh.
Фидир тыква, образующая чокарай
Níl blas fhuaimnithe ag Ficifolia; faigheann sé blas agus cumhra na dtáirgí sin a n-ullmhaítear iad leo.Ligeann sé seo duit miasa suimiúla agus blasta a fháil — смоковница с фиговыми листьями, agus is furasta na h-oidis a ullmhú.
Stobhach Ficifolia
Comhábhair:
ficifolia — 1 ríomhaire;
anlann soighe — 2 ст. Л .;
luibheanna triomaithe — 1 ст. л .;
beacáin triomaithe, piobair, баклажаны agus trátaí silíní — 50 г цеана;
gríscín uisce chun blas a chur air.
Ullmhú:
Déantar glasraí triomaithe a nite agus a sáithithe in uisce fiuchta ar feadh 30 nóiméad.
Gearrtar croí snáithíneach le síolta как тыква; Beidh Blas Searbh Air Agus é Friochta. Scamh an craiceann.
Gearr an laíon i gciúbanna beaga.
Má tá an uile friochta domhain, ní gá duit ola a chur leis.
Déantar an t-uisce a dhraenáil ó na glasraí triomaithe agus é ghearradh ina phíosaí.
Cuir glasraí agus phycifolia i scillet te.
Tar éis 2 nóiméad cuir an anlann soighe le blas agus beagán uisce. Clúdaigh an uileán le clúdach ar feadh 15-20 nóiméad.
Cuir spíosraí leis chun blas a chur air, má shúitear an t-uisce go léir, cuir níos mó uisce fiuchta leis, fág ag stew é ar feadh 20 nóiméad eile.
Ag deireadh на cócaireachta, déanann siad triail as glasraí, salann chun blas a chur orthu, cuireann siad greens mionghearrtha go min.
Freastal ar stobhach glasraí le rís bruite.
Та го леор оидис анн чун тыква с инжирными листьями и чокараил — панкога, кайсеид, сэйлэйд те, мармелаиди. Rud an-spéisiúil ar fad — это mhias traidisiúnta Spáinneach «gruaig aingeal» nó éadan ficifolia.
Oideas subh тыква Figleaf
Táirgí:
laíon ficifolia — 1 кг;
лиомоид — 1 ромхайр;
сиукра — 1 кг;
bataí cainéal — 2 номера.
Ullmhú:
Gearrtar fitsifolia scafa ón gcraiceann agus na síolta i gciúbanna agus déantar é dhoirteadh le huisce fiuchta.
Cócaráil thar teasseal ar feadh 15 nóiméad tar éis fiuchadh.
Есть тыква на дуршлаг. Nuair a bhíonn an iomarca leacht go léir draenáilte, srathaigh an laíon i snáithíní ag úsáid forc.
Cuirtear laíon pumpkin i bpanna friochadh ard nó iarann teilgthe, cuirtear an méid céanna siúcra, cainéal, sú líomóide agus zest leis.
Corraigh — am go chéile, ná clúdaigh le clúdach.
Nuair a bheidh an sú phycifolia galaithe, tá an subh réidh, tógfaidh sé 45-50 nóiméad.
Tá an mhilseog leagtha amach i prócaí, steiriliú le haghaidh stórála fadtéarmach. Caitear píosaí bataí zest agus cainéal.
Conclúid
Is éagsúlacht spéisiúil, coimhthíocha de chuid an teaghlaigh Gourd é gourd fig-Leved nach gá cothabháil chasta a dhéanamh air.Caithfear — это fhás trí síológa. Является ли боязнь фландаром и ограничивающим фактором в почвах, делающих тхакаихт ингеарах. Это féidir na torhaí a stóráil ar feadh i bhfad. Tá siad sláintiúil agus cothaitheach, oiriúnach chun miasa éagsúla a ullmhú — stobhaigh glasraí, milseoga milis agus sailéid te.
Athbhreithnithe тыква фигиурта
Cila kungull është më mirë të mbillni. Cilat janë varietetet më të njohura të kungujve? Кунгулл и ембел и димрит, фото, пёршкрим
Ekzistojnë më shumë se 700 lloje dhe hibride të kësaj perime, por vetëm 35 prej tyre janë varietete sheqeri që nuk janë shumë të përshtatshme për tu rritur në shtëpi.Lexoni më shumë rreth varieteteve të njohura të kungujve me përmbajtje të lartë sheqer dhe do të diskutohet në këtë artikull.
Për rritjen e varieteteve të ëmbla të kungujve ju nevojiten kushte te mira: shumë plehra minerale, rrezet e diellit dhe lagështia. Në shumë raste, edhe varietetet e kungujve që duhet të përmbajnë më shumë se 10% sheqer mund të fitojnë rreth 3-4% për faktin se ato janë krijuar për t’u rritur në rajonet jugue.
Faktorët kryesorë që duhet të keni parasysh kur zgjidhni një varietet janë:
mundësia e rritjes në një zonë periferike;
rendimenti mesatar kur rritet në zonën tuaj;
аклиматизим.
Kungujt që rriten në një madhësi të vogël, kanë një rendiment mesatar dhe kanë të njëjtën përmbajtje sheqeri janë më të përshtatshmet. Мбджелля э нджэ кунгулли тэмбэл нэ венд штэ опциони мэ и мирэ, и чили ю леджон тэ меррни нджэ коррже тэ пасур дхе, мэ э рэндэсишмджа, нджэ коррдже шумэ тэ шиджшме. Thjesht duhet të vendosni për shumëllojshmërinë, sepse ka shumë prej tyre. Джу gjithashtu duhet të kuptoni se kungulli është gjithashtu një perime e dobishme, një depo e vitaminave të dobishme.
Varietetet e njohura të kungujve të ëmbël
Këtu, roli kryesor nuk luhet nga pesha, por shija — kjo është shumë më e rëndësishme. Prandaj, ia vlen të njiheni me varietetet më të zakonshme të kungujve me një përmbajtje të lartë sheqeri në Rusi.
Табела. Varietet më të ëmbla të kungujve.
Emri i varietetit, фото Përshkrim
Kjo shumëllojshmëri i pörket pjekjes së vonë.Përkundër faktit se bima është me shkurre, ajo rritet mjaft e fuqishme. Përmban rreth 12% шекер. Миши и кунгуллит нук është i dendur, por në të njëjtën kohë është shumë i ëmbël, me ngjyrë të verdhë. Pjekja e perimeve ndodh 155 ditë pas mbjelljes. Me përdorim shtesë plehra të lëngshëm masa e kungullit mund të arrijë 5 кг. Rendimenti është mjaft i lartë — 20 кг на катрор. м Ky rezultat është për shkak të rritje e mirë rrjedhin dhe dendësia e lartë e mbjelljes.
Një varietet i mirënjohur kungulli, me prodhim të lartë dhe i pjekur herët.Frutat e bimës janë me ngjyrë gri të hapur, ndonjëherë ato kanë një nuancë jeshile. Kungulli ndryshon nga të afërmit e tij në formën e tij të rrafshuar dobët dhe pulpën e dendur të verdhë veze, e cila ka një shije lëng dhe shumë të ëmbël. Shumëllojshmëria mbahet mirë, dhe gjithashtu ka një imunitet të lartë ndaj sëmundjeve të ndryshme kërpudhore dhe kalbjes së bardhë.
Shumëllojshmëria është rezistente ndaj kushteve të pafavorshme të motit, dhe është gjithashtu Modete për sa i përket ruajtjes.Джу мунд ти руани фрутат гджатэ гджитхе димрит нэ бодрум дхе нук до тэ калбет. Përmbajtja e sheqerit në kungull është 6-7%. Аджо ка нджэ шидже тэ вечанте дхе тэ пазаконте: тулджа штэ шумэ э бутэ, прандадж айо влон мьяфт шпейт, дхе корджа нэ ветвете штэ э фрескет. Frutat e kësaj larmie janë të vogla, pesha e tyre varion nga 3-5 кг dhe shumë rrallë i tejkalon këta tregues. Ветэм херэ па здесь, кур джанэ респектуар тэ гджита ррегулат пэр ту кудждесур пэр кунгуллин, фрутат мунд тэ рритен дер нэ 15 кг, пор кжо штэ э рраллэ.
Një varietet me rendiment të lartë me një kohë të pjekjes 125–130 дней. Periudha optimale për rritjen e fidanëve është gjysma e parë e prillit. Пеша и кунгуллит мунд тэ аррия 35 кг. Аджо ка нджэ нгджирэ тэ бутэ дхэ тэмбэл меня нгжирэ портокалли тэ лехтэ. Lëvorja e kungullit ka një hije paksa të ndryshme — portokalli -rozë.
Bazuar në emrin, është e lehtë të merret mend se kjo shumëllojshmëri dallohet nga fruta të mëdha, pesha e të cilave mund të arrijë 50 кг.Мегджитэ мадхэсинэ э мадхе тэ фрутаве, шиджа штэ акома эмбел дхе ленг. Лёкура е перимэве штэ е лемуар, пор пак е сегмент. Shumëllojshmëria po piqet vonë, kështu që të paktën 110 ditë kalojnë nga shfaqja e fidaneve të para në pjekuri. Në processin e zhvillimit, bima formon shumë qerpikë, kryesori i të cilave arrin madhësi shumë të mëdha.
Bimë e mesme e vonë me shije të mirë. Kungulli mbahet mirë. Nga shfaqja e fidaneve të parë deri në pjekjen e plotë, kalojnë të paktën 120 ditë.Керпикет джанэ тэ гджатэ дхе фрукти ка нджэ формэ тэ лемуар, тэ румбуллакэт. Ka ngjyrë gri të çelët dhe ka një lëvore të mesme. Në të njëjtën kohë, kungulli ka një tul të ëmbël dhe me ngjyrë portokalli. Si rregull, frutat e kësaj larmie nuk rriten në madhësi të mëdha — nga 2 në 3 кг, megjithëse në raste të rralla ato mund të rriten deri në 8 кг.
Ndoshta një nga varietetet më të ndritshme të kungujve që i përkasin grupit të pjekjes së hershme.Nga mbirja në pjekjen e plotë, duhen rreth 110 ditë. Kjo shumëllojshmëri ka fituar popullaritet për shkak të kores së saj të freskët dhe shijes së mirë. Pulpa përmban 7-8% sheqer, dhe pesha e frutave mund të arrijë 30 кг. Bima toleron mirë ngricat e lehta, dhe është gjithashtu rezistente ndaj sëmundje të ndryshme.
Lista e varieteteve të kungujve që përmbajnë sheqer mund të vazhdojë për një kohë të gjatë, sepse ka shumë prej tyre, por Regjistri Shtetëror nukte kë madhe larmi.Ндошта кунгулли нук мунд тэ збулоджэ потенциалин е тидж нэ руси пэр фактин се копштарет нук канэ кенэ энде нэ гджендже тэ шиджойнэ шиджен эмбел тэ гжэравэ тэ рралла ботэроуджорат тэ рралла ботэроуджорат тэ рралла ботэроуджорат тэ рралла ботэроуджорат тэ рралла ботэроуджорат тэ.
Rritja e kungullit nga farat
Mënyra më e mirë për të rritur kungullin është mbjellja e farës. Thjesht duhet të përgatiteni së pari. Ашту си мне mbjelljen e çdo bime, processi i mbjelljes fillon me përzgjedhjen e farës dhe përgatitjes së tokës.Vetëm pas kësaj, mund të vazhdoni drejtpërdrejt në mbjelljen e farave të varieteteve të kungujve të sheqerit. Le të shqyrtojmë secilën nga këto faza përgatitore veç e veç.
Përgatitja e tokës
Për të fekonduar tokën, mund të përdorni humus të zakonshëm ose të përgatitni një përzierje të veçantë duke përzier 10 кг перегноя, 3 кг таллаша, 500 г духа тё друрит дхе 200 г нитрофосфата. Plehrat duhet të aplikohen në sasinë e mëposhtme: на 1 кв. М. — 20 кг плех. Para mbjelljes, është gjithashtu e nevojshme të gërmoni thellë në shtrat (të paktën 40 см).Gjerësia e rekomanduar e shtratit të kungullit është 50-60 cm.
Përgatitja e farës
Mënyra më e mirë për të përgatitur farën është герцог мбирэ фарен. Procesi zgjat derisa të dalin farat. Жит фарат е кунгуллит нэ уджэ (температура джо мэ е ульет се +40 градэ) пер ррет 3 орэ. Джу мунд та нгрохни уджин нэ температурен е кёркуар герцог вендосур нджэ энэ ме фара нэ собэ. Përndryshe, ju mund t’i vendosni farat në një tenxhere të ngadaltë dhe të vendosni cilësimin e Kosit.
Паси фарат джанэ фрайрэ, мбэштиллени бутэсишт ме нджэ лецкэ памбуку тэ лагур дхе вендосини нэ нджэ домэ тэ нгрохтэ пара се тэ нгджитени, герцог контроллуар рробен нё дйшйрэ нэ мэшнырэ период. Vendosni farat e kungullit në pjesën e poshtme të frigoriferit pasi t’i keni goditur për 3-4 ditë. Kjo ndihmon për të rritur rezistencën e ftohtë të farërave para mbjelljes.
Mbjellja e udhözimeve hap pas hapi
Хапи 1. Pas fekondimit të tokës, njomet atë pak. Пэр та берэ кэтэ, пэрдорни нджэ казан пэр уджитдже тэ копштит. Кешиллохет кэ тэ уджисни ме уджэ тэ нгрохтэ, сепсе нук ка куптим тэ присни дите тэ нгрохта пэр мбьелльен э нджэ кунгулли.
Hapi 2. Farat e kungullit duhet të përgatiten paraprakisht. Kjo do të përshpejtojë processingin e rritjes së bimëve. Mbillni 4 fara në secilën vrimë, duke u thelluar me 3 cm.
Хапи 3. Mbuloni farat e mbjella me tokë të lirshme duke përdorur një lopatë ose glanders.
Të lashtat janë të mbuluara me tokë
Hapi 4. Mulch puset me farën e mbjellë. Хумуси мунд тэ джетэ и пэрштатшэм пэр кэтэ каллим — ай, нэ комбиним ме уджин э нгрохте, и чили мэ парэ иште уджитур токен, до тэ сигуроджэ нксехтэсинэ э невойшме.
Hapi 5. Mbuloni puset me plastikë ose xham për të mbrojtur nga moti. Nëse nuk ka acar serioz, atëherë gota mund të hiqet kur shfaqen fidanet e para.
Kujdesi pasues
Kujdesi i veçantë dhe shqetësues nuk është për kungullin, sepse është i përzgjedhur në këtë drejtim. Por akoma, ka rekomandime të caktuara që duhet të ndiqni nëse doni të merrni një korrje të pasur.
Lotim
Rregullimi kompetent i ujitjes së bimës është komponenti kryesor i kujdesit. Fakti është se kungulli, si një pompë e fuqishme, pompon vazhdimisht të gjithë ujin nga toka, pas së cilës e avullon atë përmes gjetheve.Rrjedhimisht, rrjedhjet dhe rrënjët e bimës nuk marrin lagështi të mjaftueshme, kjo është arsyeja pse është e nevojshme që të rimbushni rregullisht nivelin e saj në tok.
E rëndësishme! Gjatë периудхес së formimit të frutave dhe lulëzimit masiv, kungujt duhet të ujiten veçanërisht me bollëk. Përdorni gjithmonë ujë të ngrohtë (nga +22 C), për këtë mund të nxehet në diell. Lotim kungullin në ditët e nxehta ujë të ftohtë mund të çojë në vdekjen e bimës.
Pas ujitjes, toka duhet të lirohet rreth bazës së kërcellit.Në processin e zhvillimit të kungullit, ju duhet periodikisht të heqni qafe barërat e këqija duke i fshirë ato. Kjo do të mbrojë bimën dhe do të përshpejtojë rritjen e saj.
Veshja e sipërme
Пер тэ маррэ фрута тэ медха, шпеш духет тэ ушкени кунгуллин. Pasi të shfaqet fleta e pestë, bëni ushqimin e parë. Kryeni të dytën pas formimit të qerpikëve, dhe më pas përsëriteni këtë processurë dy herë në muaj. Për ushqim, përdorni një nitrofoska — së pari përdorni 10 g pleh për secilën bimë, por Gradualisht rrisni dozën me 5 g.Jo vetëm një zgjidhje, por edhe kokrrizat e thata janë të shkëlqyera për fekondim.
Në një shënim! Me fillimin e periudhës së frytëzimit, veshja e sipërme e përdorur duhet të përzihet me një gotë hirit të drurit. Përndryshe, ju mund të përdorni zgjidhje lëpushkë për të ushqyer kungullin tuaj gjatë sezonit në rritje.
Dëmtuesit dhe sëmundjet
Gjatë processit të rritjes, të gjitha bimët e kopshtit mund t’i nënshtrohen sëmundjeve të ndryshme, kështu që ato duhet të mbrohen nga kjo.Нэсе фласим пэр сэмундджет мэ тэ законшме, атехерэ кёто джанэ, натиришт, мык плюхур дхе нджоллэ. Në rastin e parë, njolla të vogla formohen në rrjedhin dhe pjesën e poshtme të gjetheve, gjë që çon në zverdhjen e zonave të prekura dhe vdekjen gradient. Нэсе нук меррни ндонджэ масэ, атэхерэ сэмундджа мунд тэ пёрхапет нэ фрутат е кунгуллит.
E rëndësishme! Me zhvillimin e njollës së ullirit, njolla të vogla kafe shfaqen në gjethet e bimës, dhe ulcerat shfaqen në rrjedh.Me kalimin e kohës, frutat mbulohen me njolla me vaj, të cilat më vonë zhvillohen në plagë. Си результат, кунгулли нук хумбет шиджен е тидж, пор везорет е тидж вдесин.
Видео — Mbjellja e kungujve në tokë të hapur

A mendojmë se të gjithë e dinë përrallën e Hirushes, ku karroca e saj magjike u shndërrua në një kungull pikërisht në mesnatë? Pra, kjo perime nuk ka nevojë për një hyrje të veçantë, dhe kopshtarët tanë rritin me sukses kunguj (edhe pse jo magjikë) në parcelat e tyre.Por a e dinë të gjithë për varietetet e kungujve, larminë e varieteteve të kësaj kulture? Ky artikull do të japë informacion të detajuar në lidhje me llojet dhe varietetet e kungujve, мне фотографии dhe përshkrime, të përshtatshme për tu rritur terren i hapur rajone të ndryshme të vendit.
Llojet e kungujve
Së pari ju duhet të kuptoni diversitetin e specieve të kungujve, dhe vetëm atëherë të vazhdoni me karakteristikat e varieteteve. Pra, ekzistojnë katër lloje të kësaj kulture:
Me fruta të mëdha.Nga emri është e qartë se shumica e varieteteve të këtij lloji të kungujve do të jenë të mëdha në peshë — дери нэ 15-20 кг, апо эдхе мэ шумэ. Пор ка эдхе «терриме» кету — дери нэ 2-3 кг, кэшту кэ ветэм пеша нук штэ трегуэси криесор. Këto kunguj dallohen për shijen e tyre të ëmbël, modestinë, produktivitetin dhe ruajtjen e cilësisë.
Muskat Ky lloj kungulli është shumë i dashur nga kopshtarët për ëmbëlsinë dhe shijen e tij të shkëlqyeshme. Пулпа э букуриве тэ мускатит пэрмбан нджэ шаси тэ мадхе тэ субкаве тэ добишме, дхе кджо штэ гджиташту нджэ «плюс» штесэ.Ндэр «минусет» джанэ кунгуджт е кетий льоджи që кёркойнэ нхехтэси, си дхе кудждесин е духур.
Kokëfortë. Ky lloj është inferior ndaj atyre të mëparshëm për sa i përket rendimentit, si dhe shijes (эдхе псе ка varietete që janë thjesht të mrekullueshme). Por nga ana tjetër, falë lëkurës së tyre të fortë, këto kunguj i nënshtrohen ruajtjes afatgjatë. Gjithashtu, një kungull и fortë rritet për të marrë fara të vlefshme (gjimnospermë).
Декоративный кунгудж, тэ cilët janë rritur për të dekoruar sitin, për përdorim në kompozime të ndryshme, dizajn peizazhi.Frutat e varieteteve të ndryshme të kungujve zbukurues mund të kenë forma të ndryshme, ngjyrosje, ndërsa në shumicën e bimëve frutat nuk janë të ngrënshëm.
Përveç këtyre specieve, ka edhe përfaqësues mjaft ekzotikë të kësaj familje, për shembull, kungulli i dyllit pak i njohur liana benincasa, si dhe kungulli me gjethe fiku.
Çdo lloj kungulli përfshin shumë lloje dhe hibride me karakteristika të ndryshme, kështu që kopshtari gjithmonë mund të zgjedhë opsionin më të përshtatshtats.Në këtë rast, duhet të keni parasysh:
tiparet klimatike të rajonit;
datat e pjekjes për kunguj të një larmie të caktuar;
rezistenca ndaj temperaturave të ulëta, sëmundjeve.
ПАР Ш НОТНИМ!
Në korsinë e mesme, rajonet e Veri-Perëndimit, përtej Uraleve dhe në Siberi, результат më të mira merren duke rritur kungullin përmes fidanëve.
Kunguj me fruta të mëdha
Ndër varietetet që meritojnë vëmendje, është e nevojshme të theksohet gruaja ruse.
Grua ruse

Kungulli i varietetit Rossiyanka vlerësohet për modestinë, pjekurinë e hershme dhe tulin e shijshëm. Shpesh i referohet si kungulli i pjeprit, pasi tulja ka një aromë karakteristike të pjeprit diellor. Shumëllojshmëria është e përshtatshme për kultivim në Rusinë qendrore; Рритет меня суксес пэртей Уралеве. Ndryshon në rezistencën ndaj të ftohtit.
Bima ka një madhësi kompakte, qerpikë me gjatësi të mesme. Duhen rreth 90 ditë nga mbirja deri në vjeljen e frutave të parë.Shtë më mirë të rriteni përmes fidanëve, герцог zgjedhur vende me diell dhe toka pjellore.
Mesatarisht, frytet e një gruaje ruse janë deri në 3-4 кг, megjithëse gjigantët e vërtetë rriten gjithashtu në disa kopshtarë. Kungujt janë ngjyrë portokalli, me tul lëng dhe shumë të shijshëm.
I hijshëm

Varietetet e sezonit të mesëm të kungujve me fruta të mëdha përfshijnë Graceful. Kjo bimë formon fruta shumë origjinale, me ngjyrë të turbullt gri.
Kungulli i varietetit Изящный ка përparësitë e rezistencës ndaj të ftohtit, si dhe ruajtjen e cilësisë së mirë të frutave.Varieteti Grace është и përshtatshëm për tu rritur në vila të vogla verore, pasi bima është gjysmë-shkurre dhe kamxhiku i saj është i shkurtër. Kungujt rriten deri në 3-4 кг. Бренда është меня ngjyrë portokalli, mishi është shumë и trashë dhe krokant. Shumëllojshmëria është e përshtatshme për përgatitjen e pjatave të ndryshme; gjithashtu, тул деликате është e shijshme e freskët.
Titan

Rishikimi nuk mund të bëjë pa një përshkrim të varietetit legjendar Titan, kungujt e të cilit rriten deri në 50-60 кг.Janë regjistruar regjistrime kur frutat arritën një peshë deri në 300-450 кг.
Пэр нджэ пешэ как тэ рэнде, кэркохет нджэ зонэ э мадхе ушкесе, кэшту që модели и мбьелльес штэ 2×2 метра. Kur formoni një shkurre, rekomandohet të lini vetëm një frut në bimë.
Koha e pjekjes është mjaft e gjatë — pothuajse katër muaj, kështu që Titan është më и përshtatshëm për rajonet jugore. Shkurre është e fuqishme, me qerpikë të gjatë. Фрутат джанэ тэ мёдхендж, нэ формэ тэ румбуллакет ме сегментим шумэ тэ спикатур.Ngjyra është portokalli e ndritshme me një nuancë kremi pak të dukshme. Pulpa është lëng, e ëmbël dhe aromatike në shije.
Centner
Një kungull tjetër me një emër tregues është varieteti Centner. Frutat rriten deri në 50-60 кг dhe madje edhe më shumë. Shkurre dallohet nga madhësia e saj e madhe, kamxhikët e gjatë.
Shumëllojshmëria po piqet herët, por më shpesh rritet jo për hir të tulit, por për hir të një numri të madh të farave të shijshme.Дери нё 4-5 fruta formohen në një bimë. Kungujt janë ngjyrë portokalli dhe kanë një sipërfaqe të segmentuar. Миши është и trashë dhe i shijshëm, por zakonisht këto kunguj përdoren për ushqimin e kafshëve shtëpiake. Нук është gjithmonë и përshtatshëm përdorimi и kungujve të mëdhenj për gatim.
Gri Volga

Ndër kunguj të ndritshëm të varieteteve të tjera, gri Volzhskaya duket si një i ndrojtur i vërtetë. Фрутат э садж — топа пак тэ ррафшуар кэ пешойнэ 8-10 кг канэ нджэ нгджирэ гри тэ папэршкруешме.Por nga ana tjetër, çfarë tul i shijshëm ka kjo kungull — lëng, aromatik! Prandaj, mund të përfshihet me siguri në kategorinë e varieteteve më të mira të kungujve.
Shkurre është me madhësi të mesme, qerpikë të vegjël. Koha e pjekjes — deri në 125-130 дней.
ПАР Ш НОТНИМ!
Kjo shumëllojshmëri është rritur jo vetëm për tul, por edhe për marrjen e një numri të madh të farave.
Кунгуллы гри Волжская даллохет нга резистенка и тий ндай сэмунджеве, модетия.Ме мирэ пэр культивим нэ кувшин.
E dashur

Kjo shumëllojshmëri është rritur në pjesë të ndryshme të Rusisë, ndërsa në jug, deri në 10 kunguj të pjekur portokalli mund të hjë bim nah. Пёр Сиберинэ осе нэ раджонет э Вери-Перендимит, коррджа до тэ джетэ шумэ мэ модесте-дери нэ 1-3 кунгудж пер туфэ, пор шиджа э фрутаве гджиташту до тё кенака. Përmbajtja e frutave është e ndryshme normat e larta përmbajtje sheqeri. Kungujt janë të mëdhenj, mund të arrijnë një masë deri në 30 кг.
E ëmbël e dimrit
Shumëllojshmëria është e vonshme, por e përshtatshme për ruajtje. Bima formon shkurre të fuqishme me qerpikë të gjatë. Кунгуджт джанэ гри, канэ нджэ нгджирэ тэ гжелбер дхе нджоллат джанэ тэ пранишме. Пеша — ррет 5-6 кг. Sipërfaqja është e segmentuar.
Shumëllojshmëria ka një tul me lëng dhe të shijshëm. Kungulli i ëmbël i dimrit ka një ngjyrë portokalli të ndritshme, përmban një sasi të madhe të karotenit të dobishëm për trupin e njeriut.
Kunguj të pjekur fort
Freckle

Kopshtarët e Siberisë dhe Uraleve, të cilët zgjedhin varietetet më të mira, patjetër duhet t’i kushtojnë vëmendje kungullit. Кджо штэ нджэ кунгулл и пджекур херэт, прандадж, эдхе нэ куште какк тэ вештира, пор ме кудждесин э духур, до тэ джапе коррдже э шкелкьер … Шкурре ка нджэ мадхеши тхамеши компакте, гджат.
Kungujt janë topa të rrumbullakosura me ngjyrë të gjelbër me njolla të verdha.Lëkura është e fortë, por mishi është lëng dhe shumë i butë. Ka një ngjyrë portokalli të ndritshme dhe një aromë karakteristike dardhe. Веснушка është i përshtatshëm për përgatitjen e një shumëllojshmëri të pjatave, të freskëta të shijshme.
Lis
Nëse dëshironi të rritni një kungull të pazakontë, atëherë varieteti Acorn është mjaft i përshtatshëm. Фрутат э садж нгджаджне ме лисат, ндэрса нгджйра э лекурес мунд тэ джетэ шумэ э ндрышме — э бардхэ, джешиле эррэт, э вердхэ дхе мадже э зезэ.Shumëllojshmëri e pjekjes së hershme, e përshtatshme për kultivim në të gjitha rajonet e Rusisë.
Бренда — тул ме ленг кремоз, шумэ и куджтон кунгулл и нджомэ нэ шидже. Kjo kungull është ideale për mbushje — си për pjatat e mishit ashtu edhe ëmbëlsirat e ëmbla.
Mermer

Kjo shumëllojshmëri ka fruta të vogla — deri në 5 кг, por kungujt ruhen shkëlqyeshëm gjatë gjithë dimrit. Koha nga momenti kur shfaqen filizat dhe deri në vjeljen e kungullit është deri në 130 ditë.
Frutat e Mermerit janë të rrumbullakosura, kanë një ngjyrë të gjelbër me njolla të shumta. Thisshtë ky model që e bën lëkurën e frutave të duket si mermer fisnik. Бренда кунгуллит ште тул портокалли мне ленг. E freskët e shijshme (krokante e shijshme), e përshtatshme për pjekje.
Shumëllojshmëria e Mermerit është rezistente ndaj sëmundjeve tradicionale të kungujve, dhe frutat nuk janë shumë të ndjeshëm ndaj kalbjes.
Gustator për fëmijë

Kungulli për fëmijë F1, я paraqitur në treg nga kompania bujqësore SEDEK, vlerësohet për tulin e tij shumë të ëmbël dhe cilajsinë.Bima formon shumë qerpikë të gjatë mbi të cilët formohen kunguj të vegjël portokalli. Pesha e secilit është deri në rreth 2,5-3 кг.
Nga Emri është e qartë se hibridi i kungullit ka veti dietike, të përshtatshme për ushqimin e foshnjave. Шумэ банорэ тэ верэс пэрдорин кунгуллин и деликатес сэ Фемиджеве пэр тхарже дхе тхардже, бан ленг тэ шиджшэм кунгулли, чистый пататеш.
Bajame

Shumë kopshtarë ëndërrojnë të rritin një kungull të ëmbël. Шумэ варет нга kujdesi, është gjithashtu e rëndësishme të zgjidhni varietetin e duhur.Дхе Баджамджа нэ кэтэ раст до тэ джетэ згджидхджа ме э мирэ. Миши и фрутаве тэ тидж кафе-портокалли ка нджэ структуратурэ тэ дендур дхе нджэ шидже тэмбел.
Shumëllojshmëria po piqet herët (120 дней), rezistente ndaj të ftohtit, gjë që bën të mundur kultivimin e Bajames në rajonet e bujqësisë së rrezikshme. Frutat janë të rrafshuar, pesha mesatare e secilit është deri në 5 кг. Bajamja konsiderohet nga shumë njerëz si një nga varietetet më të ëmbla të kungujve të kësaj larmie.
Miranda
Kjo shumëllojshmëri përfshin një numër të varieteteve të kungujve gjimnastikë, ndër të cilët veçojmë Mirandën.Kjo kungull është rezultat i punës së mbarështuesve polakë dhe është rritur për hir të farave të shijshme.
Veçori e këtyre varieteteve është se farat nuk kanë një guaskë të dendur, ato janë të mbuluara vetëm me një film të hollë.
Бима është ме шкурре, нук ка qerpikë të gjatë, prandaj është e përshtatshme për rritje në kopshte të vegjël. Frutat e varietetit Miranda janë të rrumbullakëta, kanë një ngjyrë të gjelbër të lehta. Pulpa është e verdhë, Shija është Neutrale, megjithëse disa bëjnë tavë të shijshme prej saj.
Kunguj gjalpë: varietet më të mira
I ri

Frutat e saj janë të zgjatura në formën e një trap, me një tul portokalli të errët. Пеша и рисисэ ште дери нэ 4 кг. Frutat kanë shije të shkëlqyeshme dhe janë të përshtatshme për konsum të freskët. Veçori e varietetit: përmbajtje e lartë sheqeri, frutat janë të përshtatshme për ruajtje afatgjatë.
Арбатская

Shumëllojshmëria Arbatskaya e kungullit të arrëmyshkut është emëruar për nder të një prej rrugëve të lashta të Moskës.Vlerësohet për besueshmërinë, rendimentin e mirë edhe në stinët e pafavorshme, ruajtjen e cilësisë së frutave.
Lëngjet e pjekjes — pas 125 ditësh, pesha e frutave — deri në 15-20 кг. Кунгуджт кане нджэ формэ характеристике тэ вариететит тэ аррёмышкут — тэ згджатур, нэ формэ дардхе. Lëkura është e brishtë, me ngjyrë portokalli. Бренда ка нджэ тул шумэ тэ дендур дхе меня ленг. Dhoma e farës është e vendosur në mënyrë kompakte në pjesën e poshtme të kungullit, pjesa tjetër e vendit është e zënë nga tul.Kungulli përdoret për gatime të ndryshme, gjithashtu edhe për ushqimin e kafshëve.
Gjalpë

Pak njerëz e dinë që tul kungulli mund të ketë një aromë të shijshme, dhe megjithatë varieteti Butternut ka pikërisht atë shije. Përshkrimi i varietetit: бима даллохет нга дегезиме тэ форта, камшикэ тэ гджатэ. Koha e pjekjes — deri në 100 ditë. Në mënyrë që të gjitha frutat të piqen, është mirë të lini 4-5 kunguj në një shkurre.
Frutat e vegjël janë në formë dardhe, peshojnë pak më shumë se një килограмм.Lëkura e Tire është kafe ose portokalli e errët. Бренда — тул мэ лэнг, мэ вадж, нгджыра — портокалли. Shumëllojshmëria kërkon vëmendje, kujdes të mirë, por me teknologjinë e duhur bujqësore, do t’ju kënaqë me një rendiment shumë të lartë.
Прикубанская
Нга варитетет цё джанэ культивуар нга копштарёт пёр нджэ кохэ тэ гжатэ, не вечойме кунгуллин Прикубанская. Фрутат э садж нэ формэ дардхе тэ нджэ нгджйре гри-портокалли тэ папэршкруешме кане тул тэ шиджшэм бренда.
Кунгулли и законшэм Прикубанская штэ нджэ вариетет и сезонит тэ месэм; kultivohet kryesisht në jug, si dhe në korsinë e mesme.Коха пара korrjes së frutave të parë është 115-120 ditë. Kungujt kanë një masë të vogël — deri në 2-4 кг, ато pёrdoren për të përgatitur çdo pjatë (drithëra, zierje, pjata anësore).
Familja e shumtë e kungujve nuk është e kufizuar në speciet dhe varietetet e listuara. Sot kopshtarët tanë rritin me sukses kunguj ekzotikë, герцог zgjedhur varietetet më të mira dhe duke blerë fara nga prodhuesit e huaj.
Kungull Hokkaido

Pra, ndër të njohurat është kungulli Hokkaido, i cili dallohet jo vetëm nga shija e tij e shkëlqyer, por edhe nga cilësia e tij majitëjes e mba.Фрутат э ксадж кунгулли мунд тэ дженэ ме нгджирэ джешиле, гриосе тэ куке тэ эррет. Pulpa është e ëmbël, të kujton gështenjat. Vlera e varietetit është përmbajtja e lartë e mineraleve dhe vitaminave në pulpën e saj, si dhe pjekuria e hershme.
Kungull me gjethe fiku
Kungulli figurativ, frutat e të cilit ngjajnë me shalqinj, është një sukses. Bima duket shumë dekorative, ka gjethe të bukura. Ky përfaqësues i familjes së kungujve është shumë rezistent ndaj sëmundjeve, teknologjia bujqësore është e ngjashme me kultivimin e varieteteve të zakonshëm të kungujve.Frutat piqen, ziehen, mbushen dhe madje zihen nga pulpë e fitcefalisë në bllokim.
Kungull dylli

Në vilat verore të kopshtarëve rusë, kungulli i dyllit, ose benincasa, është ende një gjë e rrallë. Por në Kinë, Indi, Amerikën Latine, është shumë e përhapur.
Shtë një liana me gjethe të mesme, gjatësia e bimës mund të arrijë rreth 4-5 метров. Frutat janë të zgjatur, në vendet jugore ato rriten deri në 8-10 кг, në kushtet ruse — jo më shumë se 5 кг. Sipërfaqja е kungullit është e mbuluar me një shtresë dylli, lëkura është e dendur.Prania e dyllit në lëvozhgën e beninkazës e bën atë të përshtatshëm për ruajtje afatgjatë (deri në 12 muaj).
Kungulli i dyllit vlerësohet për modestinë e tij, ruajtjen e cilësisë, përmbajtjes së lartë të Vitaminës në tulën elastike të ëmbël të frutave. Нэ вендет азиатике, кунгулли и диллит ка эмра тэ тджерэ — димэр, тэ бардхэ (пэр шкак тэ нгджырэс сэ тулит), джастек кунгулли, паши штэ и нгьяшокэм нэ формэ ме нджэ мэбэ мэбэ.
Në shitje janë kryesisht farat e firmave bujqësore të huaja, por ka edhe një shumëllojshmëri të beninkase të përzgjedhjes vendase — Акулина.
Kunguj dekorativë
Këto kunguj mund të bëhen një dekorim и vërtetë i sitit, ato përdoren gjithashtu për zanate të ndryshme. Pulpa e disa është e mirë për ushqim, por vlera kryesore e varieteteve janë format dhe nuancat e pazakonta të lëkurës.
Lagenaria

Varietet më të njohura të kungujve janë Bulava, Kolba, Dinosaur. Kungujt Pata në mollë dhe patë me njolla janë shumë interesante, forma e së cilës me të vërtetë i ngjan një patë.
Bima është një hardhi me gjethe të gjata me gjethe të bukura të valëzuara.Forma e frutave mund të jetë e ndryshme: shkopinj, dardha, zogj të çuditshëm ose gjarpërinj. Në varietetet që kanë fruta cilindrike, tulja e kungujve të rinj mund të pёrdoret për ushqim (пикем, скук, зидж). Frutat pёrdoren për të bërë enë për ujë dhe enët.
Chalmoid
Një kungull dekorative me fruta origjinale në formën e një çallme muslimane. Нгджырат — портокалли, джешиле, мермер.
Мандарин
Kunguj me fruta shumë të ngjashme në dukje me portokall të vegjël ose mandarina.
Yjet

Frutat janë shumë të ngjashëm në formë me yjet e detit … Ngjyrosje — njëngjyrëshe ose me shumë ngjyra. Шумеллойшмёри — Кронен.
Në formë dardhe
Kungujt, të ngjashëm me dardhat, piqen në bimë. Skema e ngjyrave është njëngjyrëshe ose e kombinuar. Varietet e huaja — Kleine Bicolor, Kleine Birne Bicolor.
Ашту си kungulli и zakonshëm, ai dekorativ e do ngrohtësinë, rrezet e diellit, lotimin e mirë.
Rishikimi paraqet varietetet më të njohura të varieteteve të kungujve në mesin e kopshtarëve.Ajo që mbetet është të zgjedhësh dhe të përpiqesh të rritësh një korrje të mirë!
Kungulli është një bimë që përfshin 16 lloje të egra dhe 5 specie të kultivuara. Varietet e kungujve që i përkasin këtyre llojeve janë në shumicën e rasteve me rendiment të lartë. Madhësitë e frutave mund të jenë të ndryshme, nga të vogla në gjigante. Enët me kungull janë të mira për trupin, pasi përmirësojnë thithjen e përbërësve të ndryshëm të ushqimit. Kjo është për shkak të faktit se proteinat, karbohidratet dhe kripërat minerale përmbahen në bimë në një formë të ekuilibruar.
Shumëllojshmëria e llojeve dhe varieteteve të kulturave
Ka shumë lloje të kungujve, si dhe fushat e aplikimit të tij. Disa varietete janë të lëmuara, të tjera të ashpra ose tuberoze. Forma e një kungulli mund të jetë në formën e një ylli, të zgjatur, të rrafshuar, sferike, gjarpri, në formë balte, të zgjatur, në formë dardhe.
Kultura ka shumë lloje që mund të përdoren si ushqim për kafshët, të rritura për fara ose për konsum. Llojet e ndryshme të kungujve ndryshojnë në karakteristikat e tyre varietale, të cilat ndryshojnë në varësi të kushteve të rritjes së të korrave.Ато криесор джанэ:
Forma dhe madhësia e gjethes dhe frutave.
Madhësia e dorezës dhe gjatësia e qerpikut.
Natyra e sipërfaqes së frutave dhe lëvorja e saj.
Trashësia e tulit dhe lëvores.
Konsistenca, ngjyra dhe dendësia e tulit.
Pllaka e gjetheve të një kulture mund të jetë reniform, pesëkëndore, e rrumbullakosur dhe në formë zemre. Пэр са и пэркет мадхесисэ, штэ и вогел, и месэм дхе и мадх.Лак дхе кэрчелл мунд тэ дженэ тэ месэм, тэ шкуртер осе тэ гджатэ. Sipërfaqja е frutave mund të ndryshojë në prani të një modeli në të, ngjyra.
Në varësi të qëllimit, llojet e kulturës janë foragjere, dekorative dhe ngrënie. Ме шумэ се 200 пьята мунд тэ пэргатитен нга нджэ периме. Фарат э тидж пёрмбаджнэ шумэ вадж ме чилеси тэ лартэ ме вети лекарство.
Varietetet e kungujve (видео)
Varietete me fruta të mëdha
Kungulli me fruta të mëdha është një bimë vjetore.Rrjedha e bimës është cilindrike, dhe jo e fytyrës, si një leh e fortë. Ориджина е кунгуллит е ка ориджинэн нэ Перу дхе Боливи, ку культивими и тидж ëште и перапур, перфшире вериун е Килит. Индия është qendra e mëvonshme ku varietete të ndryshme madhësive të mëdha
Kultura është bima më rezistente ndaj të ftohtit dhe jo Modete për t’u kujdesur. Фрутат ме мадхэси тэ мадхе, пеша е тэ чилаве мунд тэ арриджэ 100 кг, ритен меня нджэ пэрмбаджтже тэ лартэ шекери. Gjethet mund të jenë pesëkëndore ose në formë veshke.Фарэрат джанэ ме нгджирэ кумешти осе кафе. Пёрдорими и вариетеве тэ кунгуджве ме фрута тэ медха пэр ленг осе ушхим пэр фэмиджэ, чэ пэрмбаджнэ шумэ субстанча тэ добишме, штэ и перапур.
Shumëllojshmëria Atlantike dallohet nga gjethe të mesme, fruta ngjyrë portokalli ovale të rrumbullakëta me një sipërfaqe të lëmuar. Миши и тире я ëmbël është pak i yndyrshëm.
Пёршкрими и вариететит Волжская Серия 92 трегон нджэ ндрышим дометэнэс мидис ксай биме дхе асадж тэ мэпаршме.Toshtë e lehtë të transportohet, pasi fetusi peshon 9 кг. Ngjyra e mishit të varietetit varion nga krem i lehtë në portokalli të ndritshme.

Димри Грибовская пир мэ шумэ сэ 140 дней. Frutat e varietetit janë sferike, ato janë pak të rrafshuara, peshojnë rreth 3 кг. Пэр са и перкет шидже, тулджа э перимеве штэ ленг, э бутэ дхе эмбел.
Dietetika me prodhimtari të lartë ka karakteristika të shkëlqyera të shijes. Pjata të shijshme mund të përgatiten nga kjo shumëllojshmëri.Lëvorja е frutave është gri, perimet ruhen mirë. Gjethet pesëkëndore janë të mëdha, ато нук ndahen.
Një larmi mjaft e ëmbël edukuar nga mbarështuesit në Paris, por më shpesh shkon për të ushqyer bagëtinë. E kuqja pariziane ka fruta shumë të rënda. Shumëllojshmëria e sezonit të mesëm të kulturës ari pariziane dallohet nga shija e shkëlqyer. Пулпа э тидж пэрмбан шаси тэ медха тэ субстанкаве тэ добишме, кешту ка вариетети мунд тэ рухет и нгрирэ гджатэ гджитэ димрит.
Shumëllojshmëria Titan me famë botërore, me kujdes të mirë, ndonjëherë arrin 500 kg në peshë.Фрути ка нджэ тул ме ленг, тэ амбел кэ ка шидже тэ мирэ.
Kulturë perimesh me lëvore të fortë
Midis shumë llojeve dhe varieteteve të perimeve, ju mund të zgjidhni një kungull të fortë. Kjo kulture shpesh rritet nga dashamirët e kopshteve dhe kopshteve të perimeve në zonat periferike уловка. Kultura e kudogjendur me bar të fortë rrjedh nga kungulli i Teksasit me rritje të egër, i cili është vendas në Shtetet e Bashkuara jugore dhe Meksikën qendrore dhe jugore.
Këto lloje të kungujve me një periudhë të pjekjes së hershme kërkojnë korrje tashmë në Fund të verës — fillim të vjeshtës.Kështu ndryshon nga varietetet me fruta të mëdha që mund të korrren para ngrirjes. Фарат э шиджшме тэ культурес джанэ ме нгджирэ кремозе, дхе стебель э садж штэ ме ширита, ме флокэ.
Rritja e një hibridi të kungujve dhe kungujve të quajtur kungull ju lejon të merrni një perime që është krejtësisht e papritur në formë dhe ngjyrë. Fruti i zgjatur i hibridit dallohet nga një tul i veçantë, i këndshëm për shijen. Ай пэрмбан шумэ витамина дхе мунд тэ пэрдорет пэр тэ пэргатитур пджата тэ ндрышме.
Фарэрат и вариетеве тэ форта, нэ контраст меня вариететет ме фрута тэ медха, джанэ рраллэ тэ медха. Ата джанэ тэ лехта, нэ процессин эрритджес ата фитоджнэ нджэ формэ овале, ндже бузэ тэ дукшме. Фарэрат э тэ лаштаве мне фрута тэ мёдха мунд тэ даллохен нга нджэ бузэ анэсоре э пакартэ, ато ndonjëherë канэ чардже. Нгжйра э фарэс ндришон нга э бардха нэ кафе тэ эррет.

Fruti i lisit, i cili i ngjan një lisi, ka një mish të verdhë të errët. Ngjyra e lëvozhgës mund të jetë e ndryshme — nga portokalli e fortë në të gjelbër me njolla të verdha.Нэ тэ кундэрт, разновидности и шкуррет Апорт ка фрута нэ формэ тэ румбуллакэт дхе нджэ левожгэ нгйирэ креми. Миши и перимеве штэ и фрескет дхе меня ленг. Shumëllojshmëria në formë lisi e shkurret e kungullit të zi të tryezës Queen, nga e cila mund të gatuani enët me perime sipas rectave të patates.
Spageti quhet kështu për shkak të faktit se Tul kungulli në prerje prishet në fibra që ngjajnë me makarona të gjata në dukje. Forma e frutave është e ngjashme me atë të një pjepri, lëkura e tij është e verdhë e lehtë.
Shumëllojshmëria e hershme e pjekjes Smile është një shkurre kompakte. Ата джанэ нэ gjendje të strehojnë 4-8 fruta, secila me peshë 1,5 кг. Лёкура ка нгджирэ портокалли тэ теллэ ме нджэ ширит тэ лехтэ. Kultura karakterizohet nga ruajtja e cilësisë dhe ngjyrës së ndritshme gjatë periudhës së pjekjes. Frutat janë të ëmbla, krokante, trashësia e tyre maksimale është 3,5 см.
Shumëllojshmëri kompakte Dachnaya e pjekur herët. Ште и пэрштатшэм пэр консум ньерезор.Gjethet e vogla me një ngjyrë të gjelbër të thellë janë pesëkëndore. Frutat peshojnë rreth 4,5 кг, forma e tyre është ovale, sipërfaqja është e lëmuar. Korja e perimeve është e fortë dhe mishi është portokalli.
Varietetet e varieteteve të arrëmyshkut
Varietetet e Muskatit rriten nga farat e sheshta dhe të rrumbullakëta. Ато характерзохен нга шенджат э мэпоштме: мадхэсия э вогэл э нджэ камшику, мадхэсия месатаре э нджэ фрукти гри. Буза përgjatë skajit të farërave është e hollë, është më e errët se sipërfaqja e farës.
Фрути ка нджэ кэрселл тэ форте дхэ тэ лэмуар, тэ згжеруар дрейт базэс. Vetë bima është vjetore. Në frutat e kungullit të buternut, ka rreth 6 lloje, niveli i sheqerit tejkalon 11%.
Të lashtat e Muskatit përfshijnë përgjime, të cilat ndahen në të shkurtuara dhe të zgjatura. Varietete të ndryshme të kungujve të njomë и përkasin nënspecieve japoneze, turkestane dhe amerikane të veriut. Ato kultivohen në zona të mëdha në klimë të butë dhe subtropikale. Në të njëjtën kohë, rriten nënspeciet me origjinë kolumbiane, indiane dhe meksikane.
Varietetet Butternat, Прикубанская — varietetet e arrëmyshkut që kanë formën e një dardhe. Një margaritar me tul të shijshëm është një varietet me fruta të mëdha që peshojnë deri në 8 кг. Ато джанэ 2 херэ мэ шумэ се разнообразие и кунгуйве Прикубанская. Një периме arrëmyshk dyngjyrëshe mund të jetë e lehtë në njërën anë dhe me shirita ose njolla në anën tjetër. Ай пёрмбан шумэ шекер.

Butternut është një varietet i vonë. Një perime e vogël në formë dardhe ka një mish lëng, të ëmbël me një aromë arre dhe pamje fibroze.Бима даллохет нга нджэ номер я мад гджетеш нэ рджедх. Sipërfaqja e Arrës së Gjalpit ose Butternut është e verdhë, кафе осе портокалли.
Maja e sheqerit dallohet nga pjekja e shpejtë dhe forma e pazakontë e frutave në formë dardhe. Ато джанэ тэ ембла дхе ленг, тэ пасура ме каротен, витамина. Ato përdoren gjerësisht për prodhimin e ushqimit për fëmijë, lëngje dhe lloje të tjera të produkteve.
Frutat e varietetit të arrëmyshkut Vitaminnaya kanë një formë të rrumbullakosur të zgjatur, ngjyrë arre të lehtë, ato janë të segmentuara, mund të jenë me shirita, pë nhrië de la rriten de la.Pulpa me ngjyrë portokalli është e freskët, përmban një sasi të madhe karoteni, përqindja e sheqerit është 11%. Shumëllojshmëria përdoret në prodhimin e produkteve për ushqimin e foshnjave.
Një varietet francez i kungujve në mes të sezonit Провансальский ка фрута мне нджэ тул портокалли тэ пасур ме нджэ пэрмбайтже шекери дери нэ 10%. Bima formon një kaçubë të fortë rezistente ndaj sëmundjeve. Ky lloj bime është и përshtatshëm për të bërë pure dhe lëngje.
Varietete të shijshme të kungujve (видео)
Kulturë e pazakontë figurative
Ndër shumëllojshmërinë e gjerë të varieteteve të kungujve, ekziston një varietet jo shumë i zakonshëm me fruta të zgjatura.Фрутат образный тэ кешай культура мунд тэ лакохен. Ато пёрмбаджне тул тэ трэшэ тэ тэ тэ бардхэ дхе фара тэ зеза бренда. Gjethet e Tire janë mjaft të mëdha: në pjesën e poshtme ato kanë një formë të zbehtë, globulare, dhe në krye ato janë në formë zemre. Forma e gjetheve të kësaj larmie kungulli është e pazakontë.
Dekorueshmëria e bimës theksohet nga njollat e një hije të lehtë në një sfond të gjelbër të gjethit. Këto shumëvjeçare shpesh shartohen me lloje të tjera të bimëve të kungujve, për shembull, kastravec.Kjo është për shkak të faktit se kultura me gjethe fiku është më pak e ndjeshme ndaj sëmundjeve dhe kalbjes së rrënjëve. Fitcefalia nuk mund të kalohet me specie të tjera bimore.

Kultura ka kërcell пятигранный që arrijnë një gjatësi prej 25 cm. Lulet e fitcefalisë ose kungullit figurativ nuk ndryshojnë nga tufat e luleve të bimëve të tjera të kësaj familje. Ато мунд тэ дженэ тэ вердха осе портокалли. Fryti i fitcefalisë është i ngjashëm në dukje me një shalqi të gjatë.
Kjo specie është rritur në Kinë, ку është mjaft e popullarizuar. Perimet kriposen, zihen, piqen dhe bëhen shumë pjata. Pulpa Fitcephaly mund të thahet dhe pёrdoret në supa. Рритджа э кетидж лоджи тэ бимес ндодх ме нджэ лиана, е чила джеп нджэ нумэр тэ мадх тэ фрутаве, пеша э тире нэ нджэ керпик нджехерэ аррин 80 кг.
Varietete dekorative
Llojet zbukurulus të kungujve nuk hahen. Ju mund të bëni vepra artizanale të ndryshme prej të: fenerë, shandanë, etj.Ато джанэ нджэ штесэ е шкёлкйешме për kompozimet floristike dhe natyrat e vdekura. Çdo varietet dekorativ i kungujve mund të përdoret si bazë për djegie dhe pikturë artistike.
Ndër varietetet zbukur Portuguese, gjenden edhe fruta jeshile. Në shitje mund të gjeni farat e një kungulli të zakonshëm kaçurrel, i cili është me fruta të vogla. Kungulli jeshil është i popullarizuar në të gjithë botën. Frutat e varietetit dekorativ Portokalli të Vogël kanë pamjen e topave të lëmuar portokalli deri në 10 см без диаметра.Ajo i ngjan varietetit Small Warty, e cila dallohet nga prania e tuberkulave të përafërt në sipërfaqen e lëkurës.

Për madhësinë e vogël të frutave të bukur në formë dardhe, një nga varietetet shumëngjyrëshe të kungujve dekorativ u quajt Dardhë e vogël me dy ngjyra. Fruti mund të jetë i gjatë deri në 12 cm dhe mund të jetë me ngjyrë të verdhë ose portokalli. Фрутат ме шумэ нгджйра ме виджа тэ бардха дхе джешиле тэ альтернативуара мунд тэ дукен спектаколаре си нджэ декоратэ.
Kungulli jeshil, i verdhë, portokalli dhe i bardhë Dhjetë Lavdërimet mund të arrijnë një диаметром prej 15 см. Kurorat e kungujve ose специфический декоративный në formë ylli nga jashtë kungllja dekorable. Shumëllojshmëria Baby Boo ka fruta të lëmuara, me brinjë, sferike me ngjyrë të bardhë, të cilat arrijnë një диаметром prej 10 см, dhe në pamje ato i ngjajnë parafinës. Памджа декоративный е бимес кёркон тэ нджоджтин кудждес тё куддешем си аррёмышку фигуратив, ме фрута тэ медха (мускидж).
Varietetet e ushqimit dhe tryezës
Kultura është një ushqim i vlefshëm i shijshëm për kafshët e fermës. Frutat e tij janë të mbushura me mbeturina nga prodhimi i drithërave. Ato mund të ushqehen të freskëta për bagëtinë. Kjo ju lejon të rrisni produktivitetin e sektorit bujqësor. Të lashtat foragjere kanë fruta të mëdha me shije të përbashkët.
Shumëllojshmëria shpërndahet gjerësisht. Frutat janë në formë ovale ose sferike dhe mund të kenë ngjyrë portokalli ose të verdhë.Ато рухен нэ мёйрэ перфект дхе практикишт нук демтохен гджатэ транспортит.
Llojet e mëposhtme të varieteteve kanë pulpë të butë, të ëmbël dhe me lëng: Gjalpë xhufkë, Portokalli Pragë, Atlant, Dardhë e artë, Arrë, Perla, Shërim, Altair, e kuqe.

Frutat gri të varietetit Bylinka, të cilat nuk kanë një shije karakteristike, kanë një tul lëng, të dendur, shumë të ëmbël. Varietet interesante janë голосеменные растения Hirushja, Gossemy 1, Danae dhe të tjerët.Фарат и тире нук канэ нджэ левожгэ тэ трэшэ тэ форте, ато джанэ тэ мбулуара ме нджэ фильм тэ холлэ тэ тэйдукшэм që пермбан фибра.
Gymnosperms zakonisht mbillen larg kungujve, kungujve dhe varieteteve të tjera të kulturës. Пёрндрыше, плленими дхе формими и нджэ леворе нэ фарат мунд тэ ндодхэ. Пулпа э кшадж ларми пэрдорет пер фрута тэмбэлсуара дхе чистый пататеш, дхе ваджи дхе халва бэхен нга фарат.
Llojet dhe varietetet e ndryshme të kungujve ndryshojnë në formën, ngjyrën dhe shijen e tyre.Bimët rezistente ndaj të ftohtit mund të mbillen në gjerësinë gjeografike veriore. Несе клима është e butë, atëherë mund të zgjidhni një larmi kulture të dashur për nxehtësinë. Ju mund të zgjidhni varietetet e rritura vetëm në kushtet e serrës. Ата законишт кане нджэ периудхэ тэ гджатэ фиданеш. Pasi të keni kuptuar se çfarë janë kungujt, është e nevojshme të merren parasysh kushtet e temperaturës në të cilat është planifikuar të rritet фрукти.
Qullja e kungullit është e njohur dhe e dashur nga shumë që nga fëmijëria.Frutat е kësaj bime rriten pothuajse në çdo vilë verore dhe kopsht. Pulpa dhe farat e kungullit kanë shumë veti të dobishme, falë shumë vitaminave dhe mineraleve që përbëjnë produktin.
Varietetet e kungujve të butë për kultivim:
Кунгулли Арабат. Frutat e kësaj larmie formojnë një formë cilindrike të zgjatur, të pjekur deri në mes të sezonit. Маса э нджэ фрукти тэ месэм мунд тэ джетэ нга 5 нэ 9 кг. Ka gjigantë, pesha e të cilëve mund të arrijë 20 кг.Lëvorja е frutave është portokalli me një lulëzim të lehtë gri. Pulpa është e dendur, e trashë, e ëmbël në qiellzë, lëng, me ngjyrë në një ngjyrë portokalli. Shtrihet mirë dhe për një kohë të gjatë nëse nuk ka dëmtim të fetusit.
Kungulli Gilea. Fruti është me madhësi të mesme, ka një formë të rrumbullakët, e cila ngushtohet në fund, peshon deri në 9 кг. Кунгуллы приготовить сегодня день и сезон. Lëvorja është portokalli, me shkëlqim, e fortë. Pulpa është portokalli, e pasur me ngjyra, lëng, e fortë, e ëmbël dhe krokante.Я пёрштатшэм пэр ленгже дхе гатим колдун. Shumëllojshmëria është rezistente ndaj sëmundjeve të zakonshme.
Полянин и кунгуллит. Frutat piqen në mes të sezonit. Kungulli rritet në një formë ovale të zgjatur me brinjë mezi të dukshme. Lëvorja është me shkëlqim, e lëmuar, me ngjyrë portokalli. Пеша э нджэ фрукти ште ррет 4 кг. Pulpa me lëng dhe e fortë është e lehtë të zihet kur gatuani qull. Фрутат э падэмтуар транспортохен мирэ дхе рухен пэр нджэ кохэ тэ гджатэ.
… Frutat e kësaj larmie piqen deri në Fund të sezonit, forma e tyre është e zgjatur, cilindrike. Lëvorja është me ngjyrë të gjelbër gri. Brinjët janë të shprehura dobët. Пеша э нджэ фрукти штэ ррет 7 кг. Pulpa është ngjyrë portokalli, e pasur me ngjyrë dhe ka një shije të ëmbël, lëng. Frutat ruhen për një kohë të gjatë nëse nuk dëmtohen.
Varietetet më të mira të kungujve me fruta të mëdha:
Кунгулл Херсон. Kjo shumëllojshmëri po piqet vonë.Фрутат формохен ме мадхэси тэ месме, тэ ррафшуар нэ формэ овале, ме бринджэ тэ тексуара, пеша максимале э нджэ кунгулли нук калон 6 кг. Леворджа është jeshile-gri, jeshile e errët në anën e kontaktit me tokën. Pulpa është e trashë, lëng, e dendur në structurë, ka një shije të ëmbël dhe të pasur. Мунд тэ рухет пэр нджэ кохэ тэ гджатэ. Резистент ndaj shumë sëmundjeve.
Кунгулли и Жданит. Ju mund t’i korrni frutat tashmë në mes të sezonit. Кунгулли штэ я формуар меня мадхеши тэ месме нэ тэ мадхе, овале дхе тэ ррафшуар, ме бринджэ тэ тексуара.Lëkura është gri e lehtë. Pesha e një fruti varion nga 6 në 8 кг. Pulpa është ngjyrë portokalli, e trashë, e fortë, me lëng, ka një shije të këndshme të ëmbël. Рухет пер нджэ кохэ тэ gjatë дхе толерон мирэ транспорта. Rezistente ndaj sëmundjeve.
Кунгулли Славута. Frutat piqen vonë, drejt fundit të sezonit të vilës verore. Kungulli formohet i rrumbullakët, pak i rrafshuar, me madhësi të mesme. Пеша месатаре э нджэ фрукти është 3–3,5 кг, ка Mostra që peshojnë 10 кг. Лёворджа është e fortë, gri-jeshile me njolla të errëta.Pulpa është e pasur me ngjyrë portokalli, e ëmbël, e shkrifët. Shumëllojshmëria është rezistente ndaj sëmundjeve.
Кутине Хуторянка. Pjekja е frutave ndodh në Fund të sezonit. Kungulli ka një formë cilindrike, lëkura është pikturuar me një ton të gjelbër të errët. Пеша э нджэ фрукти është mesatarisht nga 7 në 10 кг. Pulpa është e verdhë, lëng, me trashësi të vogël, e ëmbël në shije. Рухет дери нэ мес тэ димрит.
Përshkrimi i varieteve të forta të kungujve:
Кунгулл голосеменный.Frutat e kësaj larmie janë të rrumbullakëta. Лёворджа Штэ э фортэ, пор э холлэ, ме нгджирэ нэ нджэ нгджирэ тэ вердхэ тэ пасур ме виджа тэ вогла джешиле. Пеша месатаре э нджэ фрукти штэ 5 кг, пор ка фрута, пеша э тэ чилаве мунд тэ арриджэ дери нэ 16 кг. Pulpa është e verdhë e lehtë, me lëng. Фарат е кунгуллит нук канэ нджэ гуаскэ тэ форте.
Кунгулл украинас мне шумэ фрута. Kjo shumëllojshmëri ка периудха тё pjekjes së hershme. Фрути është në formë ovale, i vogël në madhësi, pesha maksimale nuk kalon 8 кг.Лёкура э кунгуллит штэ э нгджиросур ме нджэ нгджирэ портокалли тэ лехтэ ме виджа джешиле, джо тэ тексуара. Pulpa është ngjyrë portokalli, lëng dhe ka një shije të ëmbël. Shumëllojshmëria është rezistente ndaj periudhave të thata.
Мозольевская, 15. Шумеллойшмэрия и перкет месит тэ сезонит. Фрутат джанэ тэ медха, пеша максимале штэ дери нэ 8 кг. Forma e kungullit është ovale-cilindrike, lëvozhga është e fortë, me ngjyrë të verdhë-portokalli me vija jeshile. Pulpa është e fortë, me lëng, ka një shije të ëmbël dhe ka ngjyrë të verdhë.Shumëllojshmëria është rezistente ndaj sëmundjeve të zakonshme.
Përshkrimi i varieteve të ëmbla të kungujve:
Веснушчатый кунгулл. Frutat e kësaj larmie janë me madhësi të mesme, ovale dhe pak të rrafshuara, pesha e një ndryshon nga 1,5 në 3 кг. Лёворджа Ште э дендур, э тршэ, э вердхэ-джешиле, э лемуар, ме нджолла тэ эррэта. Pulpa e frutave është e dendur, lëng, me trashësi të mesme, e ëmbël, ka një shije të pasur. Pjekja është e hershme, 2.5 муадж паси джанэ шфакур нджэ номер мэ и мадх и ластарёв. Shkurre është kompakte, gjethet janë jeshile të errët me një model mermeri.
Buzëqeshja e kungullit. Shumëllojshmëria është pjekur herët. Фрутат джанэ тэ вогла нэ мадхэси, сферике, пешойне йо мэ шумэ се 1,5 кг. Lëkura është portokalli e thellë me vija portokalli përgjatë brinjëve, e lëmuar. Pulpa është e ëmbël, me lëng, me ngjyrë në një ngjyrë portokalli. Фрутат джанэ тэ пэрштатшэм пэр пэрдорим тэ ветэм пэр шкак тэ мадхэсиэ сэ тиир тэ вогэл.Shumëllojshmëria është edukuar rezistente ndaj thatësirës. Gjithashtu, bima është përshtatur me motin e lehtë të ftohtë.
Kitarë Spanjolle Me Kungull. Frutat e kësaj larmie dallohen nga shija e tyre e lartë. Kungulli është i zgjatur, i ngjashëm me një kungull. Лёкура është ме денситет тэ месэм, ме нгджирэ тэ гжелбэр-вердхэ. Pulpa është lëng, e ëmbël, ka shije si kajsi, prandaj shpesh përdoret në bllokime dhe pjata të ëmbla kuzhinës. Пеша э нджэ фрукти është nga 2 deri në 5 кг.
Varietetet më të mira të dimrit për rritje:
Kungull me kërpudha.Kjo shumëllojshmëri piqet vonë, shtrihet mirë dhe ka një jetëgjatësi të gjatë deri në 7 muaj. Forma e frutave është sferike, pak e rrafshuar, lëvozhga është gri, brinjët nuk janë të theksuara. Pulpa është portokalli e ndritshme, lëng, e fortë, e ëmbël. Shumëllojshmëria ka një rendiment të lartë. Пеша э нджэ фрукти пешон месатаришт 5-7 кг.
Дон кунгулл и Эмбел. Frutat janë të mëdhenj, ovale, pak të rrafshuar. Koha e pjekjes është mesi i sezonit. Леворджа Ште э трэшэ, э дендур, ме нгджир тэ гжелбэр-гри, бринджет джанэ тэ тексуара.Pulpa është lëng, e ëmbël, e trashë, me ngjyrë portokalli. Frutat me peshë deri në 8 кг. Transportohet dhe ruhet mirë për pothuajse të gjithë periudhën e dimrit.
është e nevojshme të zgjidhni një vend të ndriçuar mirë. Желаемый ште е дэшируешме цэ ток тэ джетэ пьеллоре, рекомандохет тэ гэрмони парапракишт зонэн сэ башку ме плехраш. Pas mbjelljes së fidanëve, mund të përdorni bar, torfe ose plehrash për t’u ulur nën shkurret.
Kungulli nuk është i kërkuar për ujitje dhe rritet mirë dhe zhvillohet në kushte të thata.
Пор пёр тэ маррэ фрута тэ медха дхе тэ мира, рекомандохет тэ уджисни ррегуллишт дхе ме боллек бимэн, вечанёришт гджатэ периудхес дхе рритджес сэ фрутаве. Pas ujitjes, toka lirohet dhe hiqet. Ky operacion kryhet me kujdes, pasi sistemi rrënjë i bimës nuk është i thellë.
Pasi 3-4 gjethe të rritura janë rritur në degë, rrjedhjet prishen. Ky operacion kryhet në mënyrë që 2-3 fruta të formohen në një kërcell. Нэ кэтэ раст, тэ гджита лендет ушкьесе кэ системы рренджесор мерр нга тока до тэ шкойнэ нэ кунгулл, дхэ нук до тэ шпензохен пёр форминь э гджетеве, лулеве дхэ фрутаве тэ реджа.
Lulet në shkurre janë biseksuale, kështu që nuk duhet të ketë проблема мне плленимин. Por nëse gjatë periudhës së lulëzimit moti është и vrenjtur për një kohë të gjatë dhe ekziston rreziku i humbjes së të korrave, atëherë processi i pllenimit mund të kryhrë mend të kryhrë në. Çdo lule zhytet në polenin e njëri -tjetrit, duke kaluar nga njëra në tjetrën me radhë.
Kungulli përhapet me fara. Ka dy mënyra për të mbjellë një bimë.Në rastin e parë, farat mbillen. Пэр та берэ кэтэ, Шште э невойшме тэ присни пэр мот тэ кендруешем тэ нгрохтэ нэ мэнирэ кэ тока тэ кетэ кохэ тэ нгрохет теллэ. Vrimat përgatiten në një distancë prej 80-90 cm nga njëra-tjetra. 2-3 kokrra vendosen në secilën dhe spërkaten sipër me një shtresë të vogël toke. Pas një kohe, fidanet duhet të shfaqen.
Ju mund të përgatitni fidanë paraprakisht. Ато вендосен нэ нджэ пджатэ нэ гарзэ тэ лагур дхе вендосен нэ нджэ венд ку фарат до тэ маррин дрите дхэ нксехтэси тэ мьяфтуешме, пер шембулл, нэ нджэ дритаредже.Гарза гидратохет важимишт. Pas 1-2 ditësh, kokrrat do të çelin dhe ato mund të mbillen.
Metoda e dytë e mbjelljes së kungujve është me fidanë:
Farërat mbillen në kuti speciale ose gota torfe në fund të marsit.
Nënshtresa duhet të jetë e lirshme, e mirë për përshkueshmërinë e ujit dhe ajrit, dhe pjellore.
пара-тхитх пара се тё года.
1-2 kokrra vendosen në secilën gotë të veçantë, teprica më vonë mund të hiqet.
Enë me të lashtat vendoset në një vend të ngrohtë me ndriçim të mirë.
Pas një kohe, farat çelin, dhe kur shfaqen dy gjethe të rritura, fidanet shtesë hiqen.
Кур mbillni në një kuti të zakonshme, mbillni në enë të veçantë së bashku me një copë toke.
Kur toka ngrohet mjaftueshëm, fidanët mund të mbillen në një kopsht ose komplot. Пер кэтэ, вримат пёргатитен, дхе секила шкурре индивидуале мбиллет сэ башку ме нджэ туфэ предж дхеу.
Mbjellja bëhet më së miri në një ditë me re ose në mbrëmje, në mënyrë që dielli i ditës të mos djegë shkurret e reja shumë.
Për varietete dekorative dhe varietetet që përkulen, është e nevojshme të instaloni mbështetëse. Ato mund të mbillen pranë gardhit në pranverë ose mund të instalohet një rrjet i veçantë. Frutat e varieteteve декоративный peshojnë pak, kështu që ata do të dekorojnë një Mur ose gardh deri në reshjet e borës. Varietet e tryezës zakonisht japin fruta të mëdha. Нэсе шкуррет штрихен нэ нджэ мбештетэсе, дхэ фрути пешон шумэ, духет тэ вендосет нэ нджэ кесе ме тела, е цила штэ э варр сэ башку ме фрутин э пандэрпрерэ.Në rrjetë, kungulli do të mbushet deri në gjendjen e kërkuar dhe do të piqet, dhe pesha e tij nuk do të shkëputet nga degët.
Shumë varietete dhe hibride të kungujve janë edukuar të jenë rezistente ndaj llojeve të ndryshme të zakonshme. Sidoqoftë, në disa raste, shkurret janë të ndjeshme ndaj sëmundjeve të caktuara:
манифест ши njolla të bardha që mbulojnë gjethet dhe kërcellin e kungullit. Пастадж калон те фрукти, нё тэ чилин шкактон калбдже.Кур shfaqet një sëmundje e Tillë, rekomandohet të hiqni plotësisht shkurret e sëmura. Një sëmundje e Tillë ndodh me mot të thatë të vazhdueshëm dhe mungesë lagështie për bimën; gjithashtu kontribuon në një rënie të mprehtë të temperaturës midis ditës dhe natës.
Антракнозэ. Kjo mund të shfaqet si në një bimë të re ashtu edhe në një kaçubë frutore të rritur. Kjo sëmundje kërpudhore shfaqet si njolla të rrumbullakëta të verdha në gjethe. Пикат э зеза дэмтойнэ рджедхин дхе кафен э ррэнджес сэ бимес, тэ чилат мунд тэ чойнэ нэ вдекджен е тэ гджитэ шкуррет.
Për të parandaluar sëmundje të ndryshme kërpudhore, kungulli rekomandohet të mbillet në një vend të ri çdo vit. Kungulli mund të kthehet në vendin e mëparshëm të rritjes vetëm pas skadimit të 5 viteve. Gjithashtu, në pranverë, kur lulëzimi nuk ka filluar ende, bimët trajtohen me mjete speciale.
Periodikisht, тля shfaqen në bimë të tilla. Нджэ демтуес и тиллэ мунд тэ мпоштет лехтэсишт ме ндихман э нджэ згджиддже тэ законшме сапуни, ме тэ чилен трайтохен тэ гджита бимэт э инфектуара дхе джо тэ инфектуара.Procedura kryhet 2-3 herë me një pushim prej 5 ditësh.
Përdorimi kryesor i frutave të kungullit gjendet në gatim. Qull, lëngje përgatiten prej tij dhe shtohen si përbërës në një pjatë. Пэр шкак тэ фактит се разнообразный эдимрит рухен мирэ дхэ пэр нджэ кохэ тэ гджатэ, кунгулли мунд тэ пэрдорет дер нэ муаджт е пранверес. Përdoret në shkallë shtëpiake dhe industrial.
Ka edhe kunguj shishe, këto nuk janë varietete të zakonshme në rajonet e Rusisë.Frutat e thata pёrdoren si enë për ruajtjen e produkteve të lëngshme dhe të thata.
Varietetet zbukurulus të kungujve nuk pёrdoren në gatim, ato shërbejnë për të dekoruar Territorin e kopshtit ose zonës periferike.
Në gatim dhe kozmetologji, përdoret vaji, i cili shtrydhet nga farat e kungullit. Ka një efekt qetësues dhe ka një efekt të dobishëm në lëkurë nëse përfshihet në kremra ose maska. Rritja е kungullit është një gjë mjaft e zakonshme. Çdo vit varietete të reja të kësaj bime zbulohen për kopshtarët amatorë.
Më shumë informacion mund të gjenden në video.

Kungulli është një bimë vjetore që zhvillohet me një sistem rrënjësor të fortë dhe shtroja barishtore. Рриджедхат джанэ нджэ фидже пентаэдрале, ме гджемба, тэ ашпэр, дхе тендилет формохен прана гджетеве. Gjatësia mund të jetë e ndryshme dhe të arrijë deri në 8 metra. Гджетет джанэ тэ лобуара, ато джанэ тэ ашпра дхе тэ мбулуара ме киме тэ вогла. Лулет е кшадж биме джанэ тэ медха, тэ вердха дхе портокалли пер тэ тэрхекур инсектет.Më afër vjeshtës, vetë fruti formohet, madhësia dhe ngjyra varen nga shumëllojshmëria e kungullit. Lëvorja e frutave është e trashë, dhe nën të formohen pulpë me lëng dhe fara të mëdha.
Varietetet e kungujve janë të mahnitshme — për ushqimin dhe bukurinë
Перфитимет и кунгуллит
Që nga kohërat e lashta, paraardhësit tanë kanë përdorur tashmë varietetet e kungujve si një produkt ushqimor dhe si një ilaç i vlefshëm. Por tashmë në shekullin XX, u bë e njohur për përfitimet e vërteta të fetusit dhe u vërtetua nga studiuesit shkencorë.Янэ збулуар субстанца që канэ нджэ эфект позитив нэ мирёкениен дхэ шёндетин э ньерезве:
Vitaminat që janë në përbërje kanë një efekt pozitiv në sistemin nervor, rivendosin indet, përmirësojnë gjendjen dhe ngjyrën e lëkurës.
Substancat e tjera ndihmojnë tretjen dhe rivendosin imunitetin.
Vitaminat B kanë një efekt pozitiv në processin e tretjes, mund të ulin kolesterolin në gjak, të qetësojnë sistemin nervor dhe të parandalojnë depresionin.
Pothuajse të gjitha Vitaminat janë në këtë produkt.
Hekuri, Kaliumi, Kalciumi dhe Zinku janë të nevojshëm për robotët normalë të trupit të njeriut.
Enët me kungull janë shumë të shëndetshme
Varietetet më të mira të kungujve japin ndikim pozitiv në zemër, enët e gjakut. Perimet përmirësojnë Performancën e Tire dhe madje normalizojnë presionin e gjakut.
Nëse përdorni rregullisht fara dhe vetë perimet, atëherë puna e të gjithë trupit është përmirësuar ndjeshëm.
Si të bëni dallimin midis varieteteve të perimeve
Shumëllojshmëria e varietetit të kungujve është shumë e madhe, kjo çështje duhet të kuptohet mirë.Нэ фонд тэ фундит, тэ гджитэ кэшиллохен тэ динэ се си ндрышон кунгулли и диллит нга тэ тйерэт, дхе цила вариетет штэ мэ э пэрштатшме пэр нджэ зонэ ме климэн туадж.
Ата që prodhojnë fara kanë krijuar një klasifikim të veçantë për të njohur karakteristikat e bimës sipas kultivarit.
Shumëllojshmëri kungujsh në formë dhe ngjyrë
Классификими и мёпоштём даллохет:
Нга вечоритэ э джаштме … Тхелби и кëтидж класификими штэ се вариетет э кунгуджве ндахен, нэ варэси тэ мадхесишэ сэ гершетимит дхе гджетеве, нэ тэ гджата, тэ мескуртра.Мадхесиа дхе нгджйра э фрутаве, трашесиа и лёкурес, нгджйра э мишит дхе фарэраве гджиташту луаджнэ нджэ рол.
Për përdorim në fermë. Klasifikimi bazohet në pjekurinë e hershme, rendimentin, qëllimin për konsum dhe aftësinë për tu rritur në kushtet e motit.
Për shije. Нэ кэтэ ситуатэ, шиджа дхе консистенча, мадхэсия э фараве дхе шиджа э тире меррен парасыш (кджо карактеристике перфшин кунгуллин е диллит).
Bazuar në këtë klasifikim, formohen karakteristikat e mëposhtme dhe formohen varietetet më të mira të kungujve.
Forma e shkurreve Gështenjë
Varietet sipas pamjes
Varietetet e kungujve mund të ndahen sipas pamjes së tyre në kompakte (kungull shkurre) dhe ato që zënë një zonë të madhe. Madhësia e zonës varet nga mënyra se si bëhet degëzimi dhe sythe rriten.
Kungulli Bush është varietete të tilla si Amazonka, Smile, Freckle dhe Gribovskaya. Ato janë ideale për zona të vogla me tokë të hapur.
Kungulli Bush është një varietet kompakt.Por kjo nuk do të thotë që këto varietete sjellin një korrje të dobët, por përkundrazi. Lagështia ruhet në mënyrë të përkryer nën bimë, frutat nuk kanë nevojë për lotim shtesë. Nga një bimë, mund të merrni rreth pesëmbëdhjetë fruta me një peshë mesatare prej 1 deri në 3 килограмма. Kungulli i Bushit i përket varieteteve të pjekjes së hershme. Ка фара тэ вариетеве кэ канэ нджэ гджатэси месатаре тэ гэршетимит дхе ато джанэ нэ кэркесэ мидис банорэве тэ верэс.
Shumëllojshmëria Amazon — e hershme dhe e ëmbël
Пер тэ zgjedhur të njëjtat varietete që enden fort, mund të bëjnë ata pronarë që kanë Territor të pakufizuar për mbjellje.
Kur zgjidhni varietetet e kungujve, duhet të merrni parasysh regjimin e temperaturës në të cilën planifikoni të rritni frutat. Nga rezistenca ndaj të ftohtit, është zakon të dallohen varietetet e përshtatshme për gjerësitë gjeografike veriore, për klimat e moderuara dhe bimët termofile. Кы фактор духет тэ меррет парасыш, сепсе экзистон нджэ климэ që кэркон рритджен е фрутаве ветэм нэ нджэ серэ осе ме нджэ периудхэ тэ гджатэ фиданеш.
Shkalla e ngjitjes Rossiyanka
Faktorët e jashtëm gjithashtu përfshijnë formën dhe ngjyrën e frutave.Ште э румбуллакет, нэ формэ дардхе дхэ нэ формэ шишедже. Гама э нгджйраве тэ фрутаве штэ э бардхэ, э вердхэ, джешиле дхе блю. Кур згжидхни фарат, духет тэ меррни парасыш тэ гджита характеристикат е фрутаве дхе ветэ бимес нэ мёнирэ цэ тэ меррни нджэ исполнение që плотэсон притджет туаджа.
Forma e shisheve, Llamba e klasës së Aladdinit
Varietete sipas butësisë dhe madhësisë së frutave
Frutat e kungullit ndryshojnë në ngjyrën e lëvozhgës, trashësinë e saj dhe cilësitë e tulit.Prandaj, është zakon që farat të ndahen në tre grupe të tjera.
Кунгуй декоративная
Grupi i parë është me fruta të mëdha. Ай ndryshon nga të tjerët në atë që frutat janë të mëdhenj dhe kanë një kore të butë. Rendimenti i kësaj larmie është i lartë dhe киште raste kur frutat arritën një madhësi në peshë deri në njëzet kilogramë.
Grupi i dytë përfshin farat e varieteteve të arrëmyshkut. Ата джанэ нэ формэ тэ румбуллакэт осе цилиндрике, коре ёште мэ э бутэ.Pulpa përmban një përqendrim të lartë të Vitaminës A dhe sheqerit.
Grupi i tretë i ngjan varieteteve të arrëmyshkut në formë, por ato kanë një lëkurë të trashë. Shumëllojshmëria ruhet për një kohë të gjatë dhe është në kërkesë midis blerësve.
Arrëmyshk Atlas ka një lëkurë të hollë
Shumëllojshmëria Benincasa
Benincasa Wax Bourd është një varietet popullor që ka të veçantë shenja të jashtme dhe ndryshon nga varietetet e tjera në cilësitë e tij.Нэ радхэ тэ пара джанэ линджат э руаджес. Në varietetin Benincasa, arrin tre vjet. Në zonën tonë, ajo është rritur pak, më shpesh gjendet në mesin e kulturat e perimeve Vietnami, India, пакистанский dhe Kina.
Larmia Benincasa ndodh tipe te ndryshme dhe format
Benincasa është rritur si ekzotike. Kungulli dylli i shkurret i kësaj larmie është i bardhë, blu i lehtë ose jeshile e lehtë.
Vjelja bie në fillim të vjeshtës, por gjithmonë para fillimit të ngricës.Madhësia e frutit Benincasa arrin 70 сантиметра në gjatësi dhe deri në 40 килограмм në peshë. Meqenëse është një kungull dylli, ka një shtresë dylli, e cila zgjat jetën e raftit dhe nuk e humb shijen.
Миши и вариететит Бенинкаса është и bardhë, lëng dhe i ëmbël, и cili është krejtësisht i ndryshëm nga varieteti Matilda.
Pulpa e gjelbër ose e bardhë e Benincasse
Në Tibet, shëruesit besojnë se kungulli i dyllit Benincasa ka përbërës të veçantë që kanë veti medicinale.
Përveç faktit që shtohet rregullisht në pjatat tradicionale, ata gjithashtu filluan të bëjnë preparate mjekësore … Përgatitjet e bëra nga тул кане një efekt diuretik, imunhemosgulithues для një efekt diuretik, imunhemosgulithues для një efekt diuretik, imunhemosgulithues. Nuk ka kundërindikacione për përdorimin e ushqimit dhe përgatitjeve të bëra në bazë të fetusit.
Шумеллойшмерия Матильда
Культура и шишеве тё копштит Матильда и пёркет перфакэсуесве тё мускатит. Në formë, është një kulturë e zgjatur dhe në formë dardhe.Бренда, pjesa kryesore bie në tul dhe vetëm pak në fara. Шкурре Матильда është një frut me mish portokalli që ka shije të ëmbël dhe aromatike. Ai përmban shumë vitamina dhe minerale që nevojiten çdo ditë për funksionimin normal të trupit të njeriut.
Shkurre e Matilda
Shishka e përdorur e shisheve ushqyerja dietike pasi përmban pak sheqer. Kultura e dyllit Matilda i përket varieteteve gustatorë me shije të shkëlqyeshme.
Перим Квинсленда
Në Australi, rritet një perime që rrallë gjendet në një kopsht të zakonshëm.Kjo është një kulture kopsht blu. Kultura e kopshtit mori emrin e saj për shkak të ngjyrës së lëvozhgës. Në mes, mishi është i verdhë ose portokalli. Shumëllojshmëria u shfaq për herë të parë në 1932. Ka një pamje dhe formë të pazakontë, që kujton një çallmë. Nga jashtë, brinjët e perimeve janë të dukshme. Пеша э нджё фрукти штэ 5-8 килограмм. Pulpa ka një aromë të këndshme, shije të mirë dhe të ëmbël. Ju mund të përdorni të korrat e kopshtit blu në qull, të përshtatshme për pjekje.
Varieteti Австралийский Австралийский Квинсленд
Ана позитив е перимеве штэ се мунд тэ рухет пэр нджэ периудхэ тэ гджатэ кохоре, кджо до т’джу леджо тэ шиджони пджатат туаджа тэ предпочтеуара тэ кунгуджве дхе стинен е димрит.
Perime në formë dardhe
Varietetet në formë dardhe përfshijnë kungullin Prikubanskaya, Butternat. Кунгулли Прикубанская джеп фрута тэ лемуара, тэ мета, бринджет нэ лёкурен э перимеве мунгойнэ, нджэ ларми нгжыраш. Нджэ периме мунд тэ кетэ диса нгджыра: база штэ э лехте, нджоллат джанэ портокалли, кафе. Kultura e kopshtit përmban shumë sheqer, të përshtatshme për gatimin e drithërave. Pesha e një perime është deri në pesë kilogramë.
Kunguj në formë dardhe në një kafaz
Jetëgjatësia është e gjatë, është e rëndësishme të krijoni kushtet e duhura.Mund të ruhet deri në një korrje të re. Pulpa është e shijshme, me lëng.
Shumëllojshmëria e gjalpit është shumë e shijshme
Butternut gjithashtu ka një formë dardhe dhe jep fryte vonë. Isshtë e rëndësishme të mbillni në një zonë të madhe, pasi kultura endet mirë, ka shumë gjethe në rrjedh. Мадхеситэ джанэ тэ вогла, дери нэ ди килограмм, нгджыра штэ э лармишме. Ka Butternut të verdhë, ka ngjyrë kafe ose portokalli. Фибрат футен нэ тул, тэ эмбла, меня ленг.Mund të pёrdoret për gatime të ndryshme. Cilësitë позитивный të një kulture të kopshtit janë se ajo ka një shije të këndshme me arra.
Søte gresskarvarianter for midtbanen. De beste gresskarvarianter med beskrivelse. Når gresskaret mister søtheten
Gresskar er et unikt produkt, uunnværlig для детского питания, et lager med næringsstoffer, витамин и микроэлемент. På våre breddegrader dyrkes tre typer gresskar hovedsakelig: hard, muskatnøtt og storfruktet.De varierer avhengig av masseens smak, fruktens størrelse og hudens mykhet.

Storfruktet gresskar har et bredt utvalg av varianter, som vil bli diskutert i denne artikkelen.
Funksjoner av storfruktede gresskarvarianter
Som du kanskje gjetter fra navnet, er storfruktet gresskar preget av store fruktstørrelser, standardvekten varierer от 20-50 кг, og noen ganger kan den til og med nå 100 кг. Мужчины det er også den søteste typen gresskar, sukkerinnholdet i noen varianter № 15%, som er enda mer enn i vannmelon. Samtidig er det den mest upretensiøse og kaldresistente gresskarvarianten, som har høyt utbytte. Den tykke, kjøttfulle skallet fremmer langvarig lagring av frukten og god transportabilitet.
Storfruktede gresskarvarianter har avrundede, sylindriske stilker og en avrundet stamme, uten spor. Bladene er femkantede og nyreformede. Frøene er store, ugjennomsiktige, melkehvite eller brune.
Виктиг! Massen av storfruktede gresskarvarianter brukes med suksess i matlaging og som næringsrikt dyrefôr.Den inneholder et stort antall nyttige stoffer: витамин A, C, E, K, PP, витамин B, самт калий, кальций, магний, фосфор, йерн, коббер, аминосайрер и т. Д.
Fruktene av storfruktet gresskar har medisinske egenskar har medisinske egenskar brukes mot høy syre og magesykdommer, til og med sår. Rå gresskarmasse har en avføringsmiddel, og gresskarjuice er et utmerket vanndrivende og koleretisk middel. Sentral- og Sør-America regnes som hjemlandet til dette gresskaret, det dukket opp i Europa siden XYI-tallet, og i dag dyrkes det over hele verden.
Visste du? Innbyggere Det gamle Kina предлагает дополнительные услуги по выращиванию и уходу за детьми. Som et tegn på spesiell barmhjertighet ga keiseren den største frukten til sine beste fortrolige.
De beste storfruktede variantene
Storfruktet gresskar preges av en rekke varianter og arter, hvorav det er omtrent 100, og er et populært utvalgsprodukt. Gresskarfrukter av forskjellige varianter varierer i størrelse og smak.I de midtre og sørlige breddegradene dyrkes sortene Ulybka, Lechebnaya, Lazurnaya og Crocus.
Улыбка
En av представитель для storfruktet gresskar er Smile-sorten. Dette gresskaret kjennetegnes ved tidlig modning (85 dager), økt kuldebestandighet og god innhøsting. Фрукт с улыбкой и здоровым вкусом, около 2–3 кг. Massen er søt, sprø, lys oransje i fargen, har en melonaroma.
Planten av denne sorten har en buskform, så det er praktisk å dyrke den selv i små områder. Smilet tilhører også det dekorative utvalget av storfruktet gresskar, det kan dyrkes i form av en krans hvis det plantes i nærheten av et espalier.
Visste du? Rekordvekten til storfruktet gresskar som noensinne er vokst er 250 кг. Уэйн Хокни, босатт в Нью-Милфорде, США, обратная связь.
En midt-sesong klatrepotter som kombinerer mange kvaliteter: God smak, stor frukt, mulighet for langvarig lagring, attktivt utseende. Denne sorten dyrkes hovedsakelig for sin enestående størrelse, men den gode smaken gjør Titan til en av de best variantene av storfruktet gresskar.
Titan-gresskaret har et gult, tykt, ganske søtt kjøtt. Fruktene er spesielt store og № 50–100 кг в векторе. Gresskar foretrekker fruktbar, lett jord, lyskrevende, tåler ikke vannlogging. Den reagerer godt på Organisk og Mineralgjødsel. Для å dyrke en slik gigant er det bare ett gresskar igjen på pisken, så et lite område for denne sorten vil ikke være nok. Я tillegg elsker Titans gresskar humusrik jord.
Gresskar parisisk rød er en interessant og uvanlig option, oppdrettet i Frankrike.Det er forskjellig i mørkerød farge på fruktbarken og ganske stor størrelse: et slikt gresskar kan veie opp до 20 кг. Bordvariasjon, middels sen, modner 101-118 dager. Planten er sterk, kraftig, fruktene er segmentert. Barken er tynn og læraktig. Fargen på kjøttet av det parisiske røde gresskaret er lysegult. Massen er tett, tykk, aromatisk, søt.
Det er preget av god holdekvalitet og transportabilitet. Elsker solrike, varme steder og den sørlige skråningen. Для det meste dyrkes gresskar av denne sorten som dyrefôr, men på grunn av sin høye smak er det også egnet for mennesker.

Helbredende gresskar — en tidlig moden вариант (95-100 dager) для bordbruk, anbefalt для ernæring i kosten. Kortflettet, med en forkortet sentralpisk. Frukten er rund, плоский, small segmentert, og veier 3-5 кг. Barkens farge er lys grå, dekket med et mørkere nett. Skorpen er læraktig, tynn. Massen er sprø, saftig, søtaktig, oransje i fargen. Denne sorten er ganske motstandsdyktig mot lave temperaturer ned til -2 ° C. Helbredende gresskar er preget av sitt høye utbytte, transportabilitet og fruktkvaliteten. Foretrekker sandleire og lette leirjord (часто растения gresskar på komposthauger).
Гюль сентнер
Midtsesongsortiment (98-105 dager) мед тысяч утвалг. Kraftig, langbladet gresskar med veldig store frukter, som veier 60 kg eller mer. Frukt er flatrunde, segmenterte, gylden gule. Gresskarets kjøtt er oransje, søtt og tykt. Sorten er verdsatt for sitt høye karoten- og sukkerinnhold i massen og brukes til produksjon av babymat. På grunn av fruktens ganske store størrelse, som noen ganger når opp to 100 kg, dyrkes denne sorten hovedsakelig for frøens skyld.
Bush gyllen gresskar er et stort fruktet gresskar i midten av sesongen som vokser 98-105 dager. Anlegget er kortbladet, busket eller halvbusket. Fruktene av sorten er runde, litt segmenterte, flate. Vekten deres varierer от 3 до 5 кг, avhengig av jordtype. Denne sorten reagerer godt på organisk gjødsel.
Hudfargen er gylden oransje og gylden gul, med lysere årer. Skallen er middels tykk, læraktig. Massen er rik gul, sprø, moderat saftig og søt, har utmerket smak.
Crocus er et kort, midt i sesongen (108-112 dager) busk gresskar. Den har litt segmenterte, avrundede, sfæriske frukter. Skallfargen er grågrønn, ensartet. Вес продукта составляет 5-8 кг, а вес — 20 кг. Krokuskjøtt er tett, tykt, lyst gul, saftig, har god smak. Sorten er kaldbestandig, tåler temperaturer ned til -1-2 ° C. Fruktene har god holdekvalitet og transportabilitet. Denne varianten av storfruktet gresskar er den enkleste å dyrke, den er svært motstandsdyktig mot pulveraktig mugg og bakteriose — de viktigste sykdommene som påvirker gresskar.
Kjøpmannskone
Bordvariasjon. Мидделс прислал (110-115 дагер), langbladet plante. Gjennomsnittsvekten til et gresskar-utvalg Kupchikha er omtrent 8-10 кг, или максимум 22-24 кг. Frukten er flat, rund, oransje-gul, har god transportabilitet og Holder kvalitet. Massen er oransje i farge, tett, stivelsesholdig, saftig, har en god smak. Frukten har store frø dekket av en hvit, fast, grov hud.
Å velge de beste gresskarvarianter i dag er ikke en enkel oppgave.Mer enn hundre gresskarvarianter har blitt avlet av oppdrettere. Hver art har sine egne fordeler og svakheter. Gresskarvarianter er tilpasset forskjellige regioner i landet, krever på forskjellige måter klimatiske forhold og har forskjellige smakskvaliteter.
Vi vil analysere styrkene og svakhetene til de vanligste variantene og velge de best gresskarvarianter i henhold til flere indikatorer.

De viktigste varianter av gresskar
For å forstå mangfoldet av varianter som finnes i dag, må du vite hvilke typer de har.De er vanligvis delt inn i fire grupper:
Muskatsorter … Dette er variantene som har rykte på seg for å være de best, men de er mest følsomme for varme. Under forholdene i landet vårt har slike varianter rett og slett ikke til å modnes hvis de dyrkes av frø. Men å vokse fra frøplanter gir en tilfredsstillende innhøsting. Butternut squashfrø er brune, noen ganger med en gul fargetone.
Storfruktede varianter … Det søteste gresskaret er stort frukt.Frøene til et slikt gresskar er hvite og veldig velsmakende. Slike gresskar lagres godt, men tar mye plass, og fruktene er tunge. Dette gjør det vanskelig å transportere avlingen, derfor velger sommerboere som ikke har personlig transport ofte varianter som ikke er fra denne gruppen.
Vanskelige varianter … Denne gruppen inkluderer ikke bare gresskar, men også squash og squash. Fruktene til denne gruppen er små, de vokser godt i tempererte klimaer og modnes raskt. I slutten av august-september er fruktene avosis gresskarene klare til konsum.De blir også verdsatt for det faktum at et mellomstort gresskar er praktisk for hosting, transport og lagring av avlinger. Frøene hennes er kremete, veldig velsmakende.
Декоративный вариант … Фруктовое дерево в день набирает обороты, чтобы найти мат на черном фоне в большом количестве. Men harde, godt tørkede frukter brukes til fremstilling av forskjellige håndverk, gresskarpisker med fløyelsmørke mørkegrønne blader и lyse store blomster fungerer som en utmerket dekorasjon for gården.
Det søteste gresskaret
På mange måter bestemmes smaken av gresskar av søtheten. Sukkerinnholdet i en grønnsak avhenger av mange faktorer: jordkvalitet, antall solfylte dager under modning, vanning og mange andre faktorer. Likevel er den viktigste faktoren her kvaliteten på sorten. De søteste gresskarvarianter tilhører gruppen av store fruktede varianter. Ее er navnene som er mest elskede av gartnere i vårt land:
Hundre pund — denne sorten nyter godt av fortjent berømmelse.Planten har lange, sterke vipper og store frukter. Frukten kan nå 120 кг, мужчины тестируют от 7 до 10 кг. Kjøttet av dette gresskaret er løst, gult med en oransje fargetone. Hundre-pund sukker akkumuleres ikke veldig mye, så arten brukes som for. Men motstanden mot sykdommer er veldig høy.
Marmor — et utvalg, hvis frukt er av middels størrelse (около 4 кг), og piskene er lange. Fruktens skinn er grå, grågrønn eller grønn med flekker eller striper i en lysere nyanse.Fruktene har en плоская форма. Gresskarmassen er oransje, lys, knasende når den er rå og veldig søt i smaken. Men selv i bakt form skuffer ikke marmorgresskaret. Hennes avkastning er høy. Фрукт эр годт лагрет, эр икке утсатт для падения.
Разнообразие Smile egnet for gartnere som ikke kan tildele et stort område til en grønnsak. Planten ble opprinnelig avlet av oppdretterne som en prydplante, men etter å ha forbedret sortens kvaliteter, forbedret også smaken av frukten betydelig.Et smil tilhører tidlige varianter, høsten modnes om 3 måneder. Utbyttet er høyt, около 10 гресскар на гниль. Gresskarstørrelsen er liten (около 2 кг). Gresskarene er flatt i form, har en lys oransje farge med hvite striper. De er veldig dekorative. Massen er oransje, søt, med en melonlukt. Fruktene kan oppbevares i leiligheten i opptil 160 dager.
Søtnos — Midtsesongsart med små gresskar (1-2 кг) med lys oransje eller nesten rød fargetone. Ett anlegg produserer mange gresskar som modnes på 116-120 dager.Massen er rik på askorbinsyre og er en av de søteste. Planten er frostbestandig.
Атлант … Установка для холодильного агрегата, атлант en gigant, selv etter standardene med storfruktede gresskar. Gjennomsnittlig fruktvekt er около 20 кг, og rekordene er opptil 70 kg! Gresskar er oransje i fargen, avlang i form med en liten, men uttalt inndeling i segmenter. Gresskarmasse Atlant — delikat og søt smak. Arten er motstandsdyktig mot sykdommer, og fruktene råtner nesten ikke under lagring.
Дыня … Дыня gresskar fikk navnet sitt for aromaen, som ligner på lukten av melon. Avrundede store oransje frukter kan nå opptil 30 kg etter vekt. Den gode smaken gjør den — оптимальный вариант для приготовления сока и бэби-матов. Andre fordeler er produktivitet, upretensiøsitet, motstand mot råte under lagring.
Butternut squash kom fra Sør-Amerika, men har vunnet sin plass i hagene i landet vårt takket være sin deilige masse rik på витамин и микроэлемент.Muskatfrukter er gode для å lage håndverk. Если хотите, например, вы можете использовать символы на Хэллоуин-høytiden, sier tradisjonen å lage det fra butternut-gresskaret.
Места, где вы хотите, чтобы найти группу объявлений:
Gylden pære … Grønnsaken fikk navnet på den uvanlige formen av gresskar, som lignet en dråpe. Denne varianten er relativt ny, men den har allerede vunnet anerkjennelse av gartnere. Små (упаковка 2 кг) готовится на 3 месяца.På grunn av sin lille størrelse er Golden Pear lett å samle og lagre, og dens sykdomsresistens gjør det lett å dyrke denne planten. Fruktkjøttet er søtt, med en nøtteaktig smak. Den tette, saftige massen kan spises både rå og bakt.
Арбатская … Hvis den forrige sorten er en nyhet, så er Arbat gresskar et valg som har stått tidstesten. Gresskaret er pæreformet, langstrakt, gult med en oransje fargetone. Fruktene modnes ganske sent, de kan nå opp to 20 kg i vekt. Avlingen kan lagres godt og er god både for mat og husdyrfôr.
Витамин … Отправлено utvalg med store rosa-brune ovale gresskar dekket med grønne flekker. Сеялка er kraftig, hver rot produserer 4-5 lange, tykke vipper. Kjøttet er nesten rødt. Den inneholder mye karoten og er veldig søt. Avlingen holdes godt uten at det kreves spesielle forhold.
Прикубанская … En gammel, velprøvd art med velutviklet jordbruksteknologi. Frukten er relativt liten (2-3 кг), pæreformet, delt inn i segmenter med grunne spor. Fordelene med grønnsaken er stable avling, motstand mot forfall, velsmakende, saftig masse av en lys oransje fargetone.
Butternut — kanskje den mest klassiske informanten for den muskatnære sortgruppen. For en lys, uttalt smak av en nøtt i massen, kalles denne arten også muskat eller muskat. Planten har lange, meget forgrenende vipper. Små gresskar ligner en langstrakt pære i Struktur. Fruktskinn brunog kjøttet er lyst oransje, fibrøst, smøraktig og veldig god på smak. Авлинген моднес ганске отправлено. Инген Кьеллер Кревес за отставание.
Сорт Butternut
Noe om uvanlige varianter…
Selvfølgelig er de klassiske variantene et pålitelig, tidstestet valg som garanterer en god høst. Men en god gartner er alltid en eksperimentator av natur, på jakt etter noe nytt og ikke dveler ved tidligere suksesser. For eksotiske elskere er gresskar et utmerket og veldig takknemlig objekt. Russiske og utenlandske oppdrettere har skapt og Introduction uvanlige typer grønnsaker.
Mirani di Chioggia — en rekke butternut gresskar, som dukket opp på italiensk jord, men nylig — i innenlandske hager.Planten ser veldig uvanlig ut takket være de flate blågrønne fruktene som sitter på lange tykke stilker. Fruktens overflate er segmentert og dekket med mange tuberkler. Kuttet av frukten ser veldig dekorativ ut på grunn av kontrasten til den blågrønne huden med den gul-oransje fargen på kjøttet. Frøeden er liten, kjøttet er tørt, fast og søtt. Denne gresskaravlingen kan lagres i opptil 6 måneder!
Det er og gresskar … Som navnet antyder, har ikke frøene av denne sorten et skall, så de er veldig gode å bruke i konfekt, og bare til mat.Frukt er moden, ganske motstandsdyktig mot råte under lagring. Massen er ikke veldig søt, men den er ganske god til mat.
Denne sorten er ganske lunefull, frøene råtner ofte og spiser ikke bra, siden de ikke har en beskyttende skall. Derfor er det bedre å dyrke slike planter fra frøplanter. Nettstedet для голосового спортсмена bør være bortsett fra gresskar av et annet utvalg, siden kryssbestøvning gir skuffende resultater. Denne grønnsaken tar heller ikke imot fuktighet og tørke. Å få en avling av denne arten er ikke en enkel oppgave, selv for en gresskaroppdrettekspert.
Variasjon Spaghetti også et uvanlig utseende. Massa av denne grønnsaken, når den er kokt, brytes ned til som ligner på vermicelli; дерав навнет. Sorten er tidlig moden, de første gresskarene vil være klare i slutten av august. Fruktene har samme farge og form som en melon, har liten størrelse (около 1 кг), noe som gjør rengjøring og transport enkel. Massen er ikke saftig, men søt, med vaniljearoma.
Arina — Det er et lysegrått eller hvitt rundt gresskar med en glatt eller litt segmentert overflate.Massen er søt i smak, tett, gul i fargen. Grønnsaken er godt lagret, høyytende, motstandsdyktig mot mange sykdommer som er karakteristiske for en grønnsak. Sortens egenart er dens frø, rik på olje. De kan brukes i tradisjonell medisin.
Som du kan se, er gresskar en veldig mangfoldig hagebruk avling med et bredt utvalg av kvaliteter i forskjellige arter. Blant forskjellige varianter vil enhver gartner plukke opp noe å smake på. Men uansett hvilken art du velger, Husk å følge agroteknikken som kreves for sorten.Gresskar er en veldig takknemlig plante som vil betale tilbake for little stell god høst!
Gresskar er en veldig nyttig grønnsak; den brukes i all jordbruksområder, spist og matet til storfe og fjærfe. Gresskarvarianter med bilder og beskrivelser vil hjelpe deg med å få et komplett bilde av denne grønnsaken, og du kan også finne ut hvilke varianter som er bedre å plante for visse formål. Det er klart at det er veldig kjente varianter, men det er helt nye og med ukjente egenskaper, og for å evaluere dem må du prøve å dyrke gresskar på nettstedet ditt, eller lese artikkelen vår, alt i detkrev vi bare lese og huske dette selvfølgelig nyttig informasjon.
Visste du at noen varianter kan spises rå og brukes som salatkomponenter? Og hvilke store fruktede gresskarvarianter lagres лучший? Alle interessante fakta om denne grønnsaken nedenfor.
«Желудь» — eller eikenøtt, hos vanlige folk. Du har sannsynligvis allerede gjettet и utad fruktene av denne sorten er veldig lik eikenøtter. Fargen på massen er oransje med et gulaktig skjær, smaken er søt. Skallet har forskjellige fargenyanser.
«Апорт»
Я формирую er grønnsaken nesten rund, når det gjelder modning, tilhører den gresskarvarianter i midten av sesongen.Skalens farge er oransje, fruktene er ganske store, opptil syv kilo. Massen preges av sin delikate, søte smak, fargen på massen er oransje med en gul skjær.
Гресскар «смил»
Представитель tidlige modningsvarianter, modningstid litt mindre enn 3 måneder. Opptil 10 frukter kan samles fra bushen, men de er små, med en vekt på omtrent ett og et halvt kilo, skallet er lys oransje, atskilt med lyse striper. Det holder godt, det kan lagres helt frem til januar ved romtemperatur.Søt masse, med en uovertruffen aroma, vil sikkert glede elskere av denne grønnsaken.
Гресскар для спагетти
Навнет талер для seg selv. Du har sannsynligvis allerede gjettet at massen av denne sorten vil vre fibrøs og ligner den berømte italienske retten. Форма Farge og — veldig lik fargen og formen på en melon. Fruktens modenhet kan bestemmes på denne måten, для når de blir gule, er dellerede helt modne.
«Фрегне»
Refererer til tidlig modne varianter… Selve grønnsaken er ikke stor, og sjelden overstiger tre kilo. Huden er lysegrønn. Massen er oransje med gul skjær, smaken er søt, noe som minner om en pre. Viser til høykapasitetsvarianter med god holdekvalitet.
«куст Грибовской 189»
Представитель для varianter med en tidlig modningsperiode, omtrent 100 dager, от посадки до хостинга. Фруктены образуют овал, ланг, худфарген эр лиз орансье. Магазин Fruktene i seg selv er ikke, vekten deres overstiger ikke fire kilo.Massen er oransje i fargen, veldig velsmakende.
Гресскар «Земля»
Viser til varianter av middels modning. Frukten har en овальной формы, oransje farge med grønne flekker og veier litt over fire kilo. Massen er oransje i fargen, lys, har en saftig Struktur, søt smak og vaniljearoma. Utbyttet ved «dacha» er ganske høyt, og holdbarheten til frukt er opptil fire måneder.
Гресскар «Spray oransje»
Henviser til представитель tidlige modningsvarianter.Fruktene er store nok, opptil fem kilo, avrundet, oransje i fargen. Massen er kjøttfull, opptil syv сантиметр, smaken er veldig høy. Det er preget av god holdekvalitet og enkel dyrking og pleie.
Storfruktet gresskar:
Store gresskarfrukter, utmerket motstandsdyktighet mot kaldt vær, upretensiøsitet mot forhold, det er det store fruktede varianter skiller seg ut.
«Россиянка»
Henviser til tidlig modne gresskarvarianter. Fruktene er pæreformede, oransje i fargen, ganske små, gjennomsnittsvekten er bare 3,5 ko, men dette kompenseres av høyt utbytte og kald motstand.Den delikate massen har en melonsmak.
«Ванлиг»
Slike frukter kan finnes overalt i hagen til sommerboerne, fruktene er ganske store, более 20 кг, men de har den særegenheten at jo mindre de er, jo merbegelig smaker de.
«Грибовская винтер»
Sen modning, от посадки до хостинга, смола 4,5 месяца. Gresskarene i seg selv er ganske små, veier opp до 4 кг, skallet er grått. Kjøttet er lyst gult, eller til og med rødaktig.Det preges av sin sterkt søte smak og delikate structure, kjøttet i seg selv er tykt, opptil 6 cm. Фруктене хар бог холдеквалитет.
«Винтер сёт»
Viser til senmodne varianter. Fruktene i seg selv er ganske store, opptil seks kilo, litt flatt, structuren er segmentell. Skallen er mørk grå. Selve massen er lys oransje, tykk ganske søt, den har mye juice, ofte blir små barn matet til den, eller juice er laget av gresskarmasse, vintersøt.
Helbredende gresskar
Den tilhører tidlig modne varianter, og anbefales ofte som en del av dietten.Fruktene blir flatt, vekten varierer от 3 до 5 кг. Den har en tynn grå hud. Massen er oransje i fargen, knuser behavior under tennene, har en søtlig smak og saftig masse.
«Kjøpmannskone»
Modningstiden er middels tidlig. Skallet er gult, fruktene i seg selv er flate og ganske store, i gjennomsnitt ca 18 kg, noen ganger når de 24 kg. De har god holdekvalitet og kan lagres i litt under seks måneder. Smaken er ganske velogelig.
Gresskar søt beskrivelse — Henviser til varianter av middels modning.Для того, чтобы сделать это лучше всего, например, фрукт … Все блюда в моделях всевозможных самтидигов, могут быть разными, если они есть, но не более 2,5 килограммов. Huden hennes har en rødlig fargetone, som er 40nnet med grønne flekker. Høyavkastende.
Massen er oransje i fargen, veldig lys, har høy smak, veldig saftig og knuser behavior. Sukkerinnholdet er omtrent 8%, отдельные ингредиенты и витамин C.

Gresskar godteri bilde
«Херсон»
Rangeringsdeltakeren er på siden av mid-season varianter.Fruktens farge er grågrønn, og de er selv litt flate. Liten i størrelse og vekt, omtrent 5 khver. Kjøttet er oransje i fargen, ganske søtt og saftig, knusing hyggelig. Egnet for dyrking i sørlige region, det er ikke redd for tørke, og elsker varme, takler frost dårlig. Хар бог холдеквалитет.
Гресскар «Volga grå»
De viser det til varianter av midtsesongen når det gjelder modning. Fruktene av denne sorten er grå, som navnet tilsier, rund i form og veier i gjennomsnitt 7,5 кг.Massen er oransje, noen ganger gul, moderat søt og saftig, har god holdekvalitet og føles bra i de sørlige regionene.
«Чит»
Modning forekommer i det midterste tidsområdet, любой представитель denne kategorien. Hudfarge, lys grå, ganske flat, liten opp til tre kilo i vekt. Massen er søt, gul i fargen, men ikke saftig.
Альтаир гресскар.
Den har en grå hud, veldig saftig og søt masse, som kan spises rå.
Мускат грессскар вариант:
Маскат-представитель har Begge fordelene: бог холдеквалитет, бог smak og ulemper: de er krevende å ta vare på, de elsker varme og takler ikke kaldt vær, de er bedre egnet для окрашивания в серлиге региона.I de nordlige områdene dyrkes de først som frøplanter, hvorpå de planttes i åpen bakke. Massa av butternut squash kan spises rå.
Мускатный гресскар — Også kjent som muskat eller muskat gresskar. Fruktene er pæreformede, små i størrelse, opptil ett kilo i vekt. Massen er oransje i fargen, безопасный и чистый аромат. Det er stuet, bakt og spist rå, det siste mest rasjonelle Alternativet hvis du vil få maksimal nytte, fordi det inneholder mange mineraler og витамин som er nyttige для kroppen.
«Былинка»
Den har en grå hud, oransje masse, saftig og søt. Det anbefales å spise det rå.
«Витаминный гресскар»
Modner lenge. Fruktene er ovale, grønne i farger, små i størrelse, vekten på en er omtrent 5,6 кг. Massen er oransje, øm, har veldig høye smaksegenskaper og er søt. Ofte inkludert i dieten til babymat, servert rå og juice er også laget av den.
Video av gresskarvarianter med beskrivelse:
Выпадение:
Vi har gitt gresskarvarianter bilder og beskrivelser, vi håper du er fornøyd, og informasjonen er fullstendig og dens mangfold, det gjenstår bare å velge den som passer deg og begynne å dyrke den.Vi ønsker deg lykke til i hagen din, du hadde et nettsted med deg — alt godt og vi видит snart!
Gresskar er en plante som inneholder 16 ville и 5 dyrkede arter. Gresskarvarianter som tilhører miss typene, er i de fleste tilfeller høyytende. Størrelsene på fruktene kan være forskjellige, fra små til gigantiske. Gresskarretter er gunstige for kroppen, ettersom de forbedrer opptaket av forskjellige matvarekomponenter. Обнаружьте, что у вас есть протеин, карбогидратер и минералзаменитель, а также растения и растения в сбалансированной форме.
Utvalg av arter og varianter av avlinger
Det er mange gresskarvarianter, samt bruksområder. Noen varianter er glatte, andre Grove eller knollete. Formen på gresskaret kan være i form av en stjerne, langstrakt, flat, sfærisk, serpentin, kolbeformet, avlang, pæreformet.
Kulturen harmange varianter som kan brukes som dyrefôr, dyrkes til frø eller til konsum. Forskjellige typer gresskar har forskjellige karakteristika, som varierer avhengig avlingens vekstforhold.De viktigste er:
Формы и элементы на ножах и фруктах.
Håndtakets størrelse og vippens lengde.
Naturen til fruktens overflate og barken.
Tykkelse på masse og bark.
Konsistens, farge og tetthet av massen.
Bladbladet til en kultur kan være reniform, femkantet, avrundet og hjertelig. I størrelse er den liten, middels og stor. Sløyfen og stammen kan være middels, kort eller lang. Fruktens overflate kan variere i nærvær av et mønster på den, farge.
Avhengig av formålet er kulturtypene for, dekorative or spisesteder. Mer enn 200 retter kan tilberedes av en grønnsak. Frøene inneholder mye olje. høy kvalitet med helbredende egenskaper.
Gresskarvarianter (видео)
Storfruktede varianter
Storfruktet gresskar er en årlig plante. Stammen på plant er sylindrisk og ikke fasettert som en hard bark. Gresskarets opprinnelse kommer fra Peru og Bolivia, hvor dyrkingen er utbredt, inkludert Nord-Chile.India er det senere senteret der forskjellige varianter store størrelser.
Kulturen er den mest kaldresistente og upretensiøse planten å ta vare på. Frukt av store størrelser, hvis vekt kan nå 100 кг, vokser med høyt sukkerinnhold. Bladene kan være femkantede eller nyreformede. Frøene er melkeaktige eller brunlige i fargen. Bruken av storfruktede gresskarvarianter til juice eller babymat, som inneholder mange nyttige stoffer, er utbredt.
Atlant-sorten preges av mellomstore blader, oransje-fargede ovale runde frukter med en glatt overflate.Deres søte kjøtt er litt fet.
Beskrivelsen av sorten Volzhskaya Series 92 indikerer en betydelig forskjell mellom denne planten og den forrige. Den er enkel å transportere fordi frukten veier 9 кг. Fargen på sortens kjøtt varierer fra lys kremtils lys oransje.

Грибовская винтер моднер и мер энн 140 дагер. Fruktene av sorten er sfæriske, de er litt flate, veier около 3 кг. Når det gjelder smak er grønnsakens masse saftig, øm og søt.
Den diett med høy avkastning har utmerkede smakegenskaper.Deilige retter kan tilberedes fra denne sorten. Skallet av frukten er grå, grønnsaken er godt bevart. De femkantede bladene er klumpete, de blir ikke DISKERT.
Et ganske søtt utvalg oppdrettet av oppdrettere i Paris, Men ofte går det å mate Housdyr. Parisisk rød har for tung frukt. Midtsesongen av den parisiske gullkulturen preges av utmerket smak. Massen inneholder mange nyttige stoffer, slik at sorten kan lagres frossen hele vinteren.
Den verdensberømte sorten Titan, med god pleie, veier noen ganger 500 кг.Frukten har en saftig, søt masse som smaker godt.
Жесткая кора grønnsakskultur
Blant de mange grønnsakstyper og -varianter kan du velge et hardbore gresskar. Denne avlingen dyrkes ofte av elskere av hager og grønnsakshager i russiske forstadsområder. Den allestedsnærværende avlingen med hardboring er avledet fra den viltvoksende kalebassen i Texas, som er hjemmehørende i det sørlige USA or det sentrale og sørlige Mexico.
Disse typer gresskar med tidlig modningstid krever høsting allerede på sensommeren — tidlig på høsten.Slik skiller den seg fra store fruktede varianter som kan høstes for frysing. Deilige frø av kulturen er kremete i fargen, og peduncle er ribbet, hårete.
Ved å dyrke en gresskar-zucchini-hybrid kalt gresskar, kan du få en grønnsak som er helt uventet i form og farge. Den avlange frukten av hybrid er preget av en merkelig masse, behavior for smaken. Ден inneholder mange витамин и kan brukes tilberede forskjellige retter.
Frø av harde varianter, i motsetning til store fruktede varianter, er sjelden store.De er lette, i vekstprosessen får de en oval form, en merkbar kant. Frø av storfruktede avlinger kan kjennetegnes ved en uklar sidekant, noen ganger har de sprekker. Frøfarge varierer fra hvit til mørk brun.

Den eikenøttlignende frukten av sorten Acorn har et mørkegult kjøtt. Fargen på skorpen kan være forskjellig — fra oransje til grønn med gule flekker. I motsetning har busksorten Aport avrundet frukt og en kremfarget skall. Kjøttet av grønnsaken er sprø og saftig.Det ekollonformede utvalget av svart gresskar Table Queen bush, hvorfra du kan lage grønnsaksretter i henhold til potetoppskrifter.
Spaghetti er såkalt på grunn av at gresskarmassen i kuttet brytes ned i fiber som ligner lang pasta и utseende. Фруктены образуют ligner på en melon, skinnet er lysegult.
Den tidlige modnesorten Smile er en kompakt busk. De har plass til 4-8 frukter med en vekt på 1,5 кг. Skallen er dyp oransje i farge med en lys stripe. Kulturen er preget av å holde kvalitet og lys farge i modenperioden.Fruktene er søte, knasende, deres maksimale tykkelse er 3,5 cm.
День kompakte sorten Dachnaya er tidlig moden. Den er egnet til konsum. Små blader med en dyp grønn fargetone er femkantede. Fruktene veier ca 4,5 кг, форма овальная, плоская, гладкая. Skorpen til grønnsaken er fast og kjøttet er oransje.
Varianter av muskat varianter
Muskatsorter dyrkes av flate, runde frø. De er preget av følgende funksjoner: liten størrelse på pisken, den gjennomsnittlige størrelsen på frukten er gråaktig.Randen langs kanten av frøene er fleecy, den er mørkere enn overflated av frøet.
Frukten har en fast og glatt stilk, utvidet mot bunnen. Selve anlegget er årlig. Я люблю мускатный орех гресскар эр det omtrent 6 вариантов, sukker nivået overstiger 11%.
Muskatavlinger inkluderer avlyttinger, som er delt inn i forkortet og langstrakt. Ulike varianter av butternut squash tilhører den japanske, turkestanske og nordamerikanske underrarten. De dyrkes i store områder i tempererte og subtropiske klimaer.Samtidig работает в колумбийском, индийском и мексиканском регионах.
Вариантер Баттернат, Прикубанская — вариант ав мускат сом хар форма авен пæре. En perle med velsmakende masse er et utvalg med store frukter som veier opptil 8 кг. De er 2 ganger mer enn Прикубанская гресскар. En bicolor muskatgrønnsak kan være lett på den ene siden или stripete eller flekket på den andre. Den inneholder mye sukker.

Вариант Butternut erensen. Den lille pæreformede grønnsaken har et saftig, søtt kjøtt med en nøtteaktig smak og fibrøst utseende.Посадите заранее и удерживайте ножки на стилле. Butternut- Butternut-overflaten er gul, brun eller oransje.
Sukkermassen er preget av rask modning og en uvanlig pæreformet fruktform. De er søte og saftige, rike på karoten, витамин. De brukes mye til produksjon av babymat, juice og andre typer produkter.
Fruktene av muskatnøtten Vitaminnaya har en avrundet langstrakt form, lysmutterfarge, de er segmenterte, kan stripes, vokse opp to 7 kg i vekt. Den oransje massen er skarp, inneholder en stor mengde karoten, og sukkerinnholdet er 11%.Вы можете приготовить пищу для детской кроватки.
Midtsesongen fransk gresskar вариант Провансальский har frukt med en rik oransje masse med et sukkerinnhold på opptil 10%. Planten danner en sterk busk som er motstandsdyktig mot sykdommer. Кашпо Denne Typen для выращивания пюре и сока.
Deilige gresskarvarianter (видео)
Уванлыг фигуратив культуры
Blant det store utvalget av gresskarvarianter er det en ikke veldig vanlig option med avlang frukt.Образный фруктен ав денне авлинген кан буес. De inneholder grov tørr hvit masse og svarte frø inni. Bladene deres er ganske store: nederst har de en svak, kuleformet form, og på toppen er de hjerteformede. Bladformen til denne gresskarvarianten er uvanlig.
Plantens dekorativitet understrekes av flekker med en lys nyanse på en grønn bakgrunn av løvverk. Disse staudene blir ofte podet med andre typer gresskarplanter, for eksempel agurk. Найдите потолки в fikenbladet kultur er minst utsatt для sykdommer og rotrot.Фитцефалия кан икке крыссес мед андре плантатор.

Kulturen har pentahedriske stengler som når en lengde på 25 cm. Blomster от fycephaly eller fikenbladet gresskar skiller seg ikke fra blomsterstandene til andre planter i denne familien. De kan være gule eller oransje. Frukten av fitcephaly ser ut som en lang vannmelon.
Denne arten dyrkes i Kina, hvor den er ganske populær. Grønnsaken er saltet, kokt, bakt, og det blir laget mange retter. Fitcephaly-masse kan tørkes og brukes i ужин.Вегетарианские сеялки для выращивания растений, выращивания и выращивания овощей, фруктов и овощей, 80 кг.
Декоративный вариант
Декоративный типпер gresskar forrukes ikke. Du kan lage forskjellige håndverk av dem: lykter, lysestaker, и т. Д. De er et flott tillegg til floristiske komposisjoner og stilleben. Enhver dekorativ gresskarvariant kan brukes som base for brenning or kunstnerisk maling.
Blant dekorative variantene finnes også grønne frukter.På salg kan du finne frøene til et vanlig krøllete gresskar, som er lite frukt. Det grønne gresskaret er populært over hele verden. Фрукт декоративного разнообразия Små oransje ser ut som glatte oransje baller med en диаметром на 10 см. Det ligner Small Warty-varianten, som preges av tilstedeværelsen av grove tuberkler på overflated av skallet.

For den lille størrelsen på de vakre pæreformede fruktene, ble en av de flerfargede varianter av dekorativ gresskar kalt Liten tofarget pære.Frukten kan være opptil 12 cm lang og kan ha gul eller oransje farge. Flerfargede frukter med vekslende hvite og grønne striper kan se spektakulære ut som en dekorasjon.
Grønt, gult, oransje og hvitt gresskar Ten Praises с диаметром не более 15 см. Gresskar-kroner eller stjerneformede dekorative arter ligner utad sjøstjerner eller squash. Baby Boo-sorten har glatte, ribbet, ketbsfæriske frukter. hvit, размер в диаметре не более 10 см, и есть парафиновые покрытия. Dekorativt utseende planter krever samme forsiktighet som figurativ, storfrukt, muskat (мускус).
Fôr- og bordvarianter
Kulturen er et verdifullt saftig for Housdyr. Fruktene er ensilert med avfall fra kornproduksjon. De kan mates ferske til husdyr. Dette lar deg øke produktiviteten i landbrukssektoren. Fôrvekster har store frukter med en vanlig smak.
Sortener vidt distribuert. Fruktene er ovale eller sfæriske i form, fargen kan være oransje eller gul. De er perfekt bevart og praktisk talt ikke skadet под транспортом.
Følgende typer varianter har øm, søt og saftig masse: Smørkrumpet, Oransje Praha, Atlant, Gullpre, Nøtt, Perle, Heling, Altair, Parisisk rød, Yanina, Vintersøt osv.

De grå fruktene av Bylinka-sorten, som ikke har en karakteristisk smak, har en saftig, tett, veldig søt masse. Interessante varianter er gymnospermer Askepott, Gossemy 1, Danae og andre. Deres frø har ikke et tykt hardt skall, de er dekket med en gjennomsiktig tynn film som inneholder fiber.
Gymnospermer plantes vanligvis vekk fra squash, squash og andre varianter av kultur. Ellers kan pollinering og huddannelse på frøene forekomme. Massa av denne sorten brukes til kandiserte frukter og potetmos, og olje og halva er laget av frøene.
Ulike typer и varianter av gresskar varierer i form, farge og smak. Kuldebestandige плантатор может сеять на nordlige breddegrader. Hvis klimaet er temperert, kan du velge en varmekjærende avling. Du kan velge varianter som bare dyrkes под drivhusforhold. De har vanligvis en lang frøplanteperiode. Etter å ha funnet ut hva gresskar er, er det nødvendig å ta hensyn til temperaturforholdene der det er planlagt å dyrke frukten.

Tror vi at all kjenner Historien om Askepott, der hennes magiske vognble til et gresskar nøyaktig ved midnatt? Så denne grønnsaken trenger ikke en spesiell Introductionksjon, og våre gartnere vokser vellykket gresskar (men ikke magi) på tomtene sine.Men vet all om variantene av gresskar, variasjonen av varianter av denne kulturen? Денне артиклен, чтобы получить подробную информацию о типах и вариантах ав гресскар, мед изображения и бесскривелсер, например, для рисования и дет åpne feltet i forskjellige regioner и landet.
Gresskar typer
Først må du forstå artsmangfold gresskar, og bare fortsett deretter til karakteristikken til variantene. Så det er fire typer av denne kulturen:
Storfruktet. Fra navnet er det klart at de fleste varianter av denne typen gresskar vil ha stor vekt — opptil 15-20 kg, eller enda mer.Men det er også «smuler» her — до 2-3 кг, så bare vekt er ikke hovedindikatoren. Disse gresskarene kjennetegnes av sin søte smak, upretensiøsitet, produktivitet og holdbarhet.
Маскат. Denne typen gresskar er veldig elsket av gartnere for sin søthet og utmerkede smak. Massen av muskatskjønnheter inneholder en stor mengde nyttige stoffer, og dette er også et ekstra «pluss». Blant «minusene» er etterspørselen etter varme av denne typen gresskar, så vel som riktig pleie.
Hardhåret.Denne arten er dårligere enn de forrige når det gjelder utbytte, samt smak (selv om det er varianter som rett og slett er fantastiske). Men på den annen side, takket være den sterke huden, lagresosis gresskarene på lang sikt. Også et hardt gresskar dyrkes для å oppnå verdifulle frø (голосемянный).
Декоративт. Gresskar, som dyrkes for å dekorere stedet, for bruk i forskjellige komposisjoner, landskapsutforming … Frukt av forskjellige varianter av dekorativ gresskar kan ha forskjellige form, fargelegging, mens fruktene i de fleste planter.
I tillegg til dis artene er det også ganske eksotiske представитель Denne familien, exsempel det lite kjente liana benincasa-voksgresskaret, samt figenbladet gresskar.
Hver gresskarvariant inneholder mange varianter og hybrider med forskjellige egenskaper, slik at gartneren alltid kan velge det mest passende alternt for eget nettsted … Узнать больше, чем можно за 900 человек, в регионе
запросов: 9
modningstiden til en viss gresskarvariant;
motstand mot lave temperaturer, sykdommer.
PÅ ET NOTAT!
Мидтбанен, регион в Нордвесте, территория Урала и Сибири, лучший результат в деревенском саду с садовым посадочным материалом.
Storfruktede gresskar
Blant varianter som fortjener oppmerksomhet, er det nødvendig å markere den russiske kvinnen.
Russisk kvinne

Gresskar av Rossiyanka-sorten er verdsatt for sin upretensiøsitet, tidlig modenhet og også deilig masse. Det blir ofte referert til som melon gresskar, da massen har en karakteristisk solrik melonaroma.Sorten er egnet for dyrking i det sentrale Russland; ден воксер веллыккет утовери Урал. Skiller seg i kald motstand.
Planten er kompakt i størrelse, vipper av middels lengde. Det tar omtrent 90 dager fra spiring til høsting av de første fruktene. Det er bedre å vokse gjennom frøplanter, velge solrike steder og fruktbar jord.
Fruktene til en russisk kvinne er i gjennomsnitt opptil 3-4 kg, selv om ekte giganter vokser i noen gartnere. Gresskar er oransje i fargen, med saftig og veldig velsmakende masse.
Grasiøs

Midtsesongen varianter av storfruktede gresskar inkluderer Graceful. Denne planten danner en veldig original grå turbanformet frukt.
Gresskaret av Graceful-varianten har fordelene med kald motstand, samt god holdekvalitet på frukt. Разновидность Graceful er egnet для выращивания растений в небольших количествах, выращиваемых в горшках, на половинных корзинах и на пищевых продуктах. Гресскар воксер опп до 3-4 кг. Innsiden er oransje i fargen, kjøttet er veldig tykt og sprøtt. Sorten er egnet для обработки почвы av forskjellige retter; Delikat masse er også velsmakende frisk.
Titan

Gjennomgangen kan ikke gjøre uten en beskrivelse av den legendariske Titan-sorten, hvis gresskar vokser opp до 50-60 кг. Детский регистрационный плакат на сумму 300–450 кг.
For en slik tungvekt kreves et stort forringsområde, så plantemønsteret er 2×2 meter. Når du danner en busk, anbefales det å la bare en frukt være på planten.
Modningstiden er ganske lang — nesten fire måneder, så Titan er mer egnet for de sørlige regionene.Busken er kraftig, med lange vipper. Fruktene er store, runde i form med veldig fremtredende segmentering. Fargen er lys oransje med litt synlig kremfarge. Massen er saftig, søt og aromatisk i smak.
Centner
Et annet gresskar med et talende navn er Centner-sorten. Фрукт воксер опп до 50-60 кг и эндамер. Busken er stor i størrelse, med lange vipper.
Sorten er tidlig modning, men den dyrkes oftest ikke for masse, men for et stort antall smakfulle frø.Опптил 4–5 фруктов на растении. Gresskar er oransje i fargen og har en segmentert overflate. Kjøttet er tykt og smaker godt, men de brukes vanligvis til kjæledyrmat. Det er ikke alltid praktisk å bruke store gresskar til matlaging.
Volzhskaya grå

Blant de lyse gresskarene av andre varianter ser Volzhskaya grå ut som en skikkelig sjenert. Fruktene — маленькая балерина на плоской подошве 8-10 кг, har en ubeskrivelig grå farge. Men på den annen side, для en deilig masse dette gresskaret har — saftig, aromatisk! Derfor kan den trygt inkluderes i kategorien av de best gresskarvarianter.
Busken er av middels størrelse, små vipper. Моднингспериод — опптил 125-130 дагер.
PÅ ET NOTAT!
Denne sorten dyrkes ikke bare for massen, men også for å skaffe et stort antall frø.
Volzhskaya grå gresskar er preget av sin motstand mot sykdommer, upretensiøsitet. Bedre for dyrking i sør.
Søtnos

Denne sorten dyrkes i forskjellige deler av Russland, mens i sør kan opptil 10 modne oransje gresskar fjernes fra en plante.Для Sibir eller i regionene i Nordvest vil innhøstingen være mye mer beskjeden — опптил 1-3 гресскара на автобус, мужчины fruktens smak vil også være tilfreds. Fruktinnholdet har høyt sukkerinnhold. Gresskarene er store, de kan veie opptil 30 кг.
Vintersøt
Sorten er sen, men egnet for lagring. Planten danner kraftige busker med lange pisker. Gresskar er grå, har en grønnaktig fargetone, og det er flekker. Вект — около 5-6 кг. Overflaten er segmentert.
Sorten har en saftig og velsmakende masse.Тыквенное зимнее сладкое хар-эн lys oransje farge, inneholder en stor mengde karoten som er nyttig for menneskekroppen.
Hardt gresskar
Fregne

Gartnere i Sibir og Urals, velger de best variantene, bør Definitivt ta hensyn til fregne gresskaret. Dette er et tidlig modent gresskar, selv under slike tøffe forhold, men med riktig pleie vil det gi en utmerket høst. Busken har en kompakt størrelse, middels lengde på en pisk.
Gresskar er grønne avrundede baller med gule flekker.Huden er fast, men massen er saftig og veldig øm. Den har en lys oransje farge og en karakteristisk pærearoma. Fregne er egnet для å tilberede en rekke retter, deilig fersk.
Eikenøtt
Hvis du vil dyrke et uvanlig gresskar, er Acorn-sorten ganske egnet. Fruktene ligner eikenøtter, hudfargen kan være veldig forskjellig — hvit, mørkegrønn, gul og til og med svart. En tidlig moden sort, godt egnet for dyrking i all regioner in Russland.
Innvendig — saftig kremet masse, som veldig minner om Кабачок и вкус.Dette gresskaret er perfekt for filling — både til kjøttretter og søte desserter.
Marmor

Denne sorten har små frukter — opptil 5 кг, men gresskar lagres utmerket hele vinteren. Tiden fra det tidspunkt spirene dukker opp og til gresskarhøsten er opptil 130 dager.
Fruktene av marmor er runde, har en grønnaktig farge med mange flekker. Det er dette mønsteret som får skinnet på frukten til å se ut som edel marmor. Inne i gresskaret er det saftig oransje masse.Дейлиг ферск (хрустящий дейлиг), эгнет до запекания.
Marmorsorten er motstandsdyktig mot tradisjonelle gresskar sykdommer, og fruktene er ikke veldig utsatt для гниения.
Barnas gourmet

Gourmet F1 baby gresskar, представленный на рынке SEDEK landbruksfirma, er verdsatt for sin meget søte masse og holdbarhet. Planten danner mange lange vipper som det dannes små oransje gresskar på. Vekten av hver er opp til ca. 2,5-3 кг.
Fra navnet er det klart at gresskarhybriden har dietegenskaper, egnet for babymat.Mange sommerboere bruker Children’s Delicacy gresskar til tørking og tørking, det lager deilig gresskarjuice, potetmos.
Mandel

Mange gartnere drømmer om å dyrke et søtt gresskar. Мой avhenger av stell, det er også viktig å velge riktig sort. Og mandel i dette tilfellet vil være det beste valget … Kjøttet av den brune-oransje frukten har en faststruktur og en søt smak.
Sorten er tidlig modnet (120 dager), kaldtålig, noe som gjør det mulig å dyrke mandel i regionene med risikabelt oppdrett.Fruktene blir flatt, gjennomsnittlig vekt på her er opptil 5 кг. Mandel anses av mange for å være en av de søteste gresskarvarianter av denne sorten.
Miranda
Denne varianten inkluderer en rekke varianter av gymnospermøst gresskar, blant hvilke vi skiller ut Miranda. Dette gresskaret er resultatet av arbeidet med polske oppdrettere og dyrkes for deilige frø.
Det spesielle medise variantene er at frøene ikke har et tett skall, de er bare dekket med en tynn film.
Ковш для садовых растений, с черным рисунком, с узором для уборки и уборки. Fruktene av Miranda-sorten er runde, har en lysegrønn farge. Kjøttet er gulaktig, smaken er nøytral, selv om noen lager deilige gryteretter av det.
Butternut gresskar: de beste variantene
Ny

Fruktene er langstrakte i form av en manual, med en mørk oransje masse. Vekten av nyheten er opptil 4 кг. Fruktene kjennetegnes av utmerket smak, egnet for fersk konsum.Funksjon av sorten: høyt sukkerinnhold, frukt er egnet for langvarig lagring.
Арбатская

На улице Арбатская улица в Москве, улица Арбатская, улица Мускатгрессскар. Det er verdsatt для påliteligheten, det gode utbyttet selv i ugunstige årstider, og holder fruktens kvalitet.
Моднесафт — эттер 125 дагер, фруктвект — оптил 15-20 кг. Gresskar har en form som er karakteristisk for muskatdiversiteten — langstrakt, pæreformet. Huden er skjør, oransje i fargen.Innvendig — велдиг тетт и безопасная масса. Frøkammeret er kompakt plassert i bunnen av gresskaret, resten av stedet er okkupert av massen. Gresskar brukes til forskjellige retter, også til dyrefôr.
Butternut

Få mennesker vet at gresskarmasse kan ha en nøtteaktig smak, og likevel har sorten Butternut akkurat den smaken. Beskrivelse av sorten: сеялка er preget av sterk forgrening, lange pisker. Моднингстид — опптил 100 дагер. Для всех видов фруктов и овощей, лучше всего использовать 4–5 гресскаров на улице.
Små frukter er pæreformede og veier litt over ett kilo. Huden er enten brun eller mørk oransje. Innsiden — saftig, fet masse, farge — oransje. Sorten krever oppmerksomhet, god pleie, men med riktig jordbruksteknologi vil den behavior med et veldig høyt utbytte.
Прикубанская
Av variantene som har vært dyrket av gartnere i lang tid, skiller vi ut Prikubanskaya gresskar. De pæreformede fruktene i en ubeskrivelig gråoransje farge har en deilig masse inni.
Прикубанская ванлиг гресскар эр мэлломсесонгсорт; den dyrkes hovedsakelig i sør, så vel som i midtbanen.Tiden før høsting av de første fruktene er 115-120 dager. Gresskar har en liten masse — против 2-4 кг, de brukes til å tilberede retter (frokostblandinger, gryteretter, tilbehør).
Den Mange gresskarfamilien er ikke beginset til de listede artene og varianter. I dyrker våre gartnere vellykket eksotiske gresskar, velger de best variantene og kjøper frø fra utenlandske produsenter.
Hokkaido gresskar

Så blant de populære er Hokkaido-gresskaret, som ikke bare kjennetegnes av sin utmerkede smak, men også av sin fantastiske holdekvalitet.Frukten av dette gresskaret kan være grønn, grå eller mørkerød. Massen er søtlig, og minner om kastanjer. Verdien av sorten er det høye innholdet av mineraler og Vitaminer i massen, samt tidlig modenhet.
Figbladet gresskar
Figurativ gresskar, hvis frukt ligner vannmeloner, er en suksess. Planten ser veldig dekorativ ut, har vakre blader. Denne представляет gresskarfamilien er veldig motstandsdyktig mot sykdommer, jordbruksteknologien ligner på dyrking av vanlige gresskarvarianter.Fruktene er bakt, stuet, fylt og til og med kokt fra phycephaly-masse til syltetøy.
Vokskalbass

På dacha-tomtene til russiske gartnere er voksgresskar eller benincasa fortsatt en sjeldenhet. Men i Kina, India, Latin-Amerika er det veldig utbredt.
Det er en liana med mellomstore blader, lengden på plant, nå omtrent 4-5 метров. Frukt er avlang, i sørlige land vokser de opp til 8-10 кг, i russiske forhold — ikke mer enn 5 кг. Gresskarets overflate er dekket med et voksaktig belegg, huden er tett.Tilstedeværelsen av voks på skallet av benincase gjør det egnet for langvarig lagring (opptil 12 måneder).
Voksgourd er verdsatt for sin upretensiøsitet, og holder kvalitet, høyt Vitamininnhold i den elastiske søte massen av frukten. I asiatiske land har voksgresskar andre navn — vinter, hvitt (på grunn av fargen på massen), gresskarpute, siden den ligner på hodestøtten.
På salg er det hovedsakelig frø fra utenlandske landbruksfirmaer, men det er også en innenlandsk beninkase-variant — Akulina.
Dekorative gresskar
Disse gresskarene kan bli en ekte dekorasjon på nettstedet, de brukes også til forskjellige håndverk. Massen av noen er god til mat, men hovedverdien av variantene er den uvanlige formen og nyanser av huden.
Lagenaria

De mest populære gresskarvarianter er Bulava, Kolba, Dinosaur. Veldig interessante gresskar gås i epler og flekkete gås, hvis form virkelig ligner en gås.
Planten er et langbladet vintreet med vakre bølgede blader.Fruktens образуют kan være annerledes: klubber, pærer, bisarre fugler eller slanger. Я varianter som har sylindriske frukter, kan massen av unge gresskar brukes til mat (запекать, steke, lapskaus). Сделайте лагер кар для ванн и реттер из фруктов.
Chalmoid
Et ornamental gresskar med originale frukter i form av en muslimsk turban. Фаргер — орансье, грённактиг, мрамор.
Mandarin
Gresskar med frukt som ligner små appelsiner eller mandariner.
Stjerner

Fruktene er veldig like sjøstjerner.Фаргирование — монохроматиск eller flerfarget. Сорт — Кронен.
Pæreformet
Gresskar som ser ut som pærer modner på plantten. Fargespekteret er monokromatisk eller kombinert. Утенландское разнообразие — Кляйне Биколор, Кляйне Бирне Биколор.
Akkurat som et vanlig gresskar, elsker dekorative varme, sollys, god vanning.
Gjennomgangen presenterer de mest populære varianter av gresskarvarianter blant gartnere.

Название сорта, фото	Описание
	Этот сорт относится к позднеспелым. Несмотря на то, что растение кустовое, разрастается довольно мощно. Содержит около 12% сахара. Мякоть тыквы не плотная, но при этом очень сладкая, желтого цвета. Созревание овоща происходит через 155 дней после посадки. При дополнительном внесении жидких удобрений масса тыквы может достигать 5 кг.Урожайность достаточно высокая — от 20 кг с кв. Такой результат обусловлен хорошим ростом стебля и высокой плотностью посадки.
	Известный сорт тыквы, высокоурожайный, скороспелый. Плоды растения окрашены в светло-серый цвет, иногда имеют зеленый оттенок. Тыква отличается от своих сородичей слабо приплюснутой формой и яично-желтой плотной мякотью, обладающей сочным и очень сладким вкусом. Сорт хорошо хранится, а также отличается высоким иммунитетом к различным грибковым заболеваниям и белой гнили.
	Сорт устойчив к неблагоприятным погодным условиям, а также неприхотлив в условиях хранения. Вы можете хранить фрукты всю зиму в подвале, и они не сгниют. Содержание сахара в тыкве 6-7%. У него своеобразный и необычный вкус: мякоть очень мягкая, поэтому довольно быстро уваривается, а сама корочка хрустящая. Плоды этого сорта мелкие, их вес колеблется в пределах 3-5 кг и очень редко превышает эти показатели.Лишь изредка при соблюдении всех правил ухода за тыквой плоды могут вырасти до 15 кг, но это бывает редко.
	Сорт высокоурожайный, срок созревания 125-130 дней. Оптимальный период для выращивания рассады — первая половина апреля. Вес тыквы может достигать 35 кг. Имеет мягкую сладкую мякоть светло-оранжевого цвета. Кожура тыквы имеет немного другой оттенок — оранжево-розовый.
	Исходя из названия, несложно догадаться, что этот сорт отличается крупными плодами, вес которых может достигать 50 кг.Несмотря на огромные размеры плода, вкус остается сладким и сочным. Кожура овощей гладкая, но слегка сегментированная. Сорт позднеспелый, поэтому от появления первых всходов до спелости проходит не менее 110 дней. В процессе развития растение образует множество ресниц, основная из которых достигает очень больших размеров.
	Среднепозднее растение с хорошими вкусовыми качествами. Тыква хорошо держится. От появления первых всходов до полного созревания проходит не менее 120 дней.Ресницы длинные, а плод гладкой, плоскоокруглой формы. Он светло-серого цвета и имеет среднюю кору. При этом у тыквы сладкая и сочная мякоть оранжевого цвета. Как правило, плоды этого сорта не вырастают до больших размеров — от 2 до 3 кг, хотя в редких случаях могут вырасти до 8 кг.
	Пожалуй, один из самых ярких сортов тыквы, относящийся к группе раннеспелых. От всходов до полного созревания проходит около 110 дней.Этот сорт завоевал популярность благодаря хрустящей корочке и хорошему вкусу. В мякоти содержится 7-8% сахара, а вес плода может достигать 30 кг. Растение отлично переносит небольшие заморозки, а также устойчиво к различным заболеваниям.

Emri i varietetit, фото	Përshkrim
	Kjo shumëllojshmëri i pörket pjekjes së vonë.Përkundër faktit se bima është me shkurre, ajo rritet mjaft e fuqishme. Përmban rreth 12% шекер. Миши и кунгуллит нук është i dendur, por në të njëjtën kohë është shumë i ëmbël, me ngjyrë të verdhë. Pjekja e perimeve ndodh 155 ditë pas mbjelljes. Me përdorim shtesë plehra të lëngshëm masa e kungullit mund të arrijë 5 кг. Rendimenti është mjaft i lartë — 20 кг на катрор. м Ky rezultat është për shkak të rritje e mirë rrjedhin dhe dendësia e lartë e mbjelljes.
	Një varietet i mirënjohur kungulli, me prodhim të lartë dhe i pjekur herët.Frutat e bimës janë me ngjyrë gri të hapur, ndonjëherë ato kanë një nuancë jeshile. Kungulli ndryshon nga të afërmit e tij në formën e tij të rrafshuar dobët dhe pulpën e dendur të verdhë veze, e cila ka një shije lëng dhe shumë të ëmbël. Shumëllojshmëria mbahet mirë, dhe gjithashtu ka një imunitet të lartë ndaj sëmundjeve të ndryshme kërpudhore dhe kalbjes së bardhë.
	Shumëllojshmëria është rezistente ndaj kushteve të pafavorshme të motit, dhe është gjithashtu Modete për sa i përket ruajtjes.Джу мунд ти руани фрутат гджатэ гджитхе димрит нэ бодрум дхе нук до тэ калбет. Përmbajtja e sheqerit në kungull është 6-7%. Аджо ка нджэ шидже тэ вечанте дхе тэ пазаконте: тулджа штэ шумэ э бутэ, прандадж айо влон мьяфт шпейт, дхе корджа нэ ветвете штэ э фрескет. Frutat e kësaj larmie janë të vogla, pesha e tyre varion nga 3-5 кг dhe shumë rrallë i tejkalon këta tregues. Ветэм херэ па здесь, кур джанэ респектуар тэ гджита ррегулат пэр ту кудждесур пэр кунгуллин, фрутат мунд тэ рритен дер нэ 15 кг, пор кжо штэ э рраллэ.
	Një varietet me rendiment të lartë me një kohë të pjekjes 125–130 дней. Periudha optimale për rritjen e fidanëve është gjysma e parë e prillit. Пеша и кунгуллит мунд тэ аррия 35 кг. Аджо ка нджэ нгджирэ тэ бутэ дхэ тэмбэл меня нгжирэ портокалли тэ лехтэ. Lëvorja e kungullit ka një hije paksa të ndryshme — portokalli -rozë.
	Bazuar në emrin, është e lehtë të merret mend se kjo shumëllojshmëri dallohet nga fruta të mëdha, pesha e të cilave mund të arrijë 50 кг.Мегджитэ мадхэсинэ э мадхе тэ фрутаве, шиджа штэ акома эмбел дхе ленг. Лёкура е перимэве штэ е лемуар, пор пак е сегмент. Shumëllojshmëria po piqet vonë, kështu që të paktën 110 ditë kalojnë nga shfaqja e fidaneve të para në pjekuri. Në processin e zhvillimit, bima formon shumë qerpikë, kryesori i të cilave arrin madhësi shumë të mëdha.
	Bimë e mesme e vonë me shije të mirë. Kungulli mbahet mirë. Nga shfaqja e fidaneve të parë deri në pjekjen e plotë, kalojnë të paktën 120 ditë.Керпикет джанэ тэ гджатэ дхе фрукти ка нджэ формэ тэ лемуар, тэ румбуллакэт. Ka ngjyrë gri të çelët dhe ka një lëvore të mesme. Në të njëjtën kohë, kungulli ka një tul të ëmbël dhe me ngjyrë portokalli. Si rregull, frutat e kësaj larmie nuk rriten në madhësi të mëdha — nga 2 në 3 кг, megjithëse në raste të rralla ato mund të rriten deri në 8 кг.
	Ndoshta një nga varietetet më të ndritshme të kungujve që i përkasin grupit të pjekjes së hershme.Nga mbirja në pjekjen e plotë, duhen rreth 110 ditë. Kjo shumëllojshmëri ka fituar popullaritet për shkak të kores së saj të freskët dhe shijes së mirë. Pulpa përmban 7-8% sheqer, dhe pesha e frutave mund të arrijë 30 кг. Bima toleron mirë ngricat e lehta, dhe është gjithashtu rezistente ndaj sëmundje të ndryshme.